ΣΙΩΠΗΛΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ
.Χθες 3.2.2018 με οργάνωση του Συλλόγου Ερεσίων " ο Θεόφραστος" έγινε στο σινεμά Στούντιο (Πλ. Αμερικής) προβολή του film της σκηνοθέτου Τζέλας Χατζηδημητρίου "ΣΙΩΠΗΛΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ". Γυρισμένο στα χωριά μας, η κα Χατζδημητρίου μας γύρισε πίσω στο χρόνο τότε που το βούλαγμα του τραχανά και το άνογμα της χάχλας, ήταν γιορτή για την οικογένεια και τους γειτόνους, τότε που στο αρακαριό έβγαινε απ' το πουλίμ κάτω σα κλωστή η σούμα και οι μερακλήδες όλο και κλευτόπιναν με καλό μεζέ ένα ρακί, τότε που ο φούρνος μοσχομύριζε απ' τη μυρωδιά του καθ'αυτό σταρένιου ψωμιού και εμείς τα πιτσιρίκια περιμέναμε με λαχτάρα το "κολκέλ(ι) με τ' αυγό, τότε που η μάντρα γινόταν "μαιευτήριο" και ο τσομπάνος μάμος, όταν οι προβάτες έφερναν στο κόσμο τα νεογέννητά αρνέλια τους, τότε που με το κτύπημα του σφυριού και το πριόνισμα του ξύλου στο καρνάγιο ο καραβομαραγκός κάνοντας τα πλεούμενα καλλιτεχνήματά του, στο αυτί ακουγόταν σαν μελωδία της χαράς της δημιουργίας. Εικόνες τόσο οικείες μας αλλά και τόσο πιά μακρινές για μας που γίναμε κάτοικοι της πόλης. Σ' αυτό το απείρου ομορφιάς φιλμ που πιστεύω ότι θα αποτελέσει παρακαταθήκη παράδοσης εθίμων και ζωής του τόπου μας για τους επιγενόμενους, αναμφισβήτητα ο Λεσβιακός αφηγηματικός λόγος των αυτόκλητων ηθοποιών που επέλεξε η σκηνοθέτης που ο καθένας ή κάθε μιά είχε να μας πει κάτι από τα δικά μας τα τόσο μακρινά μας πιά αλλά τόσο γνώριμα και αξέχαστα, έδινε τη γλύκα στα αυτιά μας της ακοής της μιλιάς της μάνας μας, του πατέρα μας, του αδερφού μας, του φίλου μας και του γείτονά μας. Για μένα δε που είχα την ευτυχία να ακούσω την αφήγηση της ίδιας της 93χρονης θείας μου Φωτώς που με την ιδιαίτερα γλαφυρή αφήγησή της των της ζωής της μου έδωσε την αφορμή ανάπλασης οικογενειακών αξέχαστων στιγμών που έζησα με την ίδια και την οικογένειά μου τότε στο χωριό, ήταν μια γλυκιά θύμιση παραστάσεων της ζωής εκείνης, της μητέρας μου και όλης της οικογένειάς μου και φυσικά και εμού του ιδίου.
Στο τέλος, στα από πολλους συγχαρητήρια προς την κα Τζέλη Χατζηδημητρίου προσετέθησαν εγκάρδια και τα δικά μου.
Πρόταση. Οι υπεύθυνοι του χωριού μας θεωρώ ότι θα ήταν καλό να έρθουν σε επαφή με την κα Χατζηδημητρίου με σκοπό να εντάξουν την προβολή του ωραίου αυτού έργου στις καλοκαιρινές εκδηλώσεις του .
.Χθες 3.2.2018 με οργάνωση του Συλλόγου Ερεσίων " ο Θεόφραστος" έγινε στο σινεμά Στούντιο (Πλ. Αμερικής) προβολή του film της σκηνοθέτου Τζέλας Χατζηδημητρίου "ΣΙΩΠΗΛΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ". Γυρισμένο στα χωριά μας, η κα Χατζδημητρίου μας γύρισε πίσω στο χρόνο τότε που το βούλαγμα του τραχανά και το άνογμα της χάχλας, ήταν γιορτή για την οικογένεια και τους γειτόνους, τότε που στο αρακαριό έβγαινε απ' το πουλίμ κάτω σα κλωστή η σούμα και οι μερακλήδες όλο και κλευτόπιναν με καλό μεζέ ένα ρακί, τότε που ο φούρνος μοσχομύριζε απ' τη μυρωδιά του καθ'αυτό σταρένιου ψωμιού και εμείς τα πιτσιρίκια περιμέναμε με λαχτάρα το "κολκέλ(ι) με τ' αυγό, τότε που η μάντρα γινόταν "μαιευτήριο" και ο τσομπάνος μάμος, όταν οι προβάτες έφερναν στο κόσμο τα νεογέννητά αρνέλια τους, τότε που με το κτύπημα του σφυριού και το πριόνισμα του ξύλου στο καρνάγιο ο καραβομαραγκός κάνοντας τα πλεούμενα καλλιτεχνήματά του, στο αυτί ακουγόταν σαν μελωδία της χαράς της δημιουργίας. Εικόνες τόσο οικείες μας αλλά και τόσο πιά μακρινές για μας που γίναμε κάτοικοι της πόλης. Σ' αυτό το απείρου ομορφιάς φιλμ που πιστεύω ότι θα αποτελέσει παρακαταθήκη παράδοσης εθίμων και ζωής του τόπου μας για τους επιγενόμενους, αναμφισβήτητα ο Λεσβιακός αφηγηματικός λόγος των αυτόκλητων ηθοποιών που επέλεξε η σκηνοθέτης που ο καθένας ή κάθε μιά είχε να μας πει κάτι από τα δικά μας τα τόσο μακρινά μας πιά αλλά τόσο γνώριμα και αξέχαστα, έδινε τη γλύκα στα αυτιά μας της ακοής της μιλιάς της μάνας μας, του πατέρα μας, του αδερφού μας, του φίλου μας και του γείτονά μας. Για μένα δε που είχα την ευτυχία να ακούσω την αφήγηση της ίδιας της 93χρονης θείας μου Φωτώς που με την ιδιαίτερα γλαφυρή αφήγησή της των της ζωής της μου έδωσε την αφορμή ανάπλασης οικογενειακών αξέχαστων στιγμών που έζησα με την ίδια και την οικογένειά μου τότε στο χωριό, ήταν μια γλυκιά θύμιση παραστάσεων της ζωής εκείνης, της μητέρας μου και όλης της οικογένειάς μου και φυσικά και εμού του ιδίου.
Στο τέλος, στα από πολλους συγχαρητήρια προς την κα Τζέλη Χατζηδημητρίου προσετέθησαν εγκάρδια και τα δικά μου.
Πρόταση. Οι υπεύθυνοι του χωριού μας θεωρώ ότι θα ήταν καλό να έρθουν σε επαφή με την κα Χατζηδημητρίου με σκοπό να εντάξουν την προβολή του ωραίου αυτού έργου στις καλοκαιρινές εκδηλώσεις του .
...? Χατζηδημητρίουu=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DFguqBnsHtCg%26fbclid%3DIwAR2Ru5GhxgMINp24j7HXQfmBQBI--jcGXgUWxz_fH3lGNhGAlBFvFZ1dQzo&h=AT1zv3Z7IQ-V3Q9HgGw-iVGGEXvMdlxIuuZAnK2d_HfjkFIjEEAL82uPnod-M9DFtUAJCCF1veykfe6SOXJtmwbvnw3IQLDKZzG-MNZaTRKp_uJ7Nr-Qg4R_UC5LHJ3TjA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου