Δημοσκοπήσεων … προλεγόμενα.

Δημοσκοπήσεων … προλεγόμενα. 

Εν όψει των εκλογών της 6ης Μαϊου, σήμερα είναι η τελευταία μέρα που επιτρέπεται η κοινολόγηση αποτελεσμάτων δημοσκοπήσεων. Πολλές οι δημοσκοπήσεις και από όλες τις  εταιρείες του είδους. Κοινός παρανομαστής όλων αυτών τα τρία βασικά ακόλουθα συμπεράσματα:

ü      Δεν υπάρχει περίπτωση για αυτοδυναμία κανενός κόμματος.

ü      Θα υπάρχουν έως και δέκα κόμματα στη νέα Βουλή.

ü      Τα δύο κόμματα εξουσίας (ο κλασικός δικομματισμός) που μας κυβέρνησαν εναλλακτικά μετά την μεταπολίτευση, τα τελευταία 38 χρόνια, αθροιστικά δεν μπορούν να υπερβούν το 45% των ψήφων των Ελλήνων.

Με δεδομένο τα πιό πάνω στοιχεία, η ερώτηση που αυθόρμητα προκύπτει είναι: την 7η Μαϊου τι «μέλλει γενέσθαι» ; Που πορεύεται το καράβι ΕΛΛΑΣ στην πολυκύμαντη θάλασσα της διεθνούς αλλά κυρίως της Ευρωπαϊκής αβεβαιότητας; Ποίο το μέλλον των ΝεοΕλλήνων; Υπάρχει περιθώριο σωτηρίας;

Μιλούμε για σωτηρία, γιατί και αυτή τη στιγμή κρίνοντας εκ των αποτελεσμάτων η χώρα μας βρίσκεται «επί ξυρού ακμής», είμαστε σε κατάσταση μονίμου, «κόκκινου» συναγερμού. Μας το τονίζουν αυτό εξ άλλου καθημερινά τα πλέον υπεύθυνα στόματα της Υφηλίου. Χθες μας το είπαν: α) η Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ, η κα Λαγκάρντ. Ανησυχούσα για το αποτέλεσμα των επικειμένων εκλογών,  εκείνο που μας τόνισε εμφαντικά είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των εκ μέρους μας «υπεσχημένων» στο Μνημόνιο ΙΙ. Άλλως … β) ο υποψήφιος στις επικείμενες προεδρικές εκλογές των Ρεπουμπλικάνων στις ΗΠΑ πολυεκατομμυριούχος  κ. Ρόμνεϊ  κατηγορώντας τον Πρόεδρο Ομπάμα τον κατηγόρησε ότι « … μας πάει (τις ΗΠΑ) να μας κάνει … Ελλάδα», γ) ο Πρωθυπουργός Μόντι της Ιταλίας ο οποίος ευλογώντας τα γένια του λέει προς τους Ιταλούς ότι όλες οι ενέργειές του αποσκοπούν στο να μη γίνουν οι συμπατριώτες του … όπως τους Έλληνες.

Με βάση αυτά, οι Έλληνες ψηφοφόροι της 6ης Μαϊου πηγαίνουν στην κάλπη χωρίς σαφή απόφαση για το ποιό κόμμα να ψηφίσουν,  ζαλισμένοι και στην ουσία χωρίς ελπίδα. Χωρίς ελπίδα αφού το διακύβευμα είναι η χρεοκοπία του ή απίσχνασή του, όπως τουλάχιστο  παρουσιάζεται από τα προεκλογικά μπαλκόνια. Από τους μεν γιατί λένε πως η μη τήρηση των όρων του Μνημονίου ΙΙ αυτομάτως μας θέτουν σε άτακτη χρεοκοπία και από τους δε πως η τήρηση αυτού απλά μας καθιστά από φτωχούς, φτωχότερους δηλ. απισχνασμένους, όπως το συμπαθές τετράποδο του Χότζα που τελικά εγκαταλείπει … τα εγκόσμια, μόλις το «έρμο» το έχει καταφέρει  πιά να μη τρώει. 

Παρ’ όλα αυτά, ένα είναι το ζητούμενο. Ο κάθε Έλληνας να      αναλάβει την ευθύνη των πράξεων του. Να προσέλθει στη κάλπη και εκεί ενώπιος ενωπίω, να υπάρξει συμμέτοχος στο εθνικώς αποφασιζόμενο πίσω από τα παραβάν των εκλογικών κέντρων. Να μη αφήσει αυτή την καθαρά προσωπική του υπόθεση στους άλλους. Στη  μη προσέλευση του, πολύ φοβούμαι, ότι ο χαρακτηρισμός που θα του ταιριάζει είναι ρίψασπις, σ’ αυτή την κρίσιμη καμπή της πορείας του έθνους μας, τώρα που δίδεται η μάχη … των μαχών της σύγχρονης Ελλάδας.  

20.04.2012                     Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης (Ph.D.)