Αδελφοποίηση της γενέτειράς μου Άντισσας με τη Σπάρτη.
.................................................................Προς το Δήμο Λέσβου
...............................................................εις προσοχή. Δημάρχου ................................................................κ..Σπ. Δ. Γαληνού
.............................................................Δημαρχείο Μ Υ Τ Ι Λ Η Ν Η
...............................................................εις προσοχή. Δημάρχου ................................................................κ..Σπ. Δ. Γαληνού
.............................................................Δημαρχείο Μ Υ Τ Ι Λ Η Ν Η
Κοιν: 1) Τ.Σ. Δημ. Κοιν. Αντίσσης
…….2) Σύλλ. Αντισσαίων Αθήνας
.........3) ΜΜΕ
…….2) Σύλλ. Αντισσαίων Αθήνας
.........3) ΜΜΕ
.............................................................Αθήνα, 2 Νοεμβρίου 2014
Θέμα : Αδελφοποίηση της γενέτειράς μου Άντισσας με τη Σπάρτη.
Σχετ. : Το έγγραφο σας το από 30 Οκτωβρίου 2014.
---------------------------------------------------------------------------
Σχετ. : Το έγγραφο σας το από 30 Οκτωβρίου 2014.
---------------------------------------------------------------------------
Αξιότιμε κ. Δήμαρχε, Αγαπητέ μου Σπύρο,
Δεν σας κρύβω ότι η επιστολή σας αυτή με «κατέλαβε εξ απήνης», αφού δεν σας είχε σταλεί σχετική δική μου επιστολή επί του θέματος . Βέβαια σας δηλώνω ότι δέχθηκα το περιεχόμενό της με ιδιαίτερη ομολογώ ευχαρίστηση. Προφανώς γνωρίσατε την υπόθεση ως την κοινολόγησα δια των μέσων της σύγχρονης τεχνολογίας πληροφόρησης ( e-mail, face book) τα οποία χρησιμοποίησα προ ημερών για να καταστήσω το θέμα αυτό γνωστό σε συμπατριώτες μου Αντισσαίους αλλά και άλλους Λέσβιους και εί δυνατό γενικά όλο το Λεσβιακό Λαό. Τούτο δε, ύστερα από επτά ολόκληρα χρόνια σχετικής εκ μέρους μου σιωπής.
Συγκεκριμένα προέβαλα το θέμα στις 8 Οκτωβρίου και στις 13 Οκτωβρίου τ.έ διά των δύο κειμένων μου, αντίστοιχα <<Οι Σπαρτιάτες απεδέχθησαν την πρόταση μου, οι Αντισσαίοι όχι.>> και το << Ο Δήμαρχος Σπάρτης πρότεινε την αδελφοποίηση ΣΠΑΡΤΗΣ – ΑΝΤΙΣΣΗΣ, εμείς την αγνοήσαμε… >>.τα οποία έστειλα σε πολλούς και μεταξύ αυτών ως παραλήπτης περιλαμβανόταν και το Γραφείο Τύπου του Δήμου μας.
Επτά χρόνων σιωπής μου, μετά τη σιωπηρά στην ουσία «απόρριψη» κατά τους τίτλους και το περιεχόμενο, των δύο αυτών κειμένων μου. Δεν σας κρύβω, σιωπής ενοχής εκ μέρους μου. Ενοχής εκ του ότι είχα καταφέρει να πείσω το Δήμαρχο ολόκληρης Σπάρτης, αλλά δεν είχα καταφέρει να πείσω τους «δικούς μου» ( αυτό που στη σκέψη μου ήταν δεδομένο ότι δεν χρειαζόταν της όποιας δικής μου προσπάθειας, αφού στην πρώτη μου επιστολή προς τους α) Δήμαρχο της Σπάρτης και β) τον Πρόεδρο του Τ.Σ. Αντίσσης τον Οκτώβριο του 2004, έκλεινα αυτήν γράφοντας «Πάντως κ. Δήμαρχε της Σπάρτης, θα θέλαμε να γνωρίζετε ότι για την Άντισσα και τους κατοίκους της η αδελφοποίηση της με τη διάσημη και ιστορική Σπάρτη θα αποτελέσει υψίστη τιμή. »). Δεν είχα καταφέρει να πείσω τους απογόνους εκείνων της γενεθλίου πατρίδας του μεγάλου Αντισσαίου της κλασικής Αρχαιότητας, ΤΕΡΠΑΝΔΡΟΥ, δηλ. τους συγχωριανούς μου Αντισσαίους.
Στο θέμα αυτό έβλεπα πως η στάση τους ήταν κατά το θυμοσοφικά εκ μέρους του Λαού λεγόμενο «μας χαρίζαν ένα γαϊδαρο, και εμείς του κοιτούσαμε τα δόντια.».
Πρέπει να ομολογήσω ακόμη, ότι κατά καιρούς μετά την αγνόηση και έτσι την έμμεση απόρριψη της πρότασης του Δημάρχου Σπάρτης το 2007, ο οποίος υιοθετώντας την πρότασή μου να αδελφοποιηθεί η άλλοτε κραταιά Σπάρτη με το άσημο σήμερα χωριό μου την Άντισσα και την εκ μέρους ημών των Αντισσαίων ( τους στο νησί, αλλά ατυχώς και τους του Συλλόγου μας εδώ στην Αθήνα ) και γενικά Λεσβίων στάση επ’ αυτού, σκεπτόμουν .αυτό που έλεγε ο μακαρίτης μεγάλος Χαρίλαος Φλωράκης «ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε» .
Τώρα μετά από επτά ολόκληρα χρόνια που ξανάφερα στο μυαλό μου το θέμα, δεν άντεξα το να σιωπήσω και πάλι γι’ αυτό και έπραξα κατά τα προαναφερόμενα.
Τέλος, οφείλω να σας ευχαριστήσω για την ευαισθησία που επιδείξατε επί του υπό θεώρηση θέματος και την αμεσότητα της αντίδρασής σας με την απόφασή σας την κατά το έγγραφο της επικεφαλίδας, αλλά περισσότερο γιατί με αυτή αποκαταστήσατε τα πράγματα στη βάση της λογικής και στη σειρά του ορθολογισμού, σε τρόπο ώστε να επιβεβαιώνεται ότι ο γιαλός δεν είναι στραβός, αλλά …
Τέλος, για την πληρότητα του φακέλου που προσβλέπω να δημιουργηθεί εν όψει της δική σας θελήσεως να γίνει κάτι τέτοιο προς την κατεύθυνση της προτάσεως μου ήτοι της αδελφοποιήσεως Αντίσσης με τη Σπάρτη, σας στέλλω φωτοαντίγραφο της σχετικής επιστολής του Δημάρχου Σπάρτης ως και όλου του εις χείρας μου φακέλου από της αρχικής μου προτάσεως του 2004, ένα πλήρες set των εγγράφων του οποίου θα σας σταλεί ταχυδρομικά.
Συγκεκριμένα προέβαλα το θέμα στις 8 Οκτωβρίου και στις 13 Οκτωβρίου τ.έ διά των δύο κειμένων μου, αντίστοιχα <<Οι Σπαρτιάτες απεδέχθησαν την πρόταση μου, οι Αντισσαίοι όχι.>> και το << Ο Δήμαρχος Σπάρτης πρότεινε την αδελφοποίηση ΣΠΑΡΤΗΣ – ΑΝΤΙΣΣΗΣ, εμείς την αγνοήσαμε… >>.τα οποία έστειλα σε πολλούς και μεταξύ αυτών ως παραλήπτης περιλαμβανόταν και το Γραφείο Τύπου του Δήμου μας.
Επτά χρόνων σιωπής μου, μετά τη σιωπηρά στην ουσία «απόρριψη» κατά τους τίτλους και το περιεχόμενο, των δύο αυτών κειμένων μου. Δεν σας κρύβω, σιωπής ενοχής εκ μέρους μου. Ενοχής εκ του ότι είχα καταφέρει να πείσω το Δήμαρχο ολόκληρης Σπάρτης, αλλά δεν είχα καταφέρει να πείσω τους «δικούς μου» ( αυτό που στη σκέψη μου ήταν δεδομένο ότι δεν χρειαζόταν της όποιας δικής μου προσπάθειας, αφού στην πρώτη μου επιστολή προς τους α) Δήμαρχο της Σπάρτης και β) τον Πρόεδρο του Τ.Σ. Αντίσσης τον Οκτώβριο του 2004, έκλεινα αυτήν γράφοντας «Πάντως κ. Δήμαρχε της Σπάρτης, θα θέλαμε να γνωρίζετε ότι για την Άντισσα και τους κατοίκους της η αδελφοποίηση της με τη διάσημη και ιστορική Σπάρτη θα αποτελέσει υψίστη τιμή. »). Δεν είχα καταφέρει να πείσω τους απογόνους εκείνων της γενεθλίου πατρίδας του μεγάλου Αντισσαίου της κλασικής Αρχαιότητας, ΤΕΡΠΑΝΔΡΟΥ, δηλ. τους συγχωριανούς μου Αντισσαίους.
Στο θέμα αυτό έβλεπα πως η στάση τους ήταν κατά το θυμοσοφικά εκ μέρους του Λαού λεγόμενο «μας χαρίζαν ένα γαϊδαρο, και εμείς του κοιτούσαμε τα δόντια.».
Πρέπει να ομολογήσω ακόμη, ότι κατά καιρούς μετά την αγνόηση και έτσι την έμμεση απόρριψη της πρότασης του Δημάρχου Σπάρτης το 2007, ο οποίος υιοθετώντας την πρότασή μου να αδελφοποιηθεί η άλλοτε κραταιά Σπάρτη με το άσημο σήμερα χωριό μου την Άντισσα και την εκ μέρους ημών των Αντισσαίων ( τους στο νησί, αλλά ατυχώς και τους του Συλλόγου μας εδώ στην Αθήνα ) και γενικά Λεσβίων στάση επ’ αυτού, σκεπτόμουν .αυτό που έλεγε ο μακαρίτης μεγάλος Χαρίλαος Φλωράκης «ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε» .
Τώρα μετά από επτά ολόκληρα χρόνια που ξανάφερα στο μυαλό μου το θέμα, δεν άντεξα το να σιωπήσω και πάλι γι’ αυτό και έπραξα κατά τα προαναφερόμενα.
Τέλος, οφείλω να σας ευχαριστήσω για την ευαισθησία που επιδείξατε επί του υπό θεώρηση θέματος και την αμεσότητα της αντίδρασής σας με την απόφασή σας την κατά το έγγραφο της επικεφαλίδας, αλλά περισσότερο γιατί με αυτή αποκαταστήσατε τα πράγματα στη βάση της λογικής και στη σειρά του ορθολογισμού, σε τρόπο ώστε να επιβεβαιώνεται ότι ο γιαλός δεν είναι στραβός, αλλά …
Τέλος, για την πληρότητα του φακέλου που προσβλέπω να δημιουργηθεί εν όψει της δική σας θελήσεως να γίνει κάτι τέτοιο προς την κατεύθυνση της προτάσεως μου ήτοι της αδελφοποιήσεως Αντίσσης με τη Σπάρτη, σας στέλλω φωτοαντίγραφο της σχετικής επιστολής του Δημάρχου Σπάρτης ως και όλου του εις χείρας μου φακέλου από της αρχικής μου προτάσεως του 2004, ένα πλήρες set των εγγράφων του οποίου θα σας σταλεί ταχυδρομικά.
Ευχαριστών,
με τιμή και εκτίμηση
με τιμή και εκτίμηση
Τάκης Χαραλ. Ιορδανης (Ph.D.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου