Αλληλεγγύη

Έννοια που στηρίζει τον ηθικό κώδικα του ανθρωπισμού. Έννοια που μόνη της κάνει τις κοινωνίες ανθρώπων να νοούνται, ως ομάδες ελλόγων όντων. Τούτη η έννοια ασφαλώς και ευδοκιμεί και αναπτύσσεται σε επίπεδο μιάς οικογένειας κατά εύκολο τρόπο, μιάς ράτσας πιο δύσκολα και σε επίπεδο ενός ολόκληρου έθνους ακόμη δυσκολότερα. Πάντως αναπτύσσεται. Εκεί που ατυχώς δεν έφτασε ποτέ να υπάρχει και να αναπτύσσεται είναι σε επίπεδο κρατών. Ή αν έστω υπάρξει κάτι τέτοιο, δεν γίνεται χωρίς ανταλλάγματα και χωρίς την εξυπηρέτησης της όποια σκοπιμότητας. Τούτο το έχει βιώσει η ανθρωπότητα σ’ όλο το διάβα της ιστορίας της. « Δώσε μου, να σου δώσω». Το δούναι και λαβείν στο μάξιμουμ. Για μας τους Έλληνες τους «πάντα ευκολόπιστους αλλά και πάντα προδομένους» φθάσαμε μέσα στα διακόσα χρόνια του ελεύθερου εθνικού μας βίου την αλληλεγγύη να την  εισπράξουμε από τα άλλα Ευρωπαϊκά έθνη σε όλο της το μεγαλείο. Τα πιο πρόσφατα : η Μικροασιατική καταστροφή. Και ακόμη πιο πρόσφατα ο εμφύλιος !!!

Μόλις δε τριάντα πέντε χρόνια μετά τον Β! Παγκόσμιο, μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε ΕΟΚ).  Μπήκαμε, λέει, γιατί μέσα στην ομάδα αυτή των εθνών της Γηραιάς Ηπείρου θα είχαμε τα πλεονεκτήματα των προκυπτόντων από το των αρχαίων μας « η ισχύς εν τη ενώσει». Τούτο δε σε βάση ισότιμη, με τα άλλα κράτη. Σε βάση του λεχθέντος και προβληθέντος «Ευρωπαϊκού κεκτημένου» και των αρχών της ισοπολιτείας. Εν τέλει, της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Μια αλληλεγγύη όμως με δόντια και γαμψά νύχια, όπως τελικά απεδείχθη. Με δόλωμα το Ευρώ (το ισχυρό, το διεθνώς αναγνωριζόμενο, το δημιουργούν σιγουριά και ασφάλεια χωρίς κλυδωνισμούς στις ισοτιμίες του, κλπ.) τρέξαμε να μπούμε στην ΟΝΕ. Την οικονομική νομισματική ένωση. Βέβαια για να μπούμε μας δασκαλέψανε οι κάθε λογής τοκογλύφοι, διάφορα τερτίπια και άλλα τόσα κόλπα (swaps, κ.λπ.) για να εκπληρώσουμε τα κριτήρια εισόδου, αφού τότε δε τα εκπληρούσαμε. Αυτά όλα που ατυχώς τα βρήκαμε μπροστά μας . Τότε που μετά το περιβόητο «λεφτά υπάρχουν» του ΓΑΠ και την δια της βίας αιχμαλωσία μας, μετά το διάγγελμα του μοιραίου αυτού Πρωθυπουργού της χώρας μας, στο «Καστελόριζο» και που ατυχώς είχαν το αποτέλεσμα να διαλυθούμε οικονομικά ως άτομα  και ως Λαός, φτωχοποιούμενοι. Τότε που χάσαμε ούτε λίγο ούτε πολύ το 25 % του ΑΕΠ μας μέσα σε τέσσερα μόνο χρόνια!!!. Και όλα αυτά επειδή είμαστε είμαστε στην ΕΕ όπου επικρατεί η σχετική αλληλεγγύη !!!. Ας φανταστεί κανείς και να μη υπήρχε και αυτή. Τότε όλοι οι Έλληνες ασφαλώς και θα ήμασταν «σκλάβοι γαλέρας»!!!

Όλη η δυστυχία και η μιζέρια που Ελληνικός Λαός τράβηξε τα τελευταία αυτά χρόνια τον έκαναν στις 25 του Γενάρη να πει το  «μέχρις εδώ και μη παρέκει». Και απ’ την μέρα αυτή που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε Κυβέρνηση της χώρας, η Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη κοντεύει να μας πνίξει!!! Το τι έχουμε «εισπράξει» ως αλληλεγγύη δεν περιγράφεται !! Ακόμη και αυτή η  frau Μέρκελ διαλαλεί μπροστά στον Πρόεδρο Ομπάμα την αλληλεγγύη της προς την Ελλάδα και τους Έλληνες!!. Μια αλληλεγγύη όμως κατά πως εκείνη την εννοεί !! Κάτω από μπότα Γερμανική με τάξη, ευπείθεια  και απόλυτη υποταγή ημών των πληβείων μπροστά στο πατρίκιους Γερμανούς. Αυτή είναι η έννοια που έχει στο μυαλό της. Αυτή που φέρνει υπερκέρδη στην Γερμανία. Αυτή που από την κρίση στην χώρα μας έφερε στη δική της χώρα κέρδη πάνω από 50 δισεκατομμύρια Ευρώ.!!!

Τέτοιους είδους αλληλεγγύη ασφαλώς και δεν τη χρειαζόμαστε. Μήπως σήμερα, 11.2.2015 που είναι η μέρα του εκτάκτου Eurogroup με θέμα τα της χώρας μας, είναι η μέρα που αλλάζουμε σελίδα;;.

Ας το ελπίζουμε. Οψόμεθα !!! 

Δρ. Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης…….........…… 11.2.2015