ΣTA EΡΤΖΙΑΝΑ , ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΑΙΓΑΙΟΥ ΤΟ :
«ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ, Ο ΟΔΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΚΑΛΛΟΝΗΣ – ΣΙΓΡΙΟΥ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ.»
«ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ, Ο ΟΔΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΚΑΛΛΟΝΗΣ – ΣΙΓΡΙΟΥ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ.»
Η χθεσινοβραδυνή ανάρτησή μου σε διάφορα sites της επιστολής που πρωτοκολλήσαμε στο Γραφείο του Προέδρου της Βουλής με θέμα «ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ, Ο ΟΔΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΚΑΛΛΟΝΗΣ – ΣΙΓΡΙΟΥ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ.» έλαβε ευρεία δημοσιότητα αφού τούτο έγινε ακόμη και στα ερτζιανά δια της ΕΡΑ ΑΙΓΑΙΟΥ. Τούτο από μόνο του σηματοδοτεί το πόσο ενδιαφέρον έχει το θέμα μας όχι μόνο για το νησί μας αλλά και όλο το Αιγαίο, μετά την αρνητική προσέγγιση που εδόθη σ’ αυτό από το ίδιο το Υπουργείο Υποδομών , Μεταφορών και Δικτύων (κατά τα αναφερόμενα στην χθεσινή ανάρτησή μου).
Συγκεκριμένα η δημοσιογράφος κ. Χριστίνα Τζινέλλη στην πρωινή εκπομπή της, μου τηλεφώνησε και με διάφορες καίριες ερωτήσεις της, απαντήθηκαν διάφορα επί μέρους σημεία της όλης υπόθεση προσπαθώντας να ρίξουμε φως στο όλο θέμα. Ξεκινήσαμε με τα σχετικά ιστορικά δεδομένα, μετά την από μέρους μου προβολής του θέματος ΔΡΟΜΟΣ ΚΑΛΛΟΝΗΣ – ΣΙΓΡΙΟΥ στο Νομαρχιακό Συμβούλιο επι Νομαρχίας Μαθιέλλη στα μέσα της δεκαετίας του ’90, την εξαγγελία της κατασκευής του μαζί με τον Καλλονής – Πέτρας (τούτος αν και μόνο ~17 εκατομ. Ευρώ έναντι ~ 55 του δικού μας, λόγω ελλείψεως επισπεύδοντος μετά το θάνατο του Δημ΄ρχου Πέτρας Στ.Παυλή) από τον Πρωθυπουργό Κ.Σημίτη το 1999, της συστάσεως από τον γράφοντα το παρόν της επιτροπής αγώνα το 2003, των από μέρους της σχετικών ενεργειών (εγγράφων, παρεμβάσεων, παραστάσεων, κ.λπ.), της ανταπόκρισης σ΄αυτές εκ μέρους της Κυβέρνησης το 2009 με τη χορήγηση 20.000.000 Ευρώ (δηλ. λιγότερα απ’ το μισό του απαιτουμένου κόστους του έργου), τις δύο Πανολομέλειες της Επιτροπής Αγώνα στο Σκαλοχώρι (2009, 2010) που έδρασαν καταλυτικά με το να ενταχθεί το έργο μας ολικά στο ΕΣΠΑ (2011), να υπογραφεί στη συνέχεια η σύμβαση κατασκευής του από την κοινοπραξία των τριών εργολάβων το 2012 και τελικά να πέσει η «πρώτη κασμαδιά» για την έναρξη της κατασκευής του το 2013. Η επιτροπή μας παρακολουθούσε με ικανοποίηση την προχώρηση του έργου μέχρι που το 2015 απεντάχθηκε για να ξαναενταχθεί αρχές του 2016 με επιπλέον χρηματοδότηση του εκ 15 εκατ. Ευρώ αλλά και το έπι δεκαοκτώ τώρα μήνες ατυχώς ουσιαστικά σταμάτημα του.
Και φυσικά μοιραία η ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί είναι τι φταίει για όλα αυτά. Επειδή πολλά λέγονται προσπαθήσαμε στην συνέντευξή μας αυτή να σκιαγραφήσουμε κάποια εξ αυτών. Λ.χ, το θέμα των απολιθωμένων που βρέθηκαν κατά τις σχετικές διεργασίες, που για λόγους άγνωστους σε μας, αν όπως λέγεται αυτοί καθυστέρησαν και εξακολουθούν να καθυστερούν το έργο μας, οφείλεται στο ότι δεν εφαρμόστηκε και δεν εφαρμόζεται το ΠΔ 443/85 περί κηρύξεως τμημάτων του απολιθωμένου δάσους σε Διατηρητέο Μνημείο της Φύσεως. Το «φάσκιωμα» των ευρεθέντων κορμών μέσα σε κάποια κονία, γεγονός επιστημονικώς αδόκιμο, λογικώς ασύστατο και θεσμικώς μη προβλεπόμενο, αν όντως καθυστερεί το έργο μας οι υπεύθυνοι που το σκέφτηκαν και έκαναν ότι σχετικά έκαναν θα πρέπει να δώσουν κάποια στιγμή λόγο στο Λεσβιακό Λαό. Ένα άλλο θέμα είναι η περαιτέρω χρηματοδότηση εκ ~15 εκατ. Ευρώ που δεν είναι από τα Ευρωπαϊκά κονδύλια αλλά από τα κονδύλια των Εθνικών Επενδύσεων, είναι άλλο ένα βασικό ενδεχομένως θέμα της καθυστέρησης. Τελικά απαντήσαμε στο γιατί το φέραμε το θέμα στη Βουλή και συγκεκριμένα στο Πρόεδρο της. Πολύ απλά για να μη χαθεί το δικό μας μικρό σχετικώς έργο στην οποιαδήποτε σκοπιμότητα και τον οποιονδήποτε συμψηφισμό με το πολλαπλώς μεγαλύτερο έργο Πατρών – Πύργου (που έγινε αφορμή να παραπεμφθεί και το δικό μας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής) μετά και την όποια παρέμβασή μας χρειαστεί. Πιστεύουμε τέλος, τούτο να μας επιτραπεί απ’ τον σχετικό κανονισμό, ώστε να καταθέσουμε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής όλα αυτά τα στοιχεία τα από το 1995 ως και σήμερα για τον πολύπαθο αυτόν οδικό άξονα, και να πεισθούν τελικά οι βουλευτές, μέλη της ότι το έργο μας πρέπει να συνεχιστεί και να τελειώσει. Αλλιώς θα είναι κρίμα κι’ άδικο να σταματήσει για οποιονδήποτε λόγο το δεύτερο μεγάλο αναπτυξιακό έργο κλίμακος στο νησί μας (μετά αυτό του Λιμαννιού της πρωτεύουσας τη δεκαετία του ’50) από της απελευθερώσεως του το 1912, που θα συμβάλει στην πρόοδο και ευημερία της χερσονήσου του Ορδύμνου αλλά κατ΄ επέκταση και όλου του νησιού μας.
Συγκεκριμένα η δημοσιογράφος κ. Χριστίνα Τζινέλλη στην πρωινή εκπομπή της, μου τηλεφώνησε και με διάφορες καίριες ερωτήσεις της, απαντήθηκαν διάφορα επί μέρους σημεία της όλης υπόθεση προσπαθώντας να ρίξουμε φως στο όλο θέμα. Ξεκινήσαμε με τα σχετικά ιστορικά δεδομένα, μετά την από μέρους μου προβολής του θέματος ΔΡΟΜΟΣ ΚΑΛΛΟΝΗΣ – ΣΙΓΡΙΟΥ στο Νομαρχιακό Συμβούλιο επι Νομαρχίας Μαθιέλλη στα μέσα της δεκαετίας του ’90, την εξαγγελία της κατασκευής του μαζί με τον Καλλονής – Πέτρας (τούτος αν και μόνο ~17 εκατομ. Ευρώ έναντι ~ 55 του δικού μας, λόγω ελλείψεως επισπεύδοντος μετά το θάνατο του Δημ΄ρχου Πέτρας Στ.Παυλή) από τον Πρωθυπουργό Κ.Σημίτη το 1999, της συστάσεως από τον γράφοντα το παρόν της επιτροπής αγώνα το 2003, των από μέρους της σχετικών ενεργειών (εγγράφων, παρεμβάσεων, παραστάσεων, κ.λπ.), της ανταπόκρισης σ΄αυτές εκ μέρους της Κυβέρνησης το 2009 με τη χορήγηση 20.000.000 Ευρώ (δηλ. λιγότερα απ’ το μισό του απαιτουμένου κόστους του έργου), τις δύο Πανολομέλειες της Επιτροπής Αγώνα στο Σκαλοχώρι (2009, 2010) που έδρασαν καταλυτικά με το να ενταχθεί το έργο μας ολικά στο ΕΣΠΑ (2011), να υπογραφεί στη συνέχεια η σύμβαση κατασκευής του από την κοινοπραξία των τριών εργολάβων το 2012 και τελικά να πέσει η «πρώτη κασμαδιά» για την έναρξη της κατασκευής του το 2013. Η επιτροπή μας παρακολουθούσε με ικανοποίηση την προχώρηση του έργου μέχρι που το 2015 απεντάχθηκε για να ξαναενταχθεί αρχές του 2016 με επιπλέον χρηματοδότηση του εκ 15 εκατ. Ευρώ αλλά και το έπι δεκαοκτώ τώρα μήνες ατυχώς ουσιαστικά σταμάτημα του.
Και φυσικά μοιραία η ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί είναι τι φταίει για όλα αυτά. Επειδή πολλά λέγονται προσπαθήσαμε στην συνέντευξή μας αυτή να σκιαγραφήσουμε κάποια εξ αυτών. Λ.χ, το θέμα των απολιθωμένων που βρέθηκαν κατά τις σχετικές διεργασίες, που για λόγους άγνωστους σε μας, αν όπως λέγεται αυτοί καθυστέρησαν και εξακολουθούν να καθυστερούν το έργο μας, οφείλεται στο ότι δεν εφαρμόστηκε και δεν εφαρμόζεται το ΠΔ 443/85 περί κηρύξεως τμημάτων του απολιθωμένου δάσους σε Διατηρητέο Μνημείο της Φύσεως. Το «φάσκιωμα» των ευρεθέντων κορμών μέσα σε κάποια κονία, γεγονός επιστημονικώς αδόκιμο, λογικώς ασύστατο και θεσμικώς μη προβλεπόμενο, αν όντως καθυστερεί το έργο μας οι υπεύθυνοι που το σκέφτηκαν και έκαναν ότι σχετικά έκαναν θα πρέπει να δώσουν κάποια στιγμή λόγο στο Λεσβιακό Λαό. Ένα άλλο θέμα είναι η περαιτέρω χρηματοδότηση εκ ~15 εκατ. Ευρώ που δεν είναι από τα Ευρωπαϊκά κονδύλια αλλά από τα κονδύλια των Εθνικών Επενδύσεων, είναι άλλο ένα βασικό ενδεχομένως θέμα της καθυστέρησης. Τελικά απαντήσαμε στο γιατί το φέραμε το θέμα στη Βουλή και συγκεκριμένα στο Πρόεδρο της. Πολύ απλά για να μη χαθεί το δικό μας μικρό σχετικώς έργο στην οποιαδήποτε σκοπιμότητα και τον οποιονδήποτε συμψηφισμό με το πολλαπλώς μεγαλύτερο έργο Πατρών – Πύργου (που έγινε αφορμή να παραπεμφθεί και το δικό μας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής) μετά και την όποια παρέμβασή μας χρειαστεί. Πιστεύουμε τέλος, τούτο να μας επιτραπεί απ’ τον σχετικό κανονισμό, ώστε να καταθέσουμε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής όλα αυτά τα στοιχεία τα από το 1995 ως και σήμερα για τον πολύπαθο αυτόν οδικό άξονα, και να πεισθούν τελικά οι βουλευτές, μέλη της ότι το έργο μας πρέπει να συνεχιστεί και να τελειώσει. Αλλιώς θα είναι κρίμα κι’ άδικο να σταματήσει για οποιονδήποτε λόγο το δεύτερο μεγάλο αναπτυξιακό έργο κλίμακος στο νησί μας (μετά αυτό του Λιμαννιού της πρωτεύουσας τη δεκαετία του ’50) από της απελευθερώσεως του το 1912, που θα συμβάλει στην πρόοδο και ευημερία της χερσονήσου του Ορδύμνου αλλά κατ΄ επέκταση και όλου του νησιού μας.
Δρ. Τάκης Χαραλ. Ιορδάσνης ........30..05.2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου