Ντοκουμέντο για τους επιγενόμενους... ΤΑ ΝΕΑ των Σκαλοχωριτών, Φύλλο 150

Ντοκουμέντο για τους επιγενόμενους...

ΤΑ ΝΕΑ των Σκαλοχωριτών

Φύλλο 150 , Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2017

«Τα Καταφέραμε ( Ι ) !

Αρχίζει η κατασκευή της Δυτικής μας Πύλης, το Λιμάνι Σιγρίου.»

του Τάκη Χαραλ. Ιορδάνη ( Ph.D.)

• Προέδρου του Συνδέσμου Προβληματισμού & Παρέμβασης για την Ανάπτυξη της Λέσβου «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ»,

• τ. Διευθύνοντος Συμβούλου της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων,

• τ. Πρόεδρου του Πανελληνίου Συλλ. Μεταλλειολόγων Μηχανικών.

Χρόνια, εκατό και πέντε. Γενεές τέσσερις έως πέντε. Ελπίδες άπειρες, υποσχέσεις άλλες τόσες, πόθοι, διαψεύσεις, απογοητεύσεις, αναθαρρήσεις και ξανά απογοήτευση. Όλα !. Όλα αυτά, διαδέχονταν το ένα το άλλο. Χρειάστηκε να περάσει ούτε λίγο ούτε πολύ, ένας και αιώνας από της απελευθέρωσής μας το 1912, ως και κοντά ένα τέταρτο του αιώνα, από της αναθέσεως των μελετών του. Συγκεκριμένα 20 ολόκληρα χρόνια!!

Και να που επί τέλους τώρα ξεκινά. Ήδη ο εργολάβος του έργου εγκαθίσταται στο χώρο του. Έτσι, ξεκινά, για να δημιουργηθεί πιά η Δυτική Πύλη του νησιού μας. Το Λιμάνι μας . Το Λιμάνι του Σιγρίου.

Βέβαια επειδή τίποτε δεν γίνεται απ’το μηδέν, ας προσπαθήσουμε όσο συνοπτικά χρειάζεται να αποτυπώσουμε το πώς τελικά τα καταφέραμε.

Εκ προοιμίου πάντως πρέπει να λεχθεί ότι τίποτε δεν μας χαρίστηκε. Χρειάστηκε αγώνας ασταμάτητος, επίμονος που με συνέπεια και πίστη κάναμε, στο να έχουμε την ευτυχία να βλέπουμε σήμερα ο στόχος μας να επιτυγχάνεται.

Η ανάθεση των μελετών του Λιμανιού μας έγινε στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Επί χρόνια η διαδικασία βολόδερνε σε διάφορες υπηρεσίες, (αρχαιολογία - κατά βάση ΚΑΣ- κ.άλ.). Οι μελέτες, δεν ολοκληρώνονταν.

Τη δεκαετία του 2000 υπάρχουν ακριτομυθίες ότι από το εν εξελίξει Γ! ΚΠΣ έχουν «δεσμευθεί» κονδύλια/πιστώσεις για την κατασκευή του έργου «Λιμάνι του Σιγρίου». Αρχίζω τότε να στέλλω σχετικές επιστολές, έγραφα, υπομνήματα, κ.λπ. προς διάφορες υπηρεσίες και κυρίως την Περιφέρεια Βορ. Αιγαίου. Εν όψει της λήξεως του Γ! ΚΠΣ (2006) και προκειμένου να πληροφορηθούμε το αν αληθεύει το θέμα αυτό, της «δέσμευσης» κονδυλίων, απευθύνω σχετική ερώτηση στον τότε Γεν.Γραμματέα της Περιφέρειας Βορ.Αιγαίου Σ.Τσίφτη. Τούτος μου απαντά ( Νοέμβριος 2005), αναφέροντάς επί λέξει: «Πρόσφατα εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου (ΜΠΕ)και τώρα το Λιμενικό Ταμείο Λέσβου σε συνεργασία με το υπεύθυνο μελετητικό γραφείο θα προχωρήσει στην εκπόνηση της οριστικής μελέτης. Ως εκ τούτου ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει ωριμότητα του για ένταξή του έργου …».

Δηλ. ως την έγκριση της ΜΠΕ χρειάστηκαν περίπου οκτώ χρόνια ! Με σκοπό να μπορέσει εντός ενός χρόνου το έργο μας να πραγματοποιηθεί με κονδύλια του Γ! ΚΠΣ που βρισκόταν προς το τέλος του, απηύθυνα στον τότε Πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή επιστολή ζητώντας την Πολιτική Βούληση του, στο να ολοκληρωθούν τα επί μέρους βήματα, οκτώ τον αριθμό (ανάθεση, σύνταξη, έγκριση της οριστικής μελέτης, κ.λπ., δημοπράτηση, υπογραφή σύμβασης με εργολάβο ) και επί τέλους το έργο μας να λάβει σάρκα και οστά. Ατυχώς ουδέν σχετικό έγινε. Έτσι τελικά «δεν προκάμαμε » όπως θα έλεγε ο μεγάλος Χ.Φλωράκης. Το έργο μας δεν εντάχθηκε στο Γ! ΚΠΣ.

Εν τω μεταξύ, απ’το 2003 έχω δημιουργήσει την επιτροπή Αγώνα για το άλλο μεγάλο έργο μας, τον οδικό άξονα Καλλονής – Σιγρίου. Τούτο το έκανα εξ ανάγκης, μόλις κοινολογήθηκε η προκήρυξη διαγωνισμού των μελετών του έργου με τίτλο :«οδικός άξονας Καλλονής- Ερεσού –Σιγρίου», πράγμα που προδιέγραφε τη νότια χάραξη (μέσω Άγρας). Διαπιστώνοντας ότι έτσι αποκλείονται τα οκτώ χωριά μας της βόρειας χάραξης, δημιουργώ την Επιτροπή Αγώνα για τον «οδικό άξονα Καλλονής – Σιγρίου, μέσω Σκαλοχωρίου». Εντατικοποιώ δι’αυτής τις σχετικές προσπάθειές μας και πράγματι ύστερα από μεγάλο αγώνα (έχουμε γράψει σχετικά στα αγαπητά μου ‘‘ ΤΑ ΝΕΑ των Σκαλοχωριτών ’’ στο φύλλο Νο 143..) η επιτροπή μας γεύεται την επιτυχία να βλέπει την έναρξη της κατασκευής του οδικού αυτού άξονα το Σεπτέμβριο του 2013, που τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη. Με προτεραιότητα κατά τα πιο πάνω για το δρόμο μας και για λόγους προφανείς, μεταξύ 2005 -2013 δεν συνεχίζω ενέργειες για το λιμάνι μας.

Στα τέλη της δεκαετίας του 2000 πληροφορούμαστε, επί τέλους, με ανακούφιση ότι οι μελέτες για το έργο «Λιμάνι Σιγρίου» όλες έχουν ολοκληρωθεί και τούτο είναι πια «ώριμο», να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ 2007-2013. Και τότε παρουσιάζεται η μεγάλη επιστημονική ιδιοφυία του Κρητικού βουλευτή Λέσβου Ν.Σηφουνάκη (με ποιά γνώση; ποιό υπόβαθρο, ποιά εξειδίκευση;), να διακρίνει δυσαναλογία χερσαίων εγκαταστάσεων του Λιμανιού με τον θαλάσσιο αυτού χώρο. Έτσι (ως να επιζητούσε αιτία να μη γίνει ποτέ το λιμάνι μας ) αναπέμπει το φάκελο του για επανεξέταση. Οι μήνες περνούν, τα χρόνια περνούν (τρία τον αριθμό), και ο φάκελος δεν ολοκληρώνεται ενώ πηγαίνουμε προς τη λήξη και του εν εξελίξει τότε Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, ΕΣΠΑ .

Ατυχώς η παρέλευση από της προαναφερθείσης απαντήσεως Τσίφτη επτά (7) χρόνων, υπήρξε τελικά στείρα, χωρίς αποτέλεσμα. Όχι μόνο δεν δόθηκε λύση στο πρόβλημα μας, αλλά τούτο είχε περιπλακεί πιο πολύ και η κατάστασή του (λόγω Σηφουνάκη) ήταν χειρότερη αυτής του Δεκεμβρίου του 2005.

Ευτυχής συγκυρία, το θέρος του 2012, Γεν.Γραμματέας Λιμένων γίνεται, ο ευπατρίδης, Λέσβιος και Λεσβιολάτρης κι αυτός, ο φίλος και μέλος του Συνδέσμου μας «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ», Κώστας Μουτζούρης, Καθηγητής Λιμενικών έργων στο ΕΜΠολυτεχνείο και πρώην Πρύτανης του. Βέβαια πέραν του προσωπικού του ενδιαφέροντος για το Λιμάνι του Σιγρίου (ως Λέσβιος και υποψήφιος Βουλευτής Λέσβου, αλλά κυρίως ως καθηγητής της αντιστοίχου ειδικότητας) έχοντας λάβει μέρος ενεργά στους κατά καιρούς προβληματισμούς, συζητήσεις και σχετικές παρεμβάσεις του Συνδέσμου μας (ών μέλος του), βάζει ως μία από τις απόλυτες προτεραιότητές του το έργο «Λιμάνι του Σιγρίου»

Έτσι στην συγχαρητήρια μου επιστολή αφού του αναφέρω ότι χάθηκαν επτά ολόκληρα χρόνια αφ’ ότου η έκκλησή μου (12ος 2005) προς τον τότε Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή στο να παρέμβει για να κατασκευαστεί εντός του Γ! ΚΠΣ δεν έφερε κάποιο αποτέλεσμα, κατέληγα ότι εκείνος όντας ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, παρείχε τα εχέγγυα να προσβλέπουμε στην με τις δικές του ενέργειές, επί τέλους ένταξη/κατασκευή του Λιμανιού μας εντός του ΕΣΠΑ.

Απαντώντας, μας έγραφε : «…θα επιθυμούσαμε να σας συγχαρούμε για το ενδιαφέρον και την όλη προσπάθεια που καταβάλλεται από το Σύνδεσμο “ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ”» και εσάς προσωπικώς από τις ενάρξεως της όλης διαδικασίας για την κατασκευή αυτού του απαραίτητου για την Λέσβο λιμενικού έργου, ώστε να δημιουργηθεί η Δυτική Πύλη εισόδου στη νήσο.

Η Γενική Γραμματεία Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής καταβάλλει συνεχώς την κάθε προσπάθεια προς όλες τις κατευθύνσεις για την υπέρβαση των διαρκώς ανακυπτόντων προβλημάτων, ώστε τελικώς να υλοποιηθεί το σκοπούμενο έργο στα πλαίσια του ΕΣΠΑ 2006 -2013. »

Ένα εξ αντικειμένου ανυπέρβλητο πρόβλημα το οποίο παρουσιάσθηκε αρχές Φεβρουαρίου 2013, μετά την αξίωση του Υπουργείου Οικονομικών, ήταν να «καθαιρεθούν» οι παράνομες κατασκευές στο Λιμάνι, δηλ. το εκεί υπάρχον αλιευτικό καταφύγιο ( τούτο ευρίσκεται εντός του χώρου του υπό κατασκευή Λιμανιού). Προαπαιτούμενο, για να εγκρίνει τη διάθεση του σχετικού κονδυλίου κατασκευής του έργου ! Αν γινόταν έτσι, όπως ήταν φυσικό τούτο θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα πέραν των άλλων όλων, ειδικότερα στους επαγγελματίες αλιείς του Σιγρίου, με απρόβλεπτες τελικά εξελίξεις στην όλη πορεία του έργου.

Στην επί τούτου σύσκεψη την οποία συγκάλεσε αρχές Φεβρουαρίου στο Υπουργείο, όπου συμμετείχαν οι αρμόδιοι ανώτατοι υπηρεσιακοί παράγοντες και στην οποία είχα την τιμή να παραβρεθώ, σχεδιάσθηκε το πώς θα αντιμετωπιζόταν το εκ των πραγμάτων ανυπέρβλητο αυτό πρόβλημα. Απαιτείτο η συναίνεσή των ψαράδων μας, για να μπορέσει στη συνέχεια να γίνει η πρέπουσα νομοθετική ρύθμιση και εν τέλει να ξεπεραστεί το μεγάλο αυτό εμπόδιο. Συνέταξα το απαιτούμενο κείμενο και αφού οι επαγγελματίες ψαράδες του ενημερώθηκαν κατά πως έπρεπε, έδωσαν προς έπαινό τους, τη σχετική συγκατάθεση υπογράψαντες το έγγραφο με τίτλο «ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ» . Την όλη διαδικασία «έτρεξε» ο φίλος Πολιτικός Μηχ. Βασ. Λαμπρινίδης, μαζί με τον πρόεδρό τους Θαν. Μανώλογλου.

Έχοντας στα χέρια του το «όπλο αυτό» ο Κ. Μουτζούρης, τον Απρίλιο 2013, μπόρεσε να περάσει σχετικό άρθρο σε νόμο του Υπουργείου Ναυτιλίας & Αιγαίου, βάσει του οποίου δεν χρειάζεται να «καθαιρεθούν» οι παράνομες κατασκευές/αλιευτικό καταφύγιο και έτσι «ξεμπλοκάρισε» μία από τις πιο «αλλοπρόσαλλες» απαιτήσεις της Ελληνικής γραφειοκρατίας. Χωρίς αυτό, το λιμάνι του Σιγρίου θα ήταν αδύνατο να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, που έληγε σε οκτώ μήνες, στις 31.12.2013.

Αυτή τη δήλωση που είχε την ακροτελεύτιο παράγραφο «…θέλουμε να τονίσουμε ότι ΒΟΥΛΗΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΕΣΗ ΕΝΑΡΞΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΡΓΟΥ » την είχαν υπογράψει με επικεφαλής το Μανώλογλου Αθανάσιο , οι πιο κάτω 16. :

Γκόγκος Παναγιώτης, Μυλωνάς Εμμανουήλ, Τσιπούρας Χρήστος, Αρβανίτης Φώτιος, Τσιπούρας Μιχάλης, Κόκκινος Βασίλειος , Γεωργίου Νικόλαος, Τσιπούρας Κώστας, Πασλής Γεώργιος, Γεωργίου Ιωάννης, Πιπίνης ( όνομα δυσανάγνωστο), Γουρνέλος Ευάγγελος, Λαγός Γεώργιος, Νεράντζος Γ., Αντωνάκης Κων/νος, και Τσίκνας Αντώνιος.

Αυτές οι 17 υπογραφές, αναμφισβήτητα ήταν εκείνες που έπαιξαν θεμελιώδη ρόλο αφού συνέβαλαν τα μέγιστα στο ξεπέρασμα της παράλογης προϋπόθεσης του Υπουργείου Οικονομικών κατά τα προαναφερθέντα. Αποτέλεσαν δε όπως εξελίχθηκε ο όλος ΑΓΩΝΑΣ μας, την μαγιά για τις υπόλοιπες υπερ-4000 των Λεσβίων, της εν δυνάμει Επιτροπής Αγώνα, αυτής που κατάφερε, το έργο μας να υλοποιείται πιά σήμερα και έτσι το όνειρο γενεών Λεσβίων να γίνεται πραγματικότητα.

Ασφαλώς αυτό που πρέπει με ιδιαίτερη έμφαση να τονίσω είναι ότι ο αγώνας μου θα ήταν ασυγκρίτως πιο κοπιώδης και ίσως ατελέσφορος, αν σ’όλη τη διάρκειά του δεν υπήρχε ο Κ.Μουτζούρης, να με στηρίζει κατά περίπτωση, όπως έπρεπε. Ως εκ των υψηλών εκάστοτε θέσεων του (πέραν της του Γεν, Γραμματέα, ακολούθησε αυτή του Προέδρου της Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων), η σωστή πληροφόρηση, κατεύθυνση, στόχευση, έκανε να δρομολογώ ανάλογα την κάθε επόμενή ενέργεια της Επιτροπής μας.

Τα πιο πάνω είχαν τελικά το αποτέλεσμα, στις 27.12.2013 ήτοι τέσσερις μόνο μέρες προς της ληκτικής του ημερομηνίας, να δούμε το έργο μας ενταγμένο στο ΕΣΠΑ. Όμως λόγω της στενότητας χρόνου, η ένταξή του απεδείχθη «δώρο … άδωρο».

Σε δεύτερο άρθρο μου στο άλλο φύλλο των ΝΕΩΝ μας, θα δοθούν οι λεπτομέρειες του μεγάλου αγώνα της Επιτροπής μας, αυτού που έκανε τελικά μπορετό να λέμε τώρα, τα ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ!.