Ανδρ. Ι. Εμμανουήλ :ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΝΙΚΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΚΑΛΛΟΝΗΣ – ΣΙΓΡΙΟΥ

Όταν υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν από πρώτο χέρι το τι έχεις κάνει για την επί δέκα χρόνια προσπάθειά σου ως επικεφαλής της Επιτροπή  Αγώνα, για να υλοποιηθεί κάποτε ο «Οδικός Άξονας Καλλονής – Σιγρίου» και  παίρνουν το αεροπλάνο και επί τούτου και έρχονται στη Λέσβο (και μάλιστα σε χωριό της) για να παραβρεθούν στην εκδήλωση που οργανώνεται από την Επιτροπή αυτή, την « 3^η  Πανολομέλεια  την πανηγυρική αυτή τη φορά » εν όψει της «πρώτης κασμαδιάς» της κατασκευής του δρόμου αυτού, αυτή οπωσδήποτε αποτελεί μεγάλη τιμή για σένα.

Ομιλώ για τον καθηγητή της Φιλοσοφίας του Δικαίου Ανδρέα Εμμανουήλ και την σύζυγό του Καίτη Τύμη  (ζωγράφο, Πρόεδρο του Σωματείου Εικαστικών Τεχνών «Ο Απελλής») που την 6^η Σεπτεμβρίου βρέθηκαν στο Σκαλοχώρι όπου και η Επιτροπή Αγώνα, (όπως ο ίδιος γράφει στο «ρεπορτάζ» που είχε την καλοσύνη να συντάξει και να μου στείλει) εόρταζε τα «επινίκια των δεκάχρονων προσπαθειών της». Ο φίλος Ανδρέας που από την εκ μητρός γιαγιά του, έλκει την καταγωγή  από τη Βρίσα  είναι κι’ αυτός πλέον των άλλων, παθιασμένος Λεσβιολάτρης . Αυτό ακριβώς αποτέλεσε τη συγκολλητική ουσία της επί τριάντα πλέον χρόνια άδολης αδερφικής φιλίας μας – κατά πω ίδιος είπε στην ομιλία του κατά την 1^η Πανολομέλεια της Επιτροπής μας το 2009 , όπου και τότε με τίμησε δια της παρουσία του - είναι  μέλος του Συνδέσμου Προβληματισμού και Παρέμβασης για την Ανάπτυξη της Λέσβου «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ και ακόμη είναι ο νομικός σύμβουλος και συνήγορος μας που κέρδισε για λογαριασμό μας στο ΣτΕ, την υπόθεση της εγκαταστάσεως των ανεμογεννητριών στη Δυτ. Λέσβο, τη δεκαετία του ’90, πράγμα που σήμερα σωζει το νησί μας από την παντελή ηλεκτρενεργειακή πενία δηλ. απλά, έχουμε ρεύμα στο νησί. Αυτός λοιπόν ο επιφανής Λεσβιολάτρης και Λέσβιος, στήριξε νομικά τις όποιες κατά περίπτωση ενέργειες της Επιτροπής μας, ώστε αυτές να είναι σωστές από απόψεως νομικής δομής και τελικά στοχευμένες κατά πως θα έπρεπε, αποτρέποντας το όποιο ενδεχόμενο σχετικό λάθος μας, για να καταφέρουμε να δούμε την επιτυχία που βιώνουμε από τις 6^ης Σεπτεμβρίου και μετά, με την έναρξη της κατασκευής με κονδύλια του ΕΣΠΑ (200- 2013), του οδικού μας άξονα Καλλονής – Σιγρίου.  Λαμβάνοντας αφορμή με το «ρεπορτάζ» του, που διαβάζετε στη συνέχεια, απευθύνω με τη σειρά μου και εκ μέρους της Επιτροπής Αγώνα ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον άνθρωπο που με έκανε να σεμνύνομαι ότι είναι φίλος μου.

<< 

ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΝΙΚΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΚΑΛΛΟΝΗΣ – ΣΙΓΡΙΟΥ 

Στις 6 Σεπτεμβρίου 2013 πήγα στο Σκαλοχώρι για να συνεορτάσω τα επινίκια «Της Επιτροπής Αγώνα» για την έναρξη των εργασιών κατασκευής της Εθνικής Οδού Καλλονής - Σιγρίου, υπό τον Αντισαίο Μεταλλειολόγο – Μεταλλουργό του ΕΜΠ Δρ. Παναγιώτη (Τάκη) Ιορδάνη, γνωστό αγωνιστή για την επίλυση πολλών προβλημάτων του Νησιού μας.

Η όμορφη πλατειούλα με τον πλάτανο του χωριού, έγινε ομορφότερη με τα χαρούμενα πρόσωπα της ικανοποίησης των πολιτών αγωνιστών (ομάδα πίεσης των αρμοδίων Αρχών και όχι μόνο) των χωριών του Ορδυμνού για την έναρξη των εργασιών κατασκευής αυτής της Εθνικής Οδού, σε αντικατάσταση του δρόμου που είχε διανοιχτεί από τον Αβδούλ Χαμίτ τον δεύτερο, επί τουρκοκρατίας.

Οι αγώνες για να πεισθούν οι Αρχές να υλοποιήσουν τον τρόπο που είχε υποδείξει και είχε υποσχεθεί ως Πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης το 1999 κράτησαν πάνω – κάτω δέκα χρόνια. Μετά το 2001, η καθυστέρηση της υλοποίησης των εξαγγελιών Σημίτη κατέστησε αναγκαία τότε τη σύσταση της επιτροπής αγώνα με επικεφαλής τον Τάκη Ιορδάνη, ο οποίος πρώτος τόλμησε να τα βάλει με όλες τις μορφές πολιτικής εξουσίας της Χώρας, κεντρικές και περιφερειακές, ώστε να γίνει αυτό το πολυδάπανο μεν, πλην απολύτως αναγκαίο για την επιβίωση των χωριών του Ορδυμνού

       Η αναγκαιότητα αυτή δεν ήταν απότοκη μόνο της ιδέας αξιοποιήσεως του λιμένα του Σιγρίου, παρά τα αστόχως υποστηριζόμενα από τον Δήμαρχο Λέσβου Δημήτρη Βουνάτσο. Ατυχώς υποστήριξε ότι αν δεν χρειαζόταν ο δρόμος αυτός για την αξιοποίηση αυτού του λιμανιού, τότε δεν θα υπήρχε λόγος κατασκευής του «αφού σ’ αυτόν θα περπάταγαν μόνο οι σαύρες και οι σκαντζόχοιροι». Για τους κατοίκους της περιοχής που θα μπορούσαν να πάνε στο Νοσοκομείο και τις κρατικές υπηρεσίες της Μυτιλήνης σε χρόνο λυσιτελούς επεμβάσεως και όχι μετά τέσσαρες τουλάχιστον ώρες υπό συνεχείς επικίνδυνες στροφές, κυρίως για τις ιατρικές ανάγκες τους αλλά όχι μόνο, ούτε λόγος. Κρίθηκαν στο επίπεδο αξίας «σκαντζόχοιρων και σαυρών».

Δεν ήταν βεβαίως μόνο αυτή η αστοχία του Δημάρχου. Ήταν μεγαλύτερη η αστοχία του, να βρει ευκαιρία να βγάλει «προεκλογικό λόγο» προσωπικής προβολής του, αναφερόμενος στην όποια «συμβολή του» για την κατασκευή αυτού του δρόμου. Δεν δικαιούται όμως οποιουδήποτε επαίνου για τη «συμβολή του» αυτή, ανεξάρτητα από οποιονδήποτε άλλο λόγο, αφού τουλάχιστον ανήκει κι’ αυτός, με πολλές ιδιότητες και επί πολλά χρόνια, στη Δημόσια Διοίκηση, που χρειάστηκε δέκα χρόνια για να αρχίσει (!) την ουσιαστική υλοποίηση των εξαγγελιών του Κώστα Σημίτη.

Οι έπαινοι ανήκουν στον επί κεφαλής και τα μέλη της επιτροπής αγώνα, η οποία προς τιμήν της, δεν διαλύθηκε αλλά παρέμεινε στις επάλξεις μέχρις ολοκληρώσεως αυτού του έργου της πολυσχιδούς εξυπηρετήσεως του τόπου μας

Στην επιτροπή αυτή και τον επί κεφαλής της από καρδιάς εύχομαι: «Στείτε καλώς και εις άλλα με υγείαν».

Σ’ όλους τους συμπατριώτες, απ’ άκρου εις άκρον του Νησιού μας εύχομαι να’ ναι γεροί να παραδειγματίζονται και να αγωνίζονται ως πολίτες, με επιμονή και υπομονή.

Για το Νησί μας,,,,,,,,, «ρε γαμώτο».

Ανδρέας Ι. Εμμανουήλ

                                                                     Βρισαγώτης

         (Έστω και κατά το ¼).>>