Χαράς αγγελτήριο, για τη Λέσβο

Χαράς αγγελτήριο, για τη Λέσβο. 

Αυτές τι μέρες υπογράφεται η σύμβαση μισθώσεως της Μαρίνας της Μυτιλήνης, που οι μισθωτές της θα την εκμεταλλευθούν κατά τους όρους της σχετικής μισθώσεως, για 40 χρόνια.

Ως πάντα πιστεύων ως και παντοιοτρόπως διακηρύσσων αλλά και προωθών τα της ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ σκοπούμενα, αποβλέπων και μόνο  στα εξ αυτής αγαθά για το γενικό καλό, χαιρετίζω αυτό το για τη γενέτειρά μου αναπτυξιακό έργο.
Ασφαλώς το έργο τούτο, πέραν του όποιου μισθώματος, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας (άμεσες, αλλά και δορυφορικά) θα συμβάλει στη δημιουργία Πλούτου και το κυριότερο θα συμβάλλει στην αναβάθμιση της Τουριστικής Πελατείας του νησιού μας.

Αν οι κάθε λογής ταγοί του νησιού μας ( Κοινοβουλευτικοί μας εκπρόσωποι, άρχοντες της Τοπικής - Α! και  Β! βαθμού – Αυτοδιοίκησης, κ.άλ.) δεν υπολείπονταν της απαιτούμενης διεκδίκησης αλλά και απαίτησης (κατά πως κάνουν άλλοι  με χαρακτηριστικότερους τους Μωραϊτες, Κρήτες, κ.άλ) να δοθούν από την ΑθηνοΚεντρική εξουσία τα διαχρονικώς οφειλόμενα στη Λέσβο από της απελευθερώσεως της (προ 99 χρόνια) ως σήμερα,  με τέτοιου είδους έργα ανάπτυξης, το νησί μας θα είχε τα χαρακτηριστικά προόδου και ευημερίας τουλάχιστο της Κρήτης και της Ρόδου, για να μη αναφέρω της Σαντορίνης και της Μυκόνου.

Τέτοια έργα μικρού σχετικά κόστους, θα μπορούσαν να είχαν γίνει στο νησί μας, πολλά μάλιστα κατ’ αριθμό και σε διάφορους τομείς, κυρίως τα τελευταία 30 χρόνια μετά την ένταξη της Χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τότε, που η Πολιτεία χρωστά στη Λέσβο (κατά τον πληθυσμό της) ποσά της τάξεως του 1.000.000.000 Ευρώ μόνο απ’ τα τέσσερα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης (ΚΠΣ) που ήταν ύψους 86.500.000.000 Ευρώ. Αν αυτά τα στη γενέτειρά μας οφειλόμενα ποσά είχαν πλήρως απορροφηθεί, τότε το νησί μας θα είχε από χρόνια πιά μπεί σε αναπτυξιακή τροχιά και θα είχε κάνει μπορετό το ξεκόλλημα του από τη 265^η θέση ανάπτυξης των περιοχών της Ε.Ε. (τελευταία ουσιαστικά θέση της).

Τότε βεβαίως η Λέσβος δεν θα είχε να φοβηθεί τίποτα από την οικονομική κρίση που περνά τρεχόντως η χώρα μας. Δηλ. η Ανάπτυξή της θα ήταν τέτοια από ετών και θα  βρισκόταν πιά  σε τροχιά Ανόδου, Προόδου και ασφαλώς Ευημερίας των κατοίκων του.

Τέτοια έργα όπως αυτό, που ξεκίνησε επί Νομαρχίας του φίλου Αλέκου Μαθιέλλη εδώ και δεκαπέντε περίπου χρόνια, δείχνουν περίτρανα αυτά που χρόνια τώρα λέω και στεντορεία τη φωνή πολλές φορές καταθέτω, αλλά  και πράττω. Ότι η Ελληνική Πολιτεία δεν θα είχε κανένα λόγο να μη δώσει στη Λέσβο αυτά που της ανήκουν, αρκεί αυτά να μεθοδευθούν σωστά και να διεκδικηθούν κατά πως πρέπει και κυρίως όταν πρέπει (όπως επέτυχε με την ένταξη του δρόμου Καλλονής – Σιγρίου στο ΕΣΠΑ, η αντίστοιχη επιτροπή μας αγώνα). Από τα δύο πρώτα ΚΠΣ ουσιαστικά το νησί μας ελάχιστα ωφελήθηκε, με το Γ! ΚΠΣ κάπως περισσότερο. Ας ελπίσουμε ότι με το εν ισχεί ΕΣΠΑ τουλάχιστον, η ωφέλειά του θα μεγιστοποιηθεί ( ξεκινούμε με τα 44,50 εκατομ. Ευρώ για το δρόμο Καλλονής - Σιγρίου). 

Τώρα, ομιλών για αυτό καθ’ αυτό το έργο, οι όποιες ενστάσεις ως προς το χώρο της δημιουργίας του στο Μακρύ Γυαλό  «στ’ Μυτιλήν’ς μας τον αφαλό» που έτσι αποστέρησε από το υπάρχον για αιώνες ελεύθερο θαλάσσιο μέτωπο το κέντρο της πόλης, (λες και τα σαράντα χιλιόμετρα απ΄την Αμαλή κάτω ως την Καράβα στις Νέες Κυδωνίες πάνω δεν θα μπορούσαν να διαθέσουν χώρο, έκτασης  όσο ο Μακρύ Γυαλός για να γίνει εκεί η Μαρίνα αυτή) τώρα δεν έχουν πιά κανένα νόημα. Απλά αναρωτιέμαι οι διάφοροι οικολόγοι και οι αντίστοιχες οργανώσεις που παρεμβαίνουν σε άλλες περιπτώσεις (όχι τόσο κραυγαλέες, ακόμη και για ¨ψήλου πήδημα¨)  που ήταν τότε, όταν έπρεπε; Ας ευχηθούμε, τέλος, επιτυχία στους σκοπούς του αναπτυξιακού αυτού έργου αλλά και μακροημέρευση του.

Η Λέσβος, το νησί μας χρειάζεται την επιτυχία του.  

Υ.Γ. Λέσβος δεν είναι μόνο η Μυτιλήνη. Ας μη το ξεχνούμε αυτό.

Ένα τέτοιο έργο όπως αυτή η Μαρίνα, πάνω στον από τα προϊστορικά χρόνια θαλάσσιο «δρόμο» Κωνσταντινούπολη, Πειραιάς, Νάπολη, Μασσαλία που ακουμπά στο νησί μας στο ΣΙΓΡΙ (όπου και το εκεί φυσικό λιμάνι), ασφαλώς θα έδινε άλλες προοπτικές στην Λέσβο ολόκληρη, αλλά ειδικότερα στην άγονη, υπανάπτυκτη και συνεχώς ερημούμενη Δυτική Λέσβο, τη χερσόνησο του Ορδύμνου.  

08.03.2012                          Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης (Ph.D.)