ΟΙ ΜΟΡΙΑΝΟΙ , οι ΠΑΡΑΚΟΙΛΙΩΤΕΣ τίμησαν τους ήρωές τους. Οι ΑΝΤΙΣΣΑΙΟΙ ??

Προχθές 20.07.2019, ήταν μία ακόμη αποφράδα επέτειος για το έθνος μας, της εισβολής του «Αττίλα» στην Κύπρο το 1974.

Η αποφράδα αυτή εθνική επέτειος της εισβολής των Τούρκων μετά την παρανοϊκή ενέργεια των μίσθαρνων οργάνων της Χούντας να ανατρέψουν τον Πρόεδρο της Κύπρου Μακάριο που δυστυχώς είχε ως τελικό αποτέλεσμα τον εθνικό ακρωτηριασμό, χάνοντας το 37 % της μεγαλονήσου

Την τραγωδία αυτή πλήρωσαν με το αίμα τους αμέτρητοι πολίτες και στρατιώτες ΕλληνοΚύπριοι και Ελλαδίτες.

Κατά τη διάρκεια της εθνικής αυτής τραγωδίας στην Κύπρο το 1974 και η Λέσβος είχε μερίδιο σ’ αυτό το φόρο αίματος, με τρία παλικάρια της που υπηρετούσαν τότε τη θητεία τους στην Κύπρο.

Τον Γιώργο Ζερβομανώλη απ’ τα Παράκοιλα, τον Ασημάκη Μπουρέκα απ’ τη Μόρια και τον Κωνσταντίνο Πατσανά απ’ την Άντισσα.

Ο 21 ετών στρατιώτης Γιώργος Ζερβομανώλης, παιδί οικογένειας ψαράδων Μικρασιατών προσφύγων, σκοτώθηκε αμυνόμενος, κατά τη διαδικασία απαγκίστρωσης των υπερασπιστών του στρατοπέδου από το ύψωμα Α στα περίχωρα της Λευκωσίας, στις 16 Αυγούστου 1974. Τα λείψανά του ταυτοποιήθηκαν και μεταφέρθηκαν με τιμές ήρωα στο χωριό του πέρυσι .

Εφέτος, στην 45η επέτειο της αποφράδας αυτής ημέρας τα Παράκοιλα τιμούν το παλικάρι τους δίδοντας στην Πλατεία τους το όνομα του ήρωά τους, Γεωργίου Ζερβομανώλη. ’

Ο 22χρονος Ασημάκης Μπουρέκας, όπως αποδείχθηκε, σκοτώθηκε κατά τη διαδικασία απαγκίστρωσης των υπερασπιστών του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ στα περίχωρα της Λευκωσίας, στις 16 Αυγούστου 1974. Τα λείψανα του ταυτοποιήθηκαν και μεταφέρθηκαν στο χωριό του το 2001. Στη μνήμη του έχει στηθεί προτομή στην πλατεία, στην είσοδο του χωριού.

Την ίδια ημερομηνία (16.8.1974) είχε εξαφανιστεί και ο συγχωριανός μου λοχίας Πατσανάς Κώστας, από το Γαβαθά Αντίσσης, πρωτογιός του ψαρά Γρηγ. Πασανά, ο οποίος ακόμα και σήμερα φέρεται ως αγνοούμενος.

Το 2008 ανέλαβα την πρωτοβουλία να απευθύνω σχετική επιστολή στους τότε Υπουργούς Αμύνης , Κύπρου και Ελλάδος και σ’ αυτή έλαβα απάντηση από την Προεδρία της Δημοκρατίας της Κύπρου, αφού το ευαίσθητο αυτό θέμα των αγνοουμένων έχει αναλάβει και το χειρίζεται ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Επί της ουσίας, η απάντηση ήταν αρνητική και απ’όσο μπορώ να γνωρίζω ως και σήμερα δεν τον έχουν ταυτοποιήσει ( μέθοδος DNA) και έτσι επίσημα εξακολουθεί να είναι ακόμη αγνοούμενος. Εύχομαι τούτο να γίνει το γρηγορότερο δυνατό για την ανακούφιση της επί 45 χρόνια μαυροφορεμένης μάνας του Ποσούλας, των αδελφών του, των άλλων συγγενών του. Ο ερχομός των οστών του στην Άντισσα θα γίνει βέβαια με τις πρέπουσες στρατιωτικές τιμές κατά πως έγινε και με τα άλλα δύο παλικάρια.

Προβληματίζομαι όμως το εάν οι Αντισσαίοι θα του δώσουν την προσήκουσα τιμή, αντίστοιχα προς εκείνη των προαναφερθέντων δύο άλλων συναγωνιστών του.

Τούτο δε γιατί, έχω κατά νού την όλη βλάσφημη συμπεριφορά τους σ’ έναν άλλο Αντισσαίο ήρωα μιάς άλλης τραγικής εποχής, της Γερμανοκατοχής, τον Αριστείδη Φωτ. Μαραγκό, που τα ανθρωπόμορφα Χιτλερικά τέρατα τυφέκισαν για την εθνική του δράση στα Τσαμάκια Μυτιλήνης την Άνοιξη του 1942.

23.07. 2019.