Η παρακαταθήκη για τη ράτσα μας το αίμα της θυσίας των παλικαριών μας (II).
Το προχθεσινό κείμενό μου εδώ στο lapsarniotis, με επικεφαλίδα την ίδια με το σημερινό , αναφερόμουν στον ήρωα Παναγ. Γιαλαμά του Χρυσοστόμου που το συνόδευε η φωτογραφία του. Στον λεβέντη αυτό από την Άντισσα, που τον σκότωσαν τα ανθρωπόμορφα κτήνη των ορδών των Ες-Ες το Φθινόπωρο του 1941, μισό μόλις χρόνο μετά την υποδούλωση της πατρίδας.
Η «αναγνωσιμότητα» του κειμένου, διεπίστωσα, ότι κατ’ αριθμό υπήρξε σημαντικά αυξημένη σε σχέση με άλλες αναρτήσεις μου. Προφανώς, σε θέματα θυσίας, ηρωισμού και πατριωτισμού όπως για κάθε Έλληνα οι ευαίσθητες χορδές του πάλλονται, έτσι έγινε και για την περίπτωση του ΗΡΩΑ μας αυτού. Θέλω να πιστεύω ότι τούτο το κείμενό μου θα γίνει και για αυτόν η απαρχή της αναγνώρισης της θυσίας του και ανάσυρση του από την Ιστορική αφάνεια μετά από 75 ολόκληρα χρόνια απ’ τη θυσία του. Έτσι ακριβώς όπως έγινε και για το άλλο παλικάρι της γενέτειράς μας τον ήρωα Αριστ. Φ. Μαραγκό που την ανάσυρση του από την Ιστορική αφάνεια επέτυχα να γίνει μετά από 67 χρόνια από τη θυσία του.
Ο αείμνηστος Αριστ. Μαραγκός του Φωτίου., το αγροτόπαιδο απ' τα Λάψαρνα Αντίσσης, τουφεκίστηκε απ' τα ανθρωπόμορφα τέρατα του Ναζισμού, για την ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΗ, όπως ακριβώς έγραφε η επιστολή που μου εστάλη σχετικώς προ ετών, από το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως. Τούτος υπηρετούσε στη Μυτιλήνη και μαζί με άλλους προσπάθησε να περάσει στη Μέση Ανατολή. Οι Τούρκοι όμως που τον συνέλαβαν και τον γύρισαν πίσω. Οι Γερμανοί με συνοπτικές διαδικασίες τον κατεδίκασαν σε θάνατο και τον εκτέλεσαν δια τουφεκισμού στα Τσαμάκια το Μάϊο του 1942. Το σφρίγος των 26 χρόνων του και το πύρωμα της καρδιάς του, τον έκαναν να θελήσει να διακινδυνέψει τη ζωή του για να πάει να ενωθεί με την μαχόμενη Ελληνική νεολαία, τότε στη Μ.Ανατολή. Την «αποκοτιά» του αυτή, την πλήρωσε με τον ίδιο του το αίμα που έχυσε για την Πατρίδα στο άνθος της νιότης του. Μετά από αγώνα που ξεκίνησα όταν αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρχές της δεκαετίας του ’80, αξιώθηκα να επιτύχω την ανάσυρσή του παλικαριού αυτού απ' την Ιστορική αφάνεια που βρισκόταν επί τρεις κοντά γενεές ο ήρωας μας, το 2007.
Τότε ύστερα από την σχετική εισήγησή μου στο Δ.Σ. και με ομόφωνη απόφαση του, ο τότε Δήμος μας ( Ερεσού – Αντίσσης) απέδωσε την πρέπουσα τιμή και μετονόμασε πλατεία της Άντισσας σε «ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΩΑ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΜΑΡΑΓΚΟΥ». Τα αποκαλυπτήρια της πλάκας με την πιο πάνω ένδειξη που έγιναν με όλες τις τιμές παρουσία όλων των αρχών και πλήθος Αντισσαίων έκανε ένα Αυγουστιάτικο πρώι, Κυριακής, το 2008 ο τότε Δήμαρχος του Δήμος Ερεσού – Αντίσσης Σωτ. Καρδαράς.
Ας είναι παρόν, μνημόσυνο των 73 χρόνων από το θάνατό του, που συμπληρώθηκαν προ λίγο εβδομάδων. Παραθέτω τέλος την φωτογραφία του που με βοήθησε να βρώ η Ευριδούλα Βατού – Κουτρουλή, η ανηψιά του (Βρίσκεται στο Λαογραφικό Μουσείο Αντίσσης. Εκεί τη χάρισε η συγχωρεμένη η Ευριδούλα, όταν είχε κάνει το τελευταίο της ταξίδι στο χωριό προ ετών, ερχόμενη απ’τη μακρινή Αυστραλία όπου πέρασε τη ζωή της).
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΛΙΚΑΡΙΟΥ ΤΩΝ ΛΑΨΑΡΝΩΝ.
Δρ. Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης ............ 21.7.2015
Το προχθεσινό κείμενό μου εδώ στο lapsarniotis, με επικεφαλίδα την ίδια με το σημερινό , αναφερόμουν στον ήρωα Παναγ. Γιαλαμά του Χρυσοστόμου που το συνόδευε η φωτογραφία του. Στον λεβέντη αυτό από την Άντισσα, που τον σκότωσαν τα ανθρωπόμορφα κτήνη των ορδών των Ες-Ες το Φθινόπωρο του 1941, μισό μόλις χρόνο μετά την υποδούλωση της πατρίδας.
Η «αναγνωσιμότητα» του κειμένου, διεπίστωσα, ότι κατ’ αριθμό υπήρξε σημαντικά αυξημένη σε σχέση με άλλες αναρτήσεις μου. Προφανώς, σε θέματα θυσίας, ηρωισμού και πατριωτισμού όπως για κάθε Έλληνα οι ευαίσθητες χορδές του πάλλονται, έτσι έγινε και για την περίπτωση του ΗΡΩΑ μας αυτού. Θέλω να πιστεύω ότι τούτο το κείμενό μου θα γίνει και για αυτόν η απαρχή της αναγνώρισης της θυσίας του και ανάσυρση του από την Ιστορική αφάνεια μετά από 75 ολόκληρα χρόνια απ’ τη θυσία του. Έτσι ακριβώς όπως έγινε και για το άλλο παλικάρι της γενέτειράς μας τον ήρωα Αριστ. Φ. Μαραγκό που την ανάσυρση του από την Ιστορική αφάνεια επέτυχα να γίνει μετά από 67 χρόνια από τη θυσία του.
Ο αείμνηστος Αριστ. Μαραγκός του Φωτίου., το αγροτόπαιδο απ' τα Λάψαρνα Αντίσσης, τουφεκίστηκε απ' τα ανθρωπόμορφα τέρατα του Ναζισμού, για την ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΗ, όπως ακριβώς έγραφε η επιστολή που μου εστάλη σχετικώς προ ετών, από το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως. Τούτος υπηρετούσε στη Μυτιλήνη και μαζί με άλλους προσπάθησε να περάσει στη Μέση Ανατολή. Οι Τούρκοι όμως που τον συνέλαβαν και τον γύρισαν πίσω. Οι Γερμανοί με συνοπτικές διαδικασίες τον κατεδίκασαν σε θάνατο και τον εκτέλεσαν δια τουφεκισμού στα Τσαμάκια το Μάϊο του 1942. Το σφρίγος των 26 χρόνων του και το πύρωμα της καρδιάς του, τον έκαναν να θελήσει να διακινδυνέψει τη ζωή του για να πάει να ενωθεί με την μαχόμενη Ελληνική νεολαία, τότε στη Μ.Ανατολή. Την «αποκοτιά» του αυτή, την πλήρωσε με τον ίδιο του το αίμα που έχυσε για την Πατρίδα στο άνθος της νιότης του. Μετά από αγώνα που ξεκίνησα όταν αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρχές της δεκαετίας του ’80, αξιώθηκα να επιτύχω την ανάσυρσή του παλικαριού αυτού απ' την Ιστορική αφάνεια που βρισκόταν επί τρεις κοντά γενεές ο ήρωας μας, το 2007.
Τότε ύστερα από την σχετική εισήγησή μου στο Δ.Σ. και με ομόφωνη απόφαση του, ο τότε Δήμος μας ( Ερεσού – Αντίσσης) απέδωσε την πρέπουσα τιμή και μετονόμασε πλατεία της Άντισσας σε «ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΩΑ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΜΑΡΑΓΚΟΥ». Τα αποκαλυπτήρια της πλάκας με την πιο πάνω ένδειξη που έγιναν με όλες τις τιμές παρουσία όλων των αρχών και πλήθος Αντισσαίων έκανε ένα Αυγουστιάτικο πρώι, Κυριακής, το 2008 ο τότε Δήμαρχος του Δήμος Ερεσού – Αντίσσης Σωτ. Καρδαράς.
Ας είναι παρόν, μνημόσυνο των 73 χρόνων από το θάνατό του, που συμπληρώθηκαν προ λίγο εβδομάδων. Παραθέτω τέλος την φωτογραφία του που με βοήθησε να βρώ η Ευριδούλα Βατού – Κουτρουλή, η ανηψιά του (Βρίσκεται στο Λαογραφικό Μουσείο Αντίσσης. Εκεί τη χάρισε η συγχωρεμένη η Ευριδούλα, όταν είχε κάνει το τελευταίο της ταξίδι στο χωριό προ ετών, ερχόμενη απ’τη μακρινή Αυστραλία όπου πέρασε τη ζωή της).
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΛΙΚΑΡΙΟΥ ΤΩΝ ΛΑΨΑΡΝΩΝ.
Δρ. Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης ............ 21.7.2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου