Των 2.000.000.000 Ευρώ που χάρισε η Κυβέρνηση στην Siemens, η συνέχεια.

Των 2.000.000.000 Ευρώ που χάρισε η Κυβέρνηση στην Siemens,  η συνέχεια. 

Για το θέμα του χαρίσματος των 2.000.000.000 Ευρώ από τη Κυβέρνηση στην Siemens τον Αύγουστο, εν όψει του ταξιδιού τότε του Α.Σαμαρά στην Γερμανία για να επισκεφθεί την κ. Μέρκελ είχα αναφερθεί στο σημείωμα μου της 30^ης Αυγούστου. Για να μη πάει ο άνθρωπος με άδεια χέρια, όπως έγραφα.!!

Έκτοτε παρακολουθώντας το θέμα είδαμε την άτακτη φυγή της Κυβέρνησης  αποσύροντας τη σχετική τροποποιητική διάταξη σε νομοσχέδιο μετά την αντίδραση τόσο σε κοινοβουλευτικό επίπεδο όσο και σ’ αυτή του Ελληνικού Λαού και της Κοινωνίας γενικά.

Βεβαίως συμπληρωματικά μας δήλωσαν οι αρμόδιοι Κυβερνητικοί παράγοντες, ότι ήταν περιττή η εκ νέου νομοθετική κάλυψη του θέματος αφού έτσι και αλλιώς ισχύει  ο εξωδικαστικός συμβιβασμός της  Siemens με το Ελληνικό Δημόσιο που είχε γίνει μετά το 2^ο Μνημόνιο, που όμως δεν το είχε υπογράψει (για προφανείς δικούς του λόγους) ο τότε αρμόδιος Υπουργός Ε. Βενιζέλος και το υπέγραψε τον Αύγουστο ο νυν, Γ. Στουρνάρας.

Βάσει αυτού, από τα δύο  δισ. (2.000.000.000) Ευρώ  που ζημιώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο (βάσει του προ ετών πορίσματος της διακομματικής επιτροπής της Βουλής) η Γερμανική αυτή πολυεθνική θα μας δώσει πίσω ενενήντα μόνο εκατομ. (90.000.000) Ευρώ και αυτά σε βάθος χρόνου και όχι μόνο σε ρευστό.

Σ’ αυτή την ανοσιουργηματική πράξη της Κυβέρνησης προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο πέντε φορολογούμενοι Έλληνες.

Ελπίζω και προσβλέπω η Ελληνική Δικαιοσύνη να αποκαταστήσει τα πράγματα. Η Ελληνική Δικαιοσύνη θέλω να πιστεύω ότι το τρίτο αυτό αγκωνάρι  της Δημοκρατίας μας εξακολουθεί να μένει όρθιο τώρα τους δύσκολους καιρούς των Μνημονίων και της Τρόϊκας και θα παραμένει το τείχος ανάσχεσης της παντελούς εξάλειψης ελπίδας από όλους μας αλλά και τις επερχόμενες γενεές Ελλήνων.

Πάντως αυτό που είναι παρήγορο είναι ότι εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη συνέλληνες που μπορούν και αντιστέκονται και λένε τα ΟΧΙ τους εκεί που οι κάθε λογής τοκογλύφοι μας επιδιώκουν να μας καταστήσουν μια άνευρη μάζα που δεν αντιδρά και που παθητικά μένει άπραγη  όπως στις αποφράδες εκείνες εποχές που «το σφάξε με Αγά μου ν’ αγιάσω»  ήταν αυτό που επίτεινε τα δεινά της τότε σκλαβιάς των προπατόρων μας.

Με αντιδράσεις όπως αυτή των πέντε γενναίων  συνελλήνων μας φαίνεται ότι στην νέα σκλαβιά του Λαού μας, υπάρχουν ακόμη κάποιοι βαθμοί ελευθερίας. Και αυτό είναι παρήγορο. 

29.10.2012                        Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης (Ph.D.)