Καλώς ήλθατε στο blog μου * * * "Λαψαρνιώτης" * * * Τάκης Ιορδάνης * * * Καλώς ήλθατε στο blog μου * * * "Λαψαρνιώτης" * * * Τάκης Ιορδάνης

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

Προς : Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου, «Τα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Λέσβου, ως από το 1913 πρότεινε ο Μηθυμναίος γιατρός Δημ. Ζαφειράκης.»



Προς : Αποκεντρωμένη  Διοίκηση Αιγαίου, «Τα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Λέσβου, ως από το 1913  πρότεινε ο Μηθυμναίος γιατρός  Δημ. Ζαφειράκης.»

Την πρόταση αυτή υιοθετώντας επανέφερα με ήδη πρωτοκολληθείσα εοιστολή μου ως ακολουθεί :

« Δρ Παναγ. Χ. Ιορδάνης( Ph. D.) …..…………Προς τον Γεν. Γραμματέα της…..

-  Πρόεδρος του Συνδέσμου για……ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΑΙΓΑΙΟΥ

    την Ανάπτυξη της  Λέσβου  …………………….κ. Νικ. Θεοδωρίδη

    « ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ »………………Ακτή Μιαούλη 83 &

 - π. Διευθύνων Σύμβουλος της           ……….    Μπότσαρη Μάρκου 2-8,

    Ελληνική Βιομηχανίας Όπλων….                          Πειραιάς, 18538

 - Αγησιλάου 9   - Ηλιούπολη 163 46 …… 

Τηλ.- Fax 210 9737053 κιν. 6977503461……          Κοιν.: Ως . Πίνακας  Παραληπτών

Αθήνα,  .29. Οκτωβρΐου 2016

 

ΘΕΜΑ: Στις 8 Δεκεμβρίου αντί στις 8 Νοεμβρίου, τα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Λέσβου , ως από το 1913  πρότεινε ο Μηθυμναίος γιατρός  Δημ. Ζαφειράκης.

Αξιότιμε κ. Γενικέ,

Βρισκόμαστε στην περίοδο της προετοιμασίας του εορτασμού των εκατοστών  τετάρτων ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ του νησιού μας (Λέσβος). Την 8η Νοεμβρίου.
Την ημερομηνία αυτή που  το 1912, ο Ναύαρχος Κουντουριώτης  με το θρυλικό «ΑΒΕΡΩΦ», απελευθέρωσε απ’τον Τουρκικό ζυγό την πρωτεύουσα Μυτιλήνη ως και την Ανατολική και Νότιο Λέσβο, χωρίς να πέσει τουφεκιά. Τούτη η απελευθέρωση, ατυχώς ήταν μια κολοβή απελευθέρωση, αφού η Κεντρική, η Βόρειος και η Δυτική Λέσβος έμειναν ακόμη κάτω από τη «προστασία» της Υψηλής Πύλης και τη «μεγαλοθυμία». του μεγάλου Πατισάχ.
Η απελευθέρωση όλου του νησιού μας έγινε τελικά, μετά τη νικηφόρο μάχη των Ελληνικών Δυνάμεων στον Κλαπάδο, την 8η Δεκεμβρίου 1912. Κατ’ αυτήν, θυσιάστηκαν δεκαεννέα στρατιωτικοί και ένας καλόγερος, εκ της παρακειμένης Μονής του Αγίου Ιγνατίου.
Πλέον της θυσίας αυτών των ηρώων, η  εκδικητική μανία των Τούρκων κατά την παρεμβληθείσα αποφράδα περίοδο του ενός αυτού μηνός υπήρξε απάνθρωπη έως ζωώδης, πράγμα που ο λαός της Λέσβου της έδωσε το απεχθές όνομα «τα Φόβια». Εκ της  αποθράσυνσης τους,  το νησί και οι Έλληνες κάτοικοί του υπέστησαν  κάθε  μορφής καταστροφές όπως με ενάργεια  γράφει η εφημερίδα «Λαϊκός Αγών» στις 18.11.1912 ως επί λέξει ανέφερε : <<¨…πάνοπλοι (Τούρκοι) να περιφέρονται εις τα χωρία του τμήματος  τούτου (του ακόμη σκλαβωμένου νησιού) τρομοκρατούντες, λεηλατούντες, εκβιάζοντες και παντιοτρόπως καταπιέζοντες τους άοπλους χριστιανικούς πληθυσμούς >>.
Όλα τούτα, έκαναν να χυθούν ποταμοί δακρύων, αλλά και πολύ αίμα σ’ όλο το νησί. Αυτό, εκ του ότι δυστυχώς  95 Λεσβίοι Έλληνες  σκοτώθηκαν, μέχρις ότου ελευθερωθεί όλη η Λέσβος κατά τα προλεχθέντα.
Αυτών δοθέντων, είναι αν μη τι άλλο,  οξύμωρο να μην εορτάζεται η 8η Δεκεμβρίου και να εορτάζεται η 8η Νοεμβρίου.
Αφού  κατά την 8η Δεκεμβρίου του 1912 η  περιφανής νίκη των στρατευμάτων της Πατρίδας και η κατατρόπωση των Τούρκων στον Κλαπάδο, ελευθέρωσε την Κεντρική, τη Βόρειο και  τη Δυτική Λέσβο ήτοι πιά ολόκληρο το νησί μας, μαζί με την από τις 8 Νοεμβρίου απελευθερωμένη πρωτεύουσα, ως και Ανατολική και Νότια Λέσβο,. Έτσι ολόκληρος ο Λεσβιακός λαός, ευτύχησε  να γευθεί τους γλυκείς καρπούς της ελευθερίας του. 
Αντίθετα, η 8η Νοεμβρίου ημέρα καθ’ήν εορτάζονται τώρα τα ελευθέρια της νήσου, που  την ημέρα αυτή το 1912 ελευθερώθηκε το μισό  περίπου νησί, υπήρξε η αρχή δεινών, πόνου, κλαμάτων και αίματος ακόμη, στο άλλο μισό νησί, το οποίο συνέχισε να στενάζει κάτω από τον βάρβαρο, ανηλεή Τουρκικό ζυγό.
Μάλιστα τότε η μισή Λέσβος εξ αιτίας της  απελευθερώσεως της Πρωτευούσης και της  Ανατολικής και Νότιας Λέσβου, τράβηξε εκδικητικά τα πάνδεινα από τους Τούρκους (ένστολους και απλούς) τις τριάντα αυτές μαρτυρικές ημέρες που ο λαϊκή σοφία, έδωσε το απεχθές και τρομακτικό όνομα «τα Φόβια».
Τα δεινά αυτά, πλέον των άλλων όλων τραγικών υλικών καταστροφών, εμπρησμών, λεηλασιών, εκβιασμών,  κ.λπ. και γενικά τους «διά πυρός και σιδήρου βασανισμούς των Ελλήνων απ’ το τουρκικό στρατό» (ως ο γιατρός Δημήτριος  Ζαφειράκης ο οποίος έζησε τα τραγικά αυτά γεγονότα, περιγράφει) σ’ όλα τα σκλαβωμένα ακόμη χωριά του νησιού, είχαν  την τραγική τύχη να βρούν το θάνατο 95 ακόμη Έλληνες που δεν ευτύχισαν να  δούν τον εαυτό τους ελεύθερο ΕΛΛΗΝΑ πολίτη. Ύστερα από ενδελεχή και πολυετή έρευνά του  Μαθηματικού – Ιστοριοδίφη Αριστ.Στ. Κυριατζή,  τούτος κατόρθωσε να δημιουργήσει  τον Πίνακα αυτών των 95 πεσόντων στην Λέσβο Ελλήνων κατά τα προαναφερθέντα,  που επισυνάπτεται (Συνημ. 1).
Εκ της αναλυτικής αυτής παράθεσης των γεγονότων, προκύπτει ότι όλα αυτά τα χρόνια εορτάζουμε χαιρόμενοι για την ελευθερία (κατά πως είναι λογικό) τα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Λέσβου, αλλά εκ των πραγμάτων για τα δεινά κ.λπ. των σκλαβωμένων ακόμη Λεσβίων κατά τα προλεχθέντα και το χειρότερο για το ότι αυτοί οι τάλαινες 95 Λέσβιοι  έχασαν τη ζωή τους, όπως και οι 19 στρατιωτικοί (συν 1 καλόγερος) στη μάχη του Κλαπάδου, πράγμα που θα είχε αποφευχθεί αν την 8η Νοεμβρίου είχαν γίνει αυτά που έπρεπε, για να  απελευθερωθεί όλο το νησί.!!!
Για να μη φανεί σόλικο τέλος, το εκ μέρους μου προτεινόμενο, παραθέτω το σχετικό κείμενο – πρόταση του γιατρού Δημητρίου  Ζαφειράκη  ο οποίος έζησε τα τραγικά αυτά γεγονότα, ως  κατέθεσε αυτήν σε εφημερίδα του νησιού τον Οκτώβριο του 1913, δηλ. ένα χρόνο μετά την απελευθέρωση και πριν ακόμη αρχίσει/καθιερωθεί ο οποιοσδήποτε επετειακός εορτασμός
Κοντολογίς επαναφέρω την πρόταση του Δημητρίου Ζαφειράκη γιατρού της Πέτρας από τη Μήθυμνα που δημοσίευσε, εκατό τρία χρόνια πριν, στην εφημερίδα της Λέσβου «Σάλπιγξ» στις 19-10-1913 για το πότε πρέπει να εορτάζονται τα Ελευθέρια της Λέσβου, που έχει επί λέξει ως ακολουθεί:
<< Καθ’ ον χρόνον οι Μυτιληναίοι, οι Πλωμαρίται και εί τις άλλος εορτάζετε την εθνικήν παλιγγενεσίαν καί υπεδέχεσθε εν εξάλλω ενθουσιασμώ τον Ελληνικόν στόλον και στρατόν, ημείς εδώ εδεχόμεθα υποκοπάνους επί κεφαλής, υφιστάμεθα φυλακίσεις και μεταφερόμεθα άνευ αποχρώντος λόγου εις το πραιτώριον, της ιεράς εξετάσεως, τον περιώνυμον Κλαπάδον, εδερόμεθα ανηλεώς διά των βαναυσοτάτων και μάλλον πρωτοτύπων εφευρέσεων και ποικιλοτρόπως τέλος εκακοποιούμεθα...
Την 8ην Δεκεμβρίου, την ημέραν ταύτην πράγματι ολόκληρος η νήσος ελευθερώθη, ολόκληρος επανήλθεν εις τας αγκάλας της μητρός Ελλάδος, ολόκληρος εώρτασε την παλιγγενεσίαν της και ολόκληρος αφυπνίσθη ελευθέρα πλέον, διαρραγέντων των επί πέντε σχεδόν αιώνας, βαρβαρωτάτων δεσμών της δουλείας.
Πότε λοιπόν είναι δίκαιον και ορθόν να εορτασθή και εορτάζηται η επέτειος της παλιγγενεσίας της νήσου; την 8ην Νοεμβρίου ημέραν της ενάρξεως ούτως ειπείν των εχθροπραξιών και αποπείρας προς απελευθέρωσιν της νήσου ή την 8ην Δεκεμβρίου καθ’ ήν εάλω το εχθρικόν στρατόπεδον, ο πολύς Κλαπάδος, ηχμαλωτίσθη ο επί ένα ολόκληρον μήνα διά πυρός και σιδήρου βασανίσας ημάς τουρκικός στρατός και καθ’ ήν καταρρακωθείσης της ημισελήνου υψώθη η Κυανόλευκος εις τα τέσσαρα πέρατα της νήσου;
Χάριν της ιστορίας, κατά την ταπεινήν μου γνώμην, ως επέτειος εθνική εορτή της νήσου μας πρέπει να καθιερωθή η 8η Δεκεμβρίου και όχι η 8η Νοεμβρίου.
Μετά δε την προσάρτησιν (εις το Ελληνικόν Κράτος) ήν όσον ούπω αναμένομεν να καθορισθή, όπως εν τω κάτωθι του Κλαπάδου οροπεδίω (εις Πετσοφά) όπου υπεγράφη υπό του Γκανή το πρωτόκολλον της παραδόσεώς του μετά τού υπ’ αυτόν στρατού, ανεγερθή διά παλλεσβιακών εράνων μεγαλοπρεπές κενοτάφιον τών υπέρ της ελευθερίας μας πεσόντων μαχητών και καθιερωθή ίνα εκεί κατ’ έτος γίνηται Παλλεσβιακή Πανήγυρις, τής οποίας αι εισπράξεις να διατίθενται υπέρ εθνικού σκοπού>>.
Αξιότιμε κ. Γενικέ
Θέλω να πιστεύω ότι η Πολιτεία σταθμίζοντας  τα πραγματικά γεγονότα της απελευθερώσεως της Λέσβου το 1912, θα απαλείψει την υπάρχουσα του πράγματος στρεβλότητα και αντί της 8ης Νοεμβρίου θα ορίσει την 8η Δεκεμβρίου ως ημέρα  εορτασμού των ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ του νησιού μας.
Προς το σκοπό αυτό σας παρακαλώ όπως  διαβιβάσετε το παρόν στο αρμόδιο Υπουργείο ή άλλο αρμόδιο  φορέα (τον οποίο δεν  γνωρίζω ποιος είναι) ώστε να εισακουστεί ύστερα από 103 χρόνια η σώφρονα πρόταση ενός ανθρώπου ο οποίος εβίωσε τα γεγονότα (ο γιατρός Δ. Ζαφειράκης) και έκανε αυτή τον Οκτώβριο του 1913.      
Μετά τιμής
 

Πίνακας  Παραληπτών

 1)   Περιφερειάρχης  Βor. Αιγαίου  κ.  Χριστιάννα Καλογήρου 
 2)  Θεματικοί και οι Γεωγραφικοί Αντιπεριφερειάρχες 
3) Κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι του Ν. Λέσβου 
κ.κ. Γ.Πάλλης, Χ.Αθανασιου, Κ.Τάσσος  ,
 4)   Γενικός Γραμματέας Νησιωτικής Πολιτικής
 5)  Δήμαρχος της Λέσβου κ. Σπύρος Γαληνός
6)  Θεματικοί και οι Γεωγραφικοί Αντιδήμαρχοι του Δήμου Λέσβου
7) Δημοτικές και Τοπικές Κοινότητες  Λέσβου
8) ΟΛΣΑ και πρωτοβάθμιοι Παροικιακοί Σύλλογοι
9). Τα ΜΜΕ Λέσβου και ο Παροικιακός τύπος.  »



Δεν υπάρχουν σχόλια: