Δεν ήταν το ΜΑΝΤΕΙΟ-του ΟΡΦΕΩΣ στην Άντίσσα, το σπήλαιο «ΣΠΗΛΙΟΣ»

Δεν ήταν το ΜΑΝΤΕΙΟ-του ΟΡΦΕΩΣ στην Άντίσσα, το σπήλαιο «ΣΠΗΛΙΟΣ»

Την Κυριακή 29.3.2015, η Λεσβιακή Παροικία οργάνωσε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων εκδήλωση – ομιλία, με αφορμή την προσπάθεια που γίνεται για την ένταξη  ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΥ ΔΑΣΟΥΣ στον Κατάλογο ΜΝΗΜΕΙΩΝ Παγκόσμιας Κληρονομιάς της  UNESCO. Ομιλητής ήταν ο καθηγητής Διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας κ. Ν. Ζούρος ο επισπεύδων της όλης υπόθεσης, ο οποίος παρουσίασε με λεπτομέρειες και καλά εδραιωμένα επιχειρήματα την υποψηφιότητα αυτή του ανεπανάληπτου Μνημείου της Φύσεως του Απολιθωμένου Δάσους του νησιού μας.  Θεωρώ ότι έχει όλες και προϋποθέσεις και τα εχέγγυα που απαιτούνται για  να επιτευχθεί το σκοπούμενο.  Απ’ όσο μπόρεσα να εκτιμήσω από τα στοιχεία της ομιλίας του Ν. Ζούρου, αυτό που φαίνεται είναι ότι έχει αυτός ετοιμάσει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, το φάκελο της εν λόγω υποψηφιότητας. Ένα σημείο που ανέφερε  είναι ότι τα παρατιθέμενα στοιχεία, δεδομένα, ντοκουμέντα κ.λπ. πρέπει  να ανταποκρίνονται απολύτως στην αλήθεια.  

Με βάση αυτό και με δεδομένο ότι ανεφέρθη στην ομιλία του ότι το  Σπήλαιο «ΣΠΗΛΙΟΣ» Αντίσσης ήταν το  ΜΑΝΤΕΙΟ του ΟΡΦΕΩΣ και ότι και τούτο, θα αποτελούσε στοιχείο που θα παρατίθετο στο φάκελο της υπό θεώρηση υποψηφιότητας και εκ του ότι  βάσει Ιστορικών – επιστημονικών δεδομένων τα οποία ανέπτυξα κατά την σχετική παρέμβασή μου τούτο δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, υποστήριξα ότι κατά την άποψή μου τούτο δεν θα πρέπει να συμπεριληφθεί  στο φάκελο υποψηφιότητας. Όπως δε κατέληξα, αν τούτο γίνει ο φάκελος   στο σημείο αυτό, θα παρουσιάζει σχετική αδυναμία.

Την ίδια μέρα αφού βρήκα τα βιβλία με τις σχετικές αναφορές, έγραψα και έστειλα στον κ. Ζούρο την πιο κάτω επιστολή μου:

<< Σπήλαιο «ΣΠΗΛΙΟΣ» Αντίσσης και ΜΑΝΤΕΙΟ-ΛΑΤΡΕΙΑ – ΟΡΦΕΩΣ στα ……….. Α(Ο)ρφίκεια Λαψάρνων.

Αγαπητέ κ. Ζούρο

Με αφορμή το θέμα της επικεφαλίδας, θα ήθελα  και εγγράφως να σας συγχαρώ για το ως τώρα έργο σας στο Ανεπανάληπτο Μνημείο το ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ μας.  Η προσπάθειά σας  τρεχόντως  για την ένταξη του ΑΠΟΛΙΘΩ-ΜΕΝΟΥ ΔΑΣΟΥΣ στον Κατάλογο ΜΝΗΜΕΙΩΝ Παγκόσμιας Κληρονομιάς της  UNESCO είναι αξιέπαινη και  ασφαλώς όλοι οι Λέσβιοι είναι αρωγοί  συμπα-ριστάμενοι σας σ’ αυτή. Ακόμη, ως Πρόεδρος του «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗ-ΝΑΙΟΣ» σας δηλώνω ότι συστρατευόμαστε στην ευγενή προσπάθεια σας. 

Επειδή οδηγός των εκάστοτε εκ μέρους μου λαμβανομένων θέσεων και τοποθετήσεων επί θεμάτων που άπτονται  εξειδικευμένης γνώσεως είναι η επιστημοσύνη μου ως και οι όποιες μελέτες μου, θα  ήθελα  με την παρούσα να σας τεκμηριώσω τα λεχθέντα μου κατά την πρωϊνή παρέμβασή μου στη σχετική εκδήλωση της Λεσβιακής Παροικίας στο Πολιτιστικό Κέντρο Αθηνών. 

Γράφω, εν αναφορά προς το σπήλαιο « ΣΠΗΛΙΟΣ» στην Άντισσα και το Μαντείο – Λατρεία του Ορφέα,  στα οποία αναφερθήκατε  κατά την  παρουσίαση σας  και  θα ήθελα να καταθέσω τα πιο κάτω, : .

Το 60 μ.Χ. ο Απολλώνιος ο Τυανεύς που ήταν φιλόσοφος, και μάγος και θαυματοποιός « παρήλθε και εις το του Ορφέως  άδυτον προσορμισάμενος*  Λέσβω. Φασί δ’ ενταύθα τον Ορφέα μαντική χαίρειν».

Αυτής της γραφής το αναφερόμενο ξεκάθαρα είναι, ότι για να πάει στο φημισμένο Μαντείο του Ορφέα στη Λέσβο ο Απολλώνιος ο Τυανεύς έφθασε με  πλοίο ( ξεκίνησε από την μακρινή Βαβυλώνα) το οποίο και αγκυροβόλησε εκεί, δηλ.στο άδυτον του Ορφέως. Τα πιο πάνω αντιγράφω από το Κεφάλαιο ΙΖ! « Ο Ορφεύς και η Άντισσα  Λέσβου» του βιβλίου «ΟΡΦΕΥΣ, Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΥΣΤΗΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΣ» του Αντισσαίου Φιλολόγου και π. Λυκειάρχου Πάνου Λ. Φραγκέλλη

Σε άλλο σημείο του κεφαλαίου αυτού, αναφέρεται το « Η πόλι ( Αντισσα)  στην επικράτεια της οποίας εξεβράσθησαν η κεφαλή και η λύρα του μυθικού και μύστη, η Άντισσα της Λέσβου ετίμησε στην αρχαιότητα τον άνδρα ενταφιάζοντας την κεφαλή στο βακχείο της περιοχής Αρφικίών < Ορφικιών Λαψάρνων όπου εξεβράσθη …»

Εξ αυτών προκύπτει ότι το βακχείο ήταν εκεί που εξεβράσθη η κεφαλή του Ορφέα. Δηλ. στην άκρη της  θάλασσας, στην  ακρογιαλιά των Α(Ορφικίων). 

Δηλ. τούτο το Μαντείο  που επισκέφθηκε ο Απολλώνιος ήταν στη θέση Α(Ο)ρφίκια των Λαψάρνων.

Αντιγράφω ακόμη, από άλλο βιβλίο του ιδίου ερευνητή και συγγραφέα,   από το βιβλίο του  « Η ΑΝΤΙΣΣΑ» , στην σελ. 146

«Ο μεσαιωνικός βυζαντινός συνοικισμός των Λαψάρνων που επεκτείνετο στα Αρφίκια και στο Ακρωτήριο Τελώνια, όπου βρίσκονταν το Μαντείο του Ορφέως, πρέπει να γνώρισε μεγάλη ακμή    » Συγκεκριμενοποιείται η θέση του σε Ακρωτήριο αυτό με το όνομα Τελώνια..

Με δεδομένο  ότι το σπήλαιο «ΣΠΗΛΙΟΣ» είναι μεσόγειο (ως καρστικό κοίλωμα αποτέλεσμα  διαβρώσεως ασβεστολίθου  Μεσοζωικού της περιοχής ) βρίσκεται σε υψόμετρο ~  + 250 σήμερα και εκ του ότι η γεωμορφολογία και του νησιού μας και έτσι και της περιοχής  δεν έχει αλλάξει δηλ. είναι λίγο πολύ η ίδια καθ΄ όλη την περίοδο των Ιστορικών χρόνων (η επίσκεψη στο Μαντείο  του Απολλωνείου του Τυανέως είναι το 60 μ.,Χ.) άρα ο «ΣΠΗΛΙΟΣ» δεν θα μπορούσε τότε να είναι παραθαλάσσιος. Προδήλως, εξ αυτόύ, δεν  θα μπορούσε να φτάσει ως εκεί πλοίο  και να αγκυροβολήσει κατά πως γράφεται πιο πάνω.

Κατ΄ αντιδιαστολή υπάρχει σπήλαιο παραθαλάσσιο απ’ ότι μου είχαν πεί ψαράδες της περιοχής  και μου το επιβεβαίωσε σε σημερινή τηλεφωνική συζή-τησή μας ο ηλικιωμένος ψαράς Αντ. Καλέμης, το οποίο βρίσκεται την βορεινή ακτογραμμή Ορφικίων (προς Χαλερά) όπου και υπήρχαν και υπολείμματα κερα-μικών (όπως θυμάται κατά πως μου έλεγε, όταν πήγαιναν να βγάλουν από μέσα κοπριά για τους κήπους των λαχανικών τους). Αυτό το σπήλαιο, ασφαλώς και προσιδιάζει περισσότερο στα χαρακτηριστικά του βακχείου στα Α(Ο)ρφίκεια κα-τά τα αναφερόμενα από τον Πάνο Φραγκέλλη ως ανωτέρω, παρά ο «ΣΠΗΛΙΟΣ» ο οποίος δεν βρίσκεται σε ακρωτήρι, απέχει δε απ’τα Αρφίκια περί τα 4-5 Km.

Με την πιο πάνω ανάλυση η τοποθέτησή μου κατά την εκδήλωση της Παλλεσβιακής Παροικίας τεκμηριούμενη κατά τα προαναφερθέντα ισχυρο-ποιείται και θεωρώ ότι η όποια συσχέτιση γίνει του «ΣΠΗΛΙΟΥ» με το ΜΑΝΤΕΙΟ – ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ θα είναι επιστημονικά ατεκμηρίωτη έως αυθαίρετη.

Γι’ αυτό η πρόταση μου είναι να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, γιατί ο φάκελος υποψηφιότητας  για την ένταξη του ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΥ ΔΑΣΟΥΣ στον Κατάλογο ΜΝΗΜΕΙΩΝ Παγκόσμιας Κληρονομιάς της  UNESCO , στο σημείο αυτό, θα παρουσιάζει σχετική αδυναμία.

                                                                              ΄Με εκτίμηση

*  Κατά  «Μπαμπινιώτη» : Προσορμίζω

1)  οδηγώ (πλοίο) στο λιμάνι για να

      αγκυροβολήσει..

2) (Για  πλοίο) μπαίνω στο λιμάνι, αγκυροβολώ  >>.

Δρ. Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης (Ph.D.) ………………..  7.04.2015