Άρθρο μου : Η απάντηση της ΡΑΕ, ταφόπλακα του νέου εργοστασίου της ΔΕΗ στη Λέσβο, δίδει ...

https://www.emprosnet.gr/apopseis/i-apantisi-tis-rae-tafoplaka-tou-neou-ergostasiou-tis-dei-sti-lesvo-didei-lysi-sto-provlima-ti-diasyndesi-mas-me-to-ethniko-ipeirotiko-diktyo 

«Αιολίας Λόγος» /ΕΜΠΡΟΣ, 14 Δεκεμβρίου 2019

 Άρθρο μου :  Η απάντηση της ΡΑΕ, ταφόπλακα του νέου εργοστασίου της ΔΕΗ στη Λέσβο, δίδει λύση στο πρόβλημα, τη διασύνδεση μας με το εθνικό ηπειρωτικό δίκτυο. 

Επί 25 περίπου χρόνια απ’ τη δεκαετία του ’80, ως επιμελητής ή απλό μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Ενέργειας του ΤΕΕ στην Αθήνα, είχα στενά παρακολουθήσει τα θέματα της ηλεκτρενεργειακής κάλυψης του νησιού μας. Οι εκάστοτε σχετικές παρεμβάσεις μου στο να αμβλυνθούν αλλά κυρίως να λυθούν μονίμως τα σχετικά προβλήματά του, υπήρξαν μέσα στις άμεσες προτεραιότητές της κοινωνικοπολιτικής μου δράσης.

Τη δεκαετία του ’80, θέλησα να γνωστοποιηθεί στη Λεσβιακή κοινωνία η δυνατότητα ηλεκτροπαραγωγικής αξιοποίησης της Γεωθερμίας μας. Έτσι το 1983 κατάφερα σε συνεργασία με τον τότε Νομάρχη Κ. Στρατηνάκη να φέρω στη Μυτιλήνη ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον καθηγητή μου στο Μετσόβιο, αείμνηστο Ν. Κουμούτσο, τον μετέπειτα καθηγητή της Γεωθερμίας στο Αριστοτέλειο, Μ. Φυτίκα και άλλους ειδικούς που σε ημερίδα στο Δημοτικό Θέατρο προβάλαμε τα εκ Γεωθερμίας οφέλη, επικεντρώνοντας στην εξ αυτής ηλεκτροπαραγωγή. Το 2005 η ΔΕΗ μετά την ολοκλήρωση μελετών, ερευνών, δοκιμαστικών γεωτρήσεων, κ.αλ., εξήγγειλε την εκτέλεση βαθιών γεωτρήσεων στην περιοχή Στύψης-Αργένου προς εγκατάσταση εργοστασίου βάσεως 8 MW. Έκτοτε, λόγοι ως, αλλαγή σχετικών νόμων, οικονομική στενότητα της ΔΕΗ, κ.αλ., έκαναν ατυχώς, τούτο να μη προχωρήσει.

Τη δεκαετία του ’90, η ΔΕΗ είχε αρχίσει να εγκαθιστά 13 ανεμογεννήτριες στο Υψηλό Μοναστήρι, αλλά η Φιλοδασική Εταιρεία Αθηνών(ΦΕΑ) προσέφυγε στο ΣτΕ κατά της ΔΕΗ και του έργου. Συνειδητοποιώντας ότι διακινδυνεύαμε να χάσουμε για πάντα τη δυνατότητα να μπορεί η Δυτ. Λέσβος να εκμεταλλευθεί το πλούσιο Αιολικό της δυναμικό, έκανα παρέμβαση στο ΣτΕ, υπέρ του έργου. Μαζί μου συστρατεύτηκαν, οι τότε: Δήμος Ερεσού, κοινότητες, Αντίσσης και Σιγρίου, καταφέρνοντας να κερδίσουμε την υπόθεση, δύο φορές μάλιστα, αφού μετά την πρώτη της ήττα η ΦΕΑ, επανήλθε με νέα προσφυγή. Έτσι εγκαταστάθηκαν οι ανεμογεννήτριες αυτές, ισχύος ~2,5MW. Το μεγάλο κέρδος, ασφαλώς ήταν ότι επιτύχαμε, να μπορούν να εγκαθίστανται στο μέλλον ανεμογεννήτριες, εντός του θεσμοθετημένου, 150.000 στρεμμάτων, Απολιθωμένου Δάσους. Πέραν αρχικά, της εγκατάστασης αυτών στο Υψηλό, στη συνέχεια είχαμε και εκείνων στη Σκαμιούδα Αντίσσης. Σήμερα με την εκεί ολικά εγκατεστημένη ισχύ ~12MW, πολλά προβλήματα ηλεκτροδότησης, κυρίως το χειμώνα αποφεύγονται.

Τη δεκαετία του 2000, όταν ατυχώς συμπατριώτες με επικεφαλείς τους φίλους Μανταμαδιώτες, προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά της ΔΕΗ και του έργου, «νέο εργοστάσιο ΔΕΗ στην Καράβα», έκανα πάλι παρέμβαση υπέρ, με τους τότε Δήμους Καλλονής, Πλωμαρίου, Πέτρας και Ερεσού-Αντίσσης που τιμώντας με, συστρατεύτηκαν μαζί μου. Χάσαμε για τυπικούς λόγους, αφού το ΣτΕ δεν υπεισήλθε στα θέματα ουσίας.

Από τότε και μετά άρχισε η περιπέτεια του εργοστασίου της ΔΕΗ, που ως ο φούρνος του Χότζα γύριζε προς πάσα κατεύθυνση σ’ όλο το νησί (Πλάκες, Μάγειρος, Άντισσα, Βαθρακιά, Σαρακήνα). Αποτέλεσμα; Η απώλεια πολυτίμου χρόνου.

Απ’ τα μέσα της τρέχουσας δεκαετίας, ως γνωστό, η ΔΕΗ σταμάτησε το οτιδήποτε στο να ολοκληρώσει την άδεια παραγωγής νέου εργοστασίου της στη Σαρακήνα, γιατί όπως μου είχε απαντήσει το 2017, ο τότε Πρόεδρος της ΔΕΗ Μ. Παναγιωτάκης, ανέμεναν το πόρισμα/οδηγία της ΡΑΕ, μετά την απ’ αυτή συγκρότηση το 2015 επιτροπής « … εξέτασης της οικονομικότητας του τρόπου ηλεκτροδότησης των Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών, σε Εφαρμογή σχετικής Απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.»

Τότε απευθυνθήκαμε, ως «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ» στη ΡΑΕ, πράγμα που επαναλάβαμε τον περασμένο Οκτώβριο. Στο τελευταίο έγγραφο μας, καταλήγαμε: «Με βάση όλα τα προαναφερόμενα, θα σας παρακαλούσαμε να μας πληροφορήσετε το πώς σκέφτεστε να λυθεί το ηλεκτρενεργειακό πρόβλημα του νησιού μας. Θεωρούμε ότι οι Λέσβιοι δικαιούνται αλλά και αξιούν να ακούσουν από σας ότι το πρόβλημά τους θα λυθεί με κάποιο δεδομένο τρόπο και ότι τούτο θα γίνει βάσει συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος, άμεσα.»

Ατυχώς, τελικά, χάσαμε την ευκαιρία, να «κερδίσουμε» το εργοστάσιο των 120 MW, προϋπολογισμού 155.000.000 ευρώ (πληροφόρηση μου, εγγράφως απ’ τον Πρόεδρο της ΔΕΗ Τ. Αθανασόπουλο, το 2008), ως μαθαίνουμε απ’ την απάντηση του Προέδρου της ΡΑΕ, Δρ. Ν. Μπουλαξή, της 25/11/2019.

Σ’ αυτή, αφού διεξοδικά αναλύει τα του πορίσματος, της από το 2015 επιτροπής, αναφερόμενος στη ΔΕΗ, γράφει: «Τέλος, επισημαίνεται ότι η ΔΕΗ Α.Ε. έχει αιτηθεί την ανάκληση αδειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Λέσβο συνολικής ισχύος 140 MW.»

Δηλ. μέσα στις 20 αυτές λέξεις ετάφησαν, αγώνες, προσπάθειες, μελέτες, αγωνίες, φαιά ουσία, ελπίδες, κ.λπ. δύο σχεδόν γενεών για την μόνιμη λύση του θεμελιώδους σημασίας ηλεκτρενεργειακού προβλήματος του νησιού μας.

Φυσικά στην επί 30 κοντά χρόνια σισύφειο αυτή προσπάθεια της επίλυσης τούτου του οξέως προβλήματός, δύο είναι οι κύριοι παράγοντες της αποτυχίας. Πρώτον, η γραφειοκρατία, το ελληνικό σκουλήκι που έχει καταστρέψει πλείστες όσες αναπτυξιακές προσπάθειες. Δεύτερο και κυριότερο η αβελτηρία, ο ωχαδερφισμός, η ανεπάρκεια, κ.λπ. όλων των Λεσβίων. Πρωτίστως και κυρίως των ηγητόρων μας. Ουδείς Βουλευτής, Υπουργός, Περιφερειάρχης, Γενικός Γραμματέας, Νομάρχης, Δήμαρχος του νησιού μας ασχολήθηκε με το θέμα. Δεν νοιάστηκε. Δεν το έκανε στόχο κι έργο ζωής του. Ατυχώς. Τούτο φυσικά δεν το λέω τυχαία, αλλά τώρα πια εκ του αποτελέσματος, κατά τα προαναφερθέντα, μετά τον «ενταφιασμό» του εργοστασίου της ΔΕΗ.

Σήμερα βρισκόμαστε, δυστυχώς, εκεί που ήμασταν το 1993. Τότε ερωτώμενος από δημοσιογράφο, «πότε κ. Ιορδάνη θα πρέπει να λυθεί το ηλεκτρενεργειακό πρόβλημά της Λέσβου;», απήντησα μονολεκτικά: «Χθές»! Αν τότε ήταν «χθες», σήμερα, ύστερα από 26 ακόμη χρόνια, τι;;!!

Βέβαια η απάντηση του Προέδρου της ΡΑΕ δίδει λύση στο πρόβλημα. Διασύνδεση της Λέσβου με το δίκτυο της ηπειρωτικής Ελλάδος, ως το 2029 (ζήσε Μάη…)! Στο ότι τούτο, θα απαιτήσει επένδυση της τάξεως ενός δισεκατομμυρίου Ευρώ, η ΡΑΕ ουδέν αναφέρει.

Εύχομαι όντως η λύση της διασύνδεσης να έχει πραγματοποιηθεί ως το 2029. Όμως, το μεγάλο αυτό κόστος, η υπάρχουσα προϊστορία, και η πείρα των 30 τελευταίων χρόνων, με κάνουν να έχω εξαιρετικά μεγάλες επιφυλάξεις.