Η κύρωση από τη Βουλή της συμφωνίας των Πρεσπών χθες 25.01.2019, ευλογία ή κατάρα για τους δύο γειτονικούς Λαούς των Βαλκανίων ;;

Η κύρωση από τη Βουλή της συμφωνίας των Πρεσπών χθες 25.01.2019, ευλογία ή κατάρα για τους δύο γειτονικούς Λαούς των Βαλκανίων ;;

Τέλη της δεκαετίας το ’70 ο τότε Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει την πρόθεση όπως και τελικά έκανε να βάλλει τη χώρα στην τότε ΕΟΚ ( Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα). Η αξιωματική Αντιπολίτευση τότε με το σφριγηλό και με πνεύμα  νεοφωτίστου ΠΑΣΟΚ  βροντοφώναζε ΟΧΙ. Καθοδηγητικός  άξονας  και κατεύθυνση πολιτικής ήταν η γραμμή που είχε κωδικοποιηθεί με το σύνθημα « ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Καθολική σχεδόν ήταν η απαίτηση του Λαού να γίνει σχετικό Δημοψήφισμα. Ο Πρωθυπουργός όμως με το πρέπον πολιτικό αισθητήριο που διέθετε  προχώρησε αταλάντευτα κλείνοντας τα αυτιά του στις σειρήνες για  Δημοψήφισμα και πέρασε από τη Βουλή την σύμβαση εντάξεως της χώρα μας στην ΕΟΚ. Τούτο βέβαια αφού χρησιμοποίησε  την σχετική πρόνοια στο Σύνταγμα της χώρας που  στο άρθρο 28 παραγ.1, επί λέξει αναφέρει : « Οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου». Ως διεθνής σύμβαση η της εντάξεως της χώρας στην ΕΟΚ  αυτή κυρώθηκε με τη υπερψήφιση στη Βουλή μας απ’ τους  τότε βουλευτές,  που έγινε νόμος του κράτους. 

Μετά από σαράντα τώρα χρόνια παρ’ όλες τις όποιες  ενστάσεις για την ωφέλεια του Ελληνικού Λαού από την ένταξή μας τότε στην ΕΟΚ και ειδικότερα μετά την περιπέτεια των οκτώ μνημονιακών χρόνων που πέρασε, εκείνο που είναι αναμφισβήτητο είναι ότι η χώρα μας σήμερα δεν θα μπορούσε να αποτελεί ένα πόλο σταθερότητας στο γεωπολιτικό «γίγνεσθαι» της συνταρασσόμενης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής  και Βαλκανίων, αν δεν ήταν ενταγμένη τότε στην ΕΟΚ δηλ. τη σημερινή Ε.Ε.

Σήμερα, μία μέρα μετά την κύρωση στην Ελληνική Βουλή της συμφωνίας των Πρεσπών που μεταξύ των άλλων προβλέπει την αλλαγή του ονόματος των ως σήμερα από εμάς αποκαλουμένων «Σκοπίων» σε Βόρεια Μακεδονία,  μένει πίσω όλη εκείνη «γκρίζα» περίοδος των τελευταίων 30 κοντά χρόνων μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991 και τη γέννηση της νέας τότε χώρας με το συνταγματικό όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Μία περίοδος «γκρίζα» στα μάτια του κάθε Έλληνα για το αν η από το 1995  με την ενδιάμεση συμφωνία ονομασθείσα  «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» είναι σωστό, λογικό και εθνικό  να ονομαστεί με ένα άλλο όνομα που να εμπεριέχει το όνομα Μακεδονία  όπως ονομάστηκε τελικά μετά τη χθεσινή ψηφοφορία στην Ελληνική Βουλή δηλ. το Βόρεια  Μακεδονία.

Ο τελευταίος χρόνος μετά την εκ μέρους του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με τον ομόλογό του της  γείτονος χώρας Ζάεφ,  το πολιτικό κλίμα της χώρας πέρασε όλη την «μετεωρολογική κλίμακα» των εντάσεων από την πλήρη νηνεμία, στο σφοδρό άνεμο, την καταιγίδα , τη θύελλα, κ.λπ. Ο πολιτικός κυκλώνας  σ’ όλη του την ένταση και τις όποιες συνέπειες  ενέσκηψε απ’ τη μέρα που η συμφωνία των Πρεσπών πέρασε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή της γείτονος. Το να αναλύσω τις όποιας λογικής δράσεις της αντιπαράθεσης των αντιτιθεμένων δεν προχωρώ αφού τούτο θα γίνει από έγκυρους  αναλυτές . Το μόνο που έχω να πω είναι ότι δράσεις πατριδοκάπηλων και ακραίων όχι μόνο δεν συνεισέφεραν στο όλο θέμα αλλά αντιθέτως αμαύρωσαν τη Δημοκρατία. Αυτό το οποίο ως πανανθρώπινη αξία υπάρχει ανά τους αιώνες « Η δημοκρατία η δική σου σταματά εκεί που αρχίζει η δική μου δημοκρατία» ατυχώς δεν έγινε σεβαστή από αυτούς τους ακραίους.

Μέσα στα πλαίσια της συνταγματικής τάξεως η  συμφωνία των Πρεσπών ως διεθνής σύμβαση κυρώθηκε με νόμο στη Βουλή χθες το απόγευμα. 

Τέλος, τώρα  μετά την λύση του επί δεκαετίες  προβλήματος, αυτό το οποίο μένει είναι η περιφρούρηση των όρων της συμφωνίας των Πρεσπών.

Τούτο, όπως λέει ο αρχιτέκτονας της συμφωνίας αυτής Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα υπάρξει η βάση της ειρηνικής συμβίωσης των δύο γειτονικών  κρατών που θα φέρει  ανάπτυξη, ευημερία και πρόοδο των  λαών τους.

Η Ιστορία θα δείξει σε 40 χρόνια από τώρα αν ο Πρωθυπουργός Α.Τσίπρας θα δικαιωθεί, όπως δικαιώθηκε ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής για το θέμα της ΕΟΚ/ΕΕ.

Δρ. Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης……….26.01. 2019