ΕΠΙ ΥΠΑΙΝΙΓΜΩΝ, ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.
(χθεσινή ανάρτησή μου στο site της ΟΛΣΑ)
(χθεσινή ανάρτησή μου στο site της ΟΛΣΑ)
Η ισοπέδωση προς τα κάτω που ατυχώς επέβαλαν τα κοινωνικοπολιτικά πράγματα μετά τη μεταπολίτευση (κατάργηση Γενικών Δ/ντών Υπουργείων, κατάργηση Επιθεωρητών της Εκπαίδευσης, κατάργηση ιεραρχίας, κ.αλ) και η εν γένει χαλάρωση αντιλήψεων και «πιστεύω», άφησε κατάλοιπα, τέτοια που σήμερα ως και αυτή ακόμη η αριστεία, να θεωρείται από κάποιους στη χώρα μας, μειονέκτημα.
Έτσι φθάνουμε στο σημείο να θεωρούμε μεμπτό και κατακριτέο το ότι κάποιος κατέλαβε «υψηλοτάτη δημόσια θέση».
Το αν αυτό, δηλ. το ότι κάποιος κατέλαβε την «υψηλοτάτη δημόσια θέση» το οφείλει στις πολυεπίπεδες σπουδές του και τα αντίστοιχα πτυχία και τίτλους του, το οφείλει στην επιτυχημένη υπερ20ετή πρότερη καριέρα του στον ιδιωτικό τομέα, το οφείλει στις εν γένει ικανότητές του στο «να ξέρει, να θέλει και το κυριότερο να μπορεί» να παίρνει αποφάσεις και να πράττει, κ.άλ., αυτό από κάποιους (για δικούς τους μύχιους λόγους, ανεκπλήρωτες επιθυμίες τους , κ.άλ) παραγνωρίζονται, αγνοούνται και προσπαθούν να βρουν αιτιάσεις αποδόμησης εκείνου που κατέλαβε «υψηλότατη δημόσια θέση» και έχει μπεί στον στόχαστρό τους. Και την αποδόμηση αυτή προσπαθούν να κάνουν με έμμεσο λόγο και πλάγιο, πονηρό τρόπο, λέγοντας διάφορα στο να αφήσουν την υπόνοια ότι τη θέση αυτή την κατέλαβε όχι γιατί το άξιζε αλλά γιατί υπήρξε ευνοίας επιλογή και χαριστικής πράξεως αποτέλεσμα. Το ωραίο είναι ότι λένε κι εμείς θα μπορούσαμε να καταλάβουμε «υψηλότατη δημόσια θέση» αν θέλαμε, αλλά …
Εν πάσει περιπτώσει, προσωπικά το έκανα. Το έκανα όταν θεώρησα ότι έπρεπε.
Στον κατά νόμο δημόσιο διαγωνισμό και μεταξύ 36 συνυποψηφίων επιλέγηκα και η Βουλή μετά από την απαιτούμενη «ακρόαση» με ενέκρινε, για τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου της νευραλγικής σημασίας και εθνικής σπουδαιότητος Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων (ΕΒΟ).
Την τιμή που μου έκανε η Πολιτεία να μου εμπιστευθεί την κυβερνητική αυτή θέση, με τη σειρά μου την τίμησα όπως της άξιζε. Την τίμησα δίνοντας στην κυριολεξία το «είναι» μου, την ψυχή μου. Έφυγα τέλος όταν έπρεπε, με ψηλά το κεφάλι , ακηλίδωτος (πράγμα όχι και τόσο αυτονόητο με τα τότε συμβαίνοντα). Τότε που είπα τα μεγάλα ΟΧΙ μου.
Έτσι φθάνουμε στο σημείο να θεωρούμε μεμπτό και κατακριτέο το ότι κάποιος κατέλαβε «υψηλοτάτη δημόσια θέση».
Το αν αυτό, δηλ. το ότι κάποιος κατέλαβε την «υψηλοτάτη δημόσια θέση» το οφείλει στις πολυεπίπεδες σπουδές του και τα αντίστοιχα πτυχία και τίτλους του, το οφείλει στην επιτυχημένη υπερ20ετή πρότερη καριέρα του στον ιδιωτικό τομέα, το οφείλει στις εν γένει ικανότητές του στο «να ξέρει, να θέλει και το κυριότερο να μπορεί» να παίρνει αποφάσεις και να πράττει, κ.άλ., αυτό από κάποιους (για δικούς τους μύχιους λόγους, ανεκπλήρωτες επιθυμίες τους , κ.άλ) παραγνωρίζονται, αγνοούνται και προσπαθούν να βρουν αιτιάσεις αποδόμησης εκείνου που κατέλαβε «υψηλότατη δημόσια θέση» και έχει μπεί στον στόχαστρό τους. Και την αποδόμηση αυτή προσπαθούν να κάνουν με έμμεσο λόγο και πλάγιο, πονηρό τρόπο, λέγοντας διάφορα στο να αφήσουν την υπόνοια ότι τη θέση αυτή την κατέλαβε όχι γιατί το άξιζε αλλά γιατί υπήρξε ευνοίας επιλογή και χαριστικής πράξεως αποτέλεσμα. Το ωραίο είναι ότι λένε κι εμείς θα μπορούσαμε να καταλάβουμε «υψηλότατη δημόσια θέση» αν θέλαμε, αλλά …
Εν πάσει περιπτώσει, προσωπικά το έκανα. Το έκανα όταν θεώρησα ότι έπρεπε.
Στον κατά νόμο δημόσιο διαγωνισμό και μεταξύ 36 συνυποψηφίων επιλέγηκα και η Βουλή μετά από την απαιτούμενη «ακρόαση» με ενέκρινε, για τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου της νευραλγικής σημασίας και εθνικής σπουδαιότητος Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων (ΕΒΟ).
Την τιμή που μου έκανε η Πολιτεία να μου εμπιστευθεί την κυβερνητική αυτή θέση, με τη σειρά μου την τίμησα όπως της άξιζε. Την τίμησα δίνοντας στην κυριολεξία το «είναι» μου, την ψυχή μου. Έφυγα τέλος όταν έπρεπε, με ψηλά το κεφάλι , ακηλίδωτος (πράγμα όχι και τόσο αυτονόητο με τα τότε συμβαίνοντα). Τότε που είπα τα μεγάλα ΟΧΙ μου.
Για να αποφύγω να επαναλάβω τα όσα θα έπρεπε, παραθέτω το άρθρο μου «Εκ βαθέων» που έγραψα όταν άνθρωποι μικρόνοες, μικρόψυχοι και από ζήλεια διακατεχόμενοι με προκάλεσαν σχετικώς προ τεσσάρων χρόνων (ΕΜΠΡΟΣ 2014).
https://www.emprosnet.gr/apopseis/60227-ek-vatheon
https://www.emprosnet.gr/apopseis/60227-ek-vatheon
EMPROSNET.GR
Εκ βαθέων - EmprosNet.gr
Εκ βαθέων - EmprosNet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου