Μικροχαρές της Ζωής – « Αντίλαλος της ΒΡΙΣΑΣ »

Μικροχαρές της Ζωής – « Αντίλαλος  της ΒΡΙΣΑΣ »

Όταν για πρώτη φορά  αναδείκνυα το θέμα - πρόβλημα «οδικός άξονας Καλλονής – Σιγρίου» με  επιστολή μου προς τον τότε Νομάρχη κ. Α. Μαθιέλλη και το Ν.Σ. την Άνοιξη του 1996, ασφαλώς και δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι μέσα στο βιολογικό μου ορίζοντα, τούτο θα είχε τη λύση του, όχι γιατί χαρακτηρίζομαι από απαισιοδοξία (από φύση,  είμαι ακριβώς το αντίθετο ), αλλά για το ότι επί ένα αιώνα ελεύθερου εθνικού μας βίου, η Ελληνική Πολιτεία δεν είχε αξιωθεί να πράξει κάτι σχετικό. Σκεφτόμουν, θα γίνει αυτό τώρα;;!!  Μου φάνταζε απίθανο. Μάλιστα ότι θα ερχόταν, ύστερα από 17 χρόνια η ώρα, που η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ που  δημιούυργησα γι’ αυτόν το 2003, θα γιόρτάζε σε Πανηγυρική Ολομέλεια της, στις 6.9.2013, την έναρξη των  εργασιών, του σωσίβιου για την περιοχή μας αλλά και όλο το νησί μας αυτού ΕΡΓΟΥ, ούτε να το σκεφθώ μπορούσα, τότε !!! Για την όλη προσπάθειά μας, όλα αυτά τα χρόνια κατά καιρούς έχουν γράψει αναλυτικά διάφορα έντυπα του νησιού μας αλλά και του  παροικιακού μας δυναμικού αρχής γενομένης από το «λέσβος μας» της ΟΛΣΑ.  Άκόμη άλλα, ως, «ΠΑΛΜΟΙ ΤΗΣ ΒΑΤΟΥΣΑΣ», «ΗΧΩ της Άντισσας» και βέβαια τα «ΝΕΑ των Σκαλοχωριτών». Τελευταία ο «ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΕΜΟΤΙΑΣ» και ο «αντίλαλος ΤΗΣ ΒΡΙΣΑΣ», Τεύχος 54 .

Και αν μεν όλα τα άλλα θα μπορούσαν να γράψουν οτιδήποτε σχετικό εκ του λόγου της «εντοπιότητας» των χωριών τους και των αναγνωστών τους με το έργο, τα γραφόμενα στον τελευταίο, μου έδωσαν μια ξεχωριστή ικανοποίηση. Μικροχαρά.

 Σε τελική ανάλυση τι είναι η ζωή; Πίκρες και πικρίες και μάλιστα πολλές και κάπου - κάπου κάποιες μικροχαρές . Μικροχαρές όταν επιτυγχάνεις κάτι για τον εαυτό σου. Όταν συμβάλλεις σε κάτι. Όταν δημιουργείς κάτι. Όταν γεννάς ένα παιδί. Όταν αποκτάς ένα εγγονό. Όμως οι μεγαλύτερες μικροχαρές είναι οι εξ αντικειμένου που σου αποδίδονται από τρίτους δια της άποψης τους περί εσού, περί της όποιας ενέργειάς σου, περί του όποιου «κατορθώματος» σου.

Μια τέτοια μικροχαρά πήρα και μάλιστα από τρίτους (και αυτό έχει μεγαλύτερη αξία), τους φίλους μου τους Βρισαγώτες, των οποίων η γενέτειρα βρίσκεται σε απόσταση 50 – 100 χιλιόμετρα από το δρόμο μας, αφού σε τελική ανάλυση έτσι σηματοδοτείται περίτρανα το ΕΞ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ!!. Μικροχαρά λοιπόν, όταν  διάβασα τα σχετικά, σε δύο μάλιστα κείμενα τους. Τα, <<ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΝΙΚΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΚΑΛΛΟΝΗΣ – ΣΙΓΡΙΟΥ >> και << Η ΕΠΙΒΠΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΙΟΡΔΑΝΗ ΣΤΟ ΣΚΑΛΟΧΩΡΙ ΛΕΣΒΟΥ ΤΗΝ 06/09/2013 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΚΑΛΛΟΝΗΣ ΣΙΓΡΙΟΥ>>. 

 Παραθέτω αυτά, αυτούσια. Σήμερα το πρώτο :  

<< ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΝΙΚΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΚΑΛΛΟΝΗΣ – ΣΙΓΡΙΟΥ

Στις 6 Σεπτεμβρίου 2013 πήγα στο Σκαλοχώρι για να συνεορτάσω τα επινίκια «Της Επιτροπής Αγώνα» για την έναρξη των εργασιών κατασκευής της Εθνικής Οδού Καλλονής - Σιγρίου, υπό τον Αντισαίο Μεταλλειολόγο – Μεταλλουργό του ΕΜΠ Δρ. Παναγιώτη (Τάκη) Ιορδάνη, γνωστό αγωνιστή για την επίλυση πολλών προβλημάτων του Νησιού μας.

Η όμορφη πλατειούλα με τον πλάτανο του χωριού, έγινε ομορφότερη με τα χαρούμενα πρόσωπα της ικανοποίησης των πολιτών αγωνιστών (ομάδα πίεσης των αρμοδίων Αρχών και όχι μόνο) των χωριών του Ορδυμνού για την έναρξη των εργασιών κατασκευής αυτής της Εθνικής Οδού, σε αντικατάσταση του δρόμου που είχε διανοιχτεί από τον Αβδούλ Χαμίτ τον δεύτερο, επί τουρκοκρατίας.

Οι αγώνες για να πεισθούν οι Αρχές να υλοποιήσουν τον τρόπο που είχε υποδείξει και είχε υποσχεθεί ως Πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης το 1999 κράτησαν πάνω – κάτω δέκα χρόνια. Μετά το 2001, η καθυστέρηση της υλοποίησης των εξαγγελιών Σημίτη κατέστησε αναγκαία τότε τη σύσταση της επιτροπής αγώνα με επικεφαλής τον Τάκη Ιορδάνη, ο οποίος πρώτος τόλμησε να τα βάλει με όλες τις μορφές πολιτικής εξουσίας της Χώρας, κεντρικές και περιφερειακές, ώστε να γίνει αυτό το πολυδάπανο μεν, πλην απολύτως αναγκαίο για την επιβίωση των χωριών του Ορδυμνού

Η αναγκαιότητα αυτή δεν ήταν απότοκη μόνο της ιδέας αξιοποιήσεως του λιμένα του Σιγρίου, παρά τα αστόχως υποστηριζόμενα από τον Δήμαρχο Λέσβου Δημήτρη Βουνάτσο. Ατυχώς υποστήριξε ότι αν δεν χρειαζόταν ο δρόμος αυτός για την αξιοποίηση αυτού του λιμανιού, τότε δεν θα υπήρχε λόγος κατασκευής του «αφού σ’ αυτόν θα περπάταγαν μόνο οι σαύρες και οι σκαντζόχοιροι». Για τους κατοίκους της περιοχής που θα μπορούσαν να πάνε στο Νοσοκομείο και τις κρατικές υπηρεσίες της Μυτιλήνης σε χρόνο λυσιτελούς επεμβάσεως και όχι μετά τέσσαρες τουλάχιστον ώρες υπό συνεχείς επικίνδυνες στροφές, κυρίως για τις ιατρικές ανάγκες τους αλλά όχι μόνο, ούτε λόγος. Κρίθηκαν στο επίπεδο αξίας «σκαντζόχοιρων και σαυρών».

Δεν ήταν βεβαίως μόνο αυτή η αστοχία του Δημάρχου. Ήταν μεγαλύτερη η αστοχία του, να βρει ευκαιρία να βγάλει «προεκλογικό λόγο» προσωπικής προβολής του, αναφερόμενος στην όποια «συμβολή του» για την κατασκευή αυτού του δρόμου. Δεν δικαιούται όμως οποιουδήποτε επαίνου για τη «συμβολή του» αυτή, ανεξάρτητα από οποιονδήποτε άλλο λόγο, αφού τουλάχιστον ανήκει κι’ αυτός, με πολλές ιδιότητες και επί πολλά χρόνια, στη Δημόσια Διοίκηση, που χρειάστηκε δέκα χρόνια για να αρχίσει (!) την ουσιαστική υλοποίηση των εξαγγελιών του Κώστα Σημίτη.

Οι έπαινοι ανήκουν στον επί κεφαλής και τα μέλη της επιτροπής αγώνα, η οποία προς τιμήν της, δεν διαλύθηκε αλλά παρέμεινε στις επάλξεις μέχρις ολοκληρώσεως αυτού του έργου της πολυσχιδούς εξυπηρετήσεως του τόπου μας

Στην επιτροπή αυτή και τον επί κεφαλής της από καρδιάς εύχομαι: «Στείτε καλώς και εις άλλα με υγείαν».

Σ’ όλους τους συμπατριώτες, απ’ άκρου εις άκρον του Νησιού μας εύχομαι να’ ναι γεροί να παραδειγματίζονται και να αγωνίζονται ως πολίτες, με επιμονή και υπομονή.

Για το Νησί μας,,,,,,,,, «ρε γαμώτο».

Ανδρέας Ι. Εμμανουήλ

                                                                 Βρισαγώτης >>

Δρ. Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης  ……………13.05.2014