Για να ζήσουν,
ο εξάχρονος Πάνος και ο τρίχρονος Νικόλας, τα εγγόνια μου, ως αξιοπρεπείς
Έλληνες.
Γιούγκερ, ο Πρόεδρος της Κομισιόν: « Τους πήραμε πολλά των Ελλήνων και τους
δώσαμε λίγα! Τουλάχιστο να τους επιστρέψουμε την αξιοπρέπειά τους.» Μάϊος
2016, προ ημερών.
Το χούϊ μου το
επιστημονικό/επαγγελματικό που ύστερα από 50 κοντά χρόνια μάχιμης ζωής ως
Μηχανικός, έχει γίνει μισή φύση μου, μου λέει ότι πρέπει στις όποιες μελέτες
μου να χρησιμοποιώ και να μη παρεκκλίνω ούτε κατά κεραία από τις π ρ ο δ ι α γ ρ α φ έ ς.
Προδιαγραφές υπάρχουν σε κάθε τομέα
του ανθρώπου. Εν αναφορά δε προς τη σχέση ανθρώπου με την κοινωνία και πολύ
περισσότερο με το Κράτος οι προδιαγραφές λέγονται νόμοι. Έχουν δε εφαρμογή άμα
τη ψηφίσει τους. Οι νόμοι ψηφίζονται από όλους μας, μέσω των κοινοβουλευτικών
εκπροσώπων μας στη Βουλή. Εκεί κατ’ εξουσιοδότησή μας ο κάθε βουλευτής ρίχνει
στη ψηφοδόχο, το της θέλησής του αποτέλεσμα και έτσι
έχουμε τον εκάστοτε
ν ό μ ο.
Ένας τέτοιος νόμος ήταν και αυτός που
ψηφίστηκε τον Αύγουστο του 2015 και
μάλιστα με μαζική πλειοψηφία 222 επί του
συνόλου των 300 κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του Ελληνικού Λαού, και επικύρωσε
την συμφωνία που έκανε ο Πρωθυπουργός την 14 Ιουλίου με τους εταίρους μας,
δανειστές μας, τοκογλύφους μας ή όπως αλλιώς
θα μπορούσε κανείς να τους ονομάσει.
Οι μαζικότητα της πλειοψηφίας με 222 (όχι και τόσο συνηθισμένο δεδομένο στα
κοινοβουλευτικά μας πράματα) υπήρξε εκ της ανάγκης να «μη πέσει η χώρα στα
βράχια» όπως λεγόταν απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής, την Κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ) την
Ν.Δ. (Αξιωματική Αντιπολίτευση), το ΠΑΣΟΚ , θάλασσες, Ποτάμια, κι όλους τους
Μνημονιακούς γενικά. Να αποφευχθεί το διαβόητο Grexit.!!!
Η με τους 222 βουλευτές ψήφιση της συμφωνίας
αυτής, είχε ως αποτέλεσμα τούτη να γίνει βέβαια νόμος του κράτους. Νόμος ευρυτάτης
αποδοχής, πολύ περισσότερο των 2/3 του
Λαού. Αναμφισβήτητα ο νόμος αυτός ήταν ένας σκληρός νόμος για τον ΄Ελληνα πολίτη . Γνωστό αυτό σ’ όλους και ειδικότερα στους
222 και τα κόμματά τους που τον υπερψήφισαν. Σκληρός, ξεσκληρός , όμως νόμος. Και
σαν τέτοιος πρεπει να εφαρμοστεί. Το γνωστό των Λατίνων «dura lex, cet lex». Σκληρός νόμος ,είναι (όμως) νόμος, που σαν τέτοιος
θα πρέπει να τύχει της εφαρμογής του ως απαιτείται.
Και η εφαρμογή του στη περίπτωσή μας χρειαζόταν τη ψήφιση των όπως λέγονται εφαρμοστικών νόμων,
αυτών για το ασφαλιστικό , για το δημοσιονομικό και το χθεσινό για τους έμεσους
φόρους. Με το πέρασμα των νόμων αυτών ανοίγει
ο δρόμος για κάτι το κεφαλαιώδες Τη μείωση, ρύθμιση, ή ανακατάταξη των του χρέους
ή επιμήκυνση του (ή όπως αλλιώς ονομαστεί) της χώρας. Έτσι ώστε τούτο τελικά να γίνει βιώσιμο (κι όχι κατά πως έλεγε
ο Α.Σαμαράς και οι συν αυτώ στην περίοδο του success story!!!).
Έτσι η σκληρότητα του νόμου αυτού έχει και διάδρομο διαφυγής για το μέλλον, δηλ. για τους επιγενόμενους.
Έτσι όλες αυτές τις μέρες που έβλεπα τους
ολοφυρμούς, τις κραυγές , τα δράματα, τα δάκρυα (κροκοδείλια ασφαλώς) όλων των
υποκριτικά αντιδρώντων, δίκην «μωρών παρθένων», ως να έπeσαν αυτές τις
μέρες από τον Άρη, αναγούλα μου έφερνα και όχι μόνο. Η προδιαγραφή αυτή ( o νόμος θέλω να
πω) προέβλεπε μείωση του ΑΕΠ κατά 3% ως το 2018. ( 25 % είναι η αντίστοιχη μείωση του ΑΕΠ κατά τις περιόδους των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ,
ως το 2012, Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ ως το 2014 , ας μη το ξεχνούμε αυτό.). Αυτό ήταν σαφές
απ’ τη μέρα της ψήφισής της. Το έκανε η Κυβέρνηση να είναι 1% απ’ το ασφαλιστικό,
1% απ’ το δημοσιονομικό και 1% απ’ τους ‘έμμεσους φόρους.
Όοχι!!, φωνασκούσαν οι της αντιπολίτευσης
συλλήβδην υποκριτικά!! Όχι για το 3%
(αφού αυτό το ήξεραν όταν το ψήφιζαν τον Αύγουστο ) αλλά για την κατανομή του. Λες
και η όποια άλλη κατανομή γινόταν δεν θα μετάφερε τα βάρη στο Λαό , αλλά
υπερβατικά κάπου αλλού….
Τέλος, τώρα πιά και με τη χθεσινή
ψηφοφορία, η Ελλάδα ετήρησε τα υπεσχημένα. Τώρα είναι η ώρα να τηρήσουν και οι
εταίροι μας, οι δανειστές μας, οι τοκογλύφοι μας τα υπεσχημένα. Πιστεύω δε ότι έτσι
θα γίνει, λαμβάνοντας υπ’ όψη τη σχετική κινητικότητα επί του θέματος από όλους
τους εκπροσώπους της τρόϊκα και όχι μόνο. Με δεδομένο αυτό και με το ότι το χρέος
μας θα καταστεί βιώσιμο, τότε θα αρχίσει πιά να αποκαθίσταται η αξιοπρέπεια των
Ελλήνων. Τούτο το έχω ξαναγράψει τότε το καλοκαίρι που ψήφισαν τον νόμο αυτό οι 222, το ξαναγράφω
και τώρα.
Υπερθεματίζω, όχι για μένα, (έχω
συνηθίσει εξ άλλου στα δύσκολα στη ζωή μου εδώ ΄΄αντεξα όταν μειώθηκε το ΑΕΠ
κατά 25 % και δεν θα αντέξω για άλλο 3 % τώρα), αλλά για να ζήσουν ο εξάχρονος
Πάνος και ο τρίχρονος Νικόλας, τα εγγόνια μου, ως αξιοπρεπείς Έλληνες.
Εξ άλλου η στην εισαγωγή του παρόντος
αναφερόμενη ρήση του Προέδρου Γιουγκέρ θέλω
να πιστεύω ότι αποτελεί την εγγύηση πραγμάτωσης του μεγάλου αυτού στόχου. Ο λόγος
του αναμφίβολα μετράει.!! Του πιο τρανού για όλους μας στόχου δηλ. της αποκατάστασης της αξιοπρέπειας
των Ελλήνων.
Δρ. Τάκης
Χαραλ. Ιορδάνης …….23.05. 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου