Άρθρο μου στον ¨ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ" : " Προστατευόμενα και Προτεινόμενα Μνημεία της UNESCO της Ελλάδας".

σελ. 16               ΔHMOKPATHΣ               Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2023

 

Αιολίας λόγος

 

Προστατευόμενα και Προτεινόμενα Μνημεία της UNESCO της Ελλάδας.  

 

του  Δρος Τάκη Χαραλ. Ιορδάνη (Ph.D.)

 

Ο άνθρωπος στο διάβα της ζωής του, αποθησαυρίζει. Η αποθησαύριση δεν αφορά μόνο σε χρήματα, περιουσίες  και «καλά». Αποθησαυρίζει παραστάσεις, εμπειρίες και  γνώσεις με την δια βίου μάθηση παιδεία και πείρα. Το ίδιο, στον νευραλγικό τομέα των γνωριμιών και της φιλίας. Σ’αυτόν, θα πω ότι ευτύχησα να  υπάρξω πολύ «πλούσιος».

Στη Χριστουγεννιάτικη γιορτή των συνταξιούχων Μηχανικών Ελλάδος, είχα τη χαρά να συναντήσω ύστερα από 25-30 χρόνια, τον Δημ.Παυλόπουλο. Με τον Δημήτρη, αν και διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων, ήμασταν συναγωνιστές  στο ΤΕΕ, αγωνιζόμενοι μαζί με πολλούς άλλους στο να προβάλλουμε, υπερασπιστούμε και διασφαλίσουμε κατά το δυνατόν τα συμφέροντα  του κλάδου μας (των Μηχανικών) αλλά και του Λαού και της Πολιτείας (το ΤΕΕ, θεσμικά, είναι σύμβουλός τους). Από τότε, η αλληλοεκτίμηση, είναι αυτό που μας συνδέει. Στην προαναφερθείσα γιορτή, κάποια στιγμή, καθίσαμε σε μιά άκρη, συζητώντας για τα παλιά, τους κοινούς αγώνες αλλά και τις συνδικαλιστικές αντιπαλότητες μας. Όμως φθάσαμε και στα σημερινά. Εκεί, ο Δημήτρης, μου απεκάλυψε ότι εδώ και καιρό αγωνίζεται μαζί με άλλους, πρωτοστατώντας, στο να κάνει η Ελληνική Πολιτεία δια του Υπουργείου Πολιτισμού ότι απαιτείται για την υποβολή  στην UNESCO του φακέλου που χρειάζεται, ώστε ο Μινωϊκός Πολιτισμός να ενταχθεί στα Προστατευόμενα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς.  

Προς τον  σκοπό αυτό, ο Δημήτρης προσπαθεί να συστρατεύσει φορείς, συλλογικότητες  και προσωπικότητες ζητώντας  την στήριξη τους στην δική του προσπάθειά. Τις απόψεις–δηλώσεις αυτών, χρησιμοποιεί «ως μοχλό πίεσης» προς τους αρμοδίους. Παράλληλα τις δημοσιεύει στο ecopress και στο facebook.

Στο τέλος μου είπε: «Τάκη, περιμένω κι από σένα  δηλώσεις και μάλιστα δύο. Μία ως π.Διευθύνων  Σύμβουλος της ΕΒΟ και άλλη ως Πρόεδρος του “Πιττακός ο Μυτιληναίος”».   

Μ’ευχαρίστηση ανταποκρίθηκα ως μου ζήτησε ο φίλος Δημήτρης, γράφοντας σχετικά. Τούτο δημοσιεύθηκε στο ecopress της 30-1-2023, ως ακολουθεί:

<< Δρ. Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης (Ph.D.) , Bath University Αγγλίας, Πρόεδρος του Συνδέσμου «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ», π. Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων:

«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Λέσβο. Σπούδασα και ζω από τη δεκαετία του ’60 στην Αθήνα. Για λόγους που δεν μπορώ να εξηγήσω, η Κρήτη πάντα μου ασκούσε μια ιδιαίτερη γοητεία και έλξη. Η Ιστορία της η σύγχρονη, αλλά ιδιαίτερα η πανάρχαια, η Μινωική. Έχω διαβάσει και μπορώ να πω μελετήσει πολύ την Ιστορία της. Αρχαία αλλά και σύγχρονη. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα όταν διάβασα ότι οι Μινωίτες Κρητικοί μετανάστευσαν στην Παλαιστίνη και μεταλαμπάδευσαν εκεί τον Μινωικό πολιτισμό. Τον πολιτισμό που ήκμασε 2.000 χρόνια π.Χ. Αυτοί οι Μινωίτες Κρητικοί, είναι οι ονομαζόμενοι στην εποχή του Χριστού, Φιλισταίοι.  Από της εγκαταστάσεως τους στην περιοχή αυτή, οι τότε κάτοικοι αυτής, οι Φοίνικες, πήραν την Μινωική γραφή και το αντίστοιχο αλφάβητο. Ο Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις που κατάφερε τον περασμένο αιώνα να αποκρυπτογραφήσει την ΚρητικοΜυκηναϊκή γραφή τύπου Β, κατέληξε ότι η γλώσσα που μιλιόταν τότε ήταν η Ελληνική. Τούτο βεβαίως το έχουν πει και άλλοι ερευνητές. Εξ αυτού συμπεραίνεται ότι το αλφάβητο που πήραν οι Φοίνικες απ’ του Μινωίτες Κρητικούς, ήταν Ελληνικό. Το ανάποδο που για χρόνια πιστευόταν αποδεικνύεται ότι δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Ας μη μας διαφεύγει ακόμη ότι το Φοινικικό αλφάβητο κακώς λέγεται αλφάβητο, αφού ως μη περιέχον φωνήεντα δεν περιλαμβάνει και το άλφα. Σ’ αντίθεση το ελληνικό αλφάβητο περιλαμβάνει επτά φωνήεντα και πρώτο το άλφα, που δικαιολογεί το όνομά του. Τούτο είναι  το αλφάβητο πάνω στο οποίο στηρίζεται το αλφάβητο όλων των Λαών της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, ως Άγγλων, Γάλλων, Γερμανών, κ.άλ., μηδέ των Ρώσων εξαιρουμένων (το Κυριλλικό αλφάβητο). Συμπερασματικά, είναι το αλφάβητο πάνω στο οποίο δομήθηκε όλος ο Δυτικός Πολιτισμός.  Με βάση τα προαναφερθέντα είναι Ηλίου φαεινότερο ότι ο Μινωικός πολιτισμός, ως η μήτρα του Ελληνικού και εξ αυτού του σύγχρονου Ευρωπαϊκού Πολιτισμού αλλά και των χωρών του νέου Κόσμου, θα πρέπει να συμπεριληφθεί στον Διεθνή Κατάλογο Μνημείων της UNESCO. Στον συνάδελφο Μηχανικό Δημήτρη Παυλόπουλο που ηγείται της σχετικής κινήσεως, απευθύνω τα θερμά συγχαρητήριά μου και του εύχομαι ταχεία ευόδωση των προσπαθειών του>>.

Το κείμενό, ως  «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ» θα το κοινολογήσω, σε κάποια άλλη ευκαιρία.

Αναφορικά προς τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς  της  UNESCO (Προστατευόμενα),  τούτα ανά την υφήλιο είναι 1.073 μόνο. Εξ αυτών  τα 77,5% είναι Πολιτιστικά μνημεία, 19,2% Φυσικά, και 3,3%  Μικτών κατηγοριών. Ο χαρακτηρισμός/τίτλος Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς UNESCO  απονέμεται σε μνημεία, κτίσματα ή τοποθεσίες που διακρίνονται παγκοσμίως ιστορικά, πολιτιστικά, καλλιτεχνικά  ή   περιβαλλοντικά.

Η γραφή μου αυτή, ίσως να μην  είχε καμμία αξία πέραν της εγκυκλοπαιδικής, αν για το νησί μας, ως θα φανεί πιο κάτω, δεν προέκυπτε ότι έχει αξία και μάλιστα μεγάλη.

Για την Ελλάδα τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς  της  UNESCO (Προστατευόμενα) είναι δεκαοκτώ (Ακρόπολη,Άγιον Όρος,Μετέωρα,Πάτμος κ.άλ.). Η πρώτη ένταξη  έγινε το 1986 και η 18^η  το 2016. Κανένα απ’αυτά, δεν  ανήκει στο νησί μας.

Πέραν του καταλόγου των Προστατευομένων, υπάρχει και ο άλλος κατάλογος, αυτός, των Προτεινομένων Μνημείων (Tentative List). Για την χώρα μας αυτά είναι δεκατέσσερα.  Οκτώ Πολιτιστικά και έξι Φυσικά. Όλα, προετάθησαν  το 2014.  

Εκ των Φυσικών, ένα είναι Λεσβιακού ενδιαφέροντος. Το Απολιθωμένο Δάσος. Τα άλλα πέντε, είναι: τρία Εθνικά Πάρκα (του φαραγγιού της Σαμαριάς, της Δαδιάς Λευκίμης Σουφλίου και της Βόρειας Πίνδου/Ζαγοροχώρια), η περιοχή Λιμνών των Πρεσπών και η περιοχή του βουνού Όλυμπος.

Εκ του ότι απ’τα δεκαοκτώ Προστατευόμενα μόνο το ένα ανήκει στα Φυσικά (τα Μετέωρα, αν δεν είναι μικτό), εκτιμώ ότι τώρα το Υπουργείο Πολιτισμού θα θελήσει να προωθήσει κάποιο απ’τα προαναφερθέντα έξι Φυσικά. Το ποιο; Εδώ είναι το ερώτημα.

Για να κατατάξει η UNESCO ένα μνημείο σ’αυτά της  Παγκόσμιας Κληρονομιάς (Προστατευόμενο) θα πρέπει να είναι «ιδιάζουσας παγκόσμιας αξίας» και να πληροί ένα από δέκα συγκεκριμένα κριτήρια. Έξι για τα Πολιτιστικά και τέσσερα για τα Φυσικά. Είναι αντιληπτό ότι για μας, τους Λέσβιους, γι’αυτό για το οποίο  θα νοιαστούμε, είναι προφανώς το Απολιθωμένο.

Για το μοναδικό,  ανεπανάληπτο τούτο Μνημείο της Φύσεως, απ’τα τέσσερα αυτά κριτήρια, τα προσιδιάζοντα στα χαρακτηριστικά του, είναι τα δύο πρώτα. Ως α) «περιέχει εξαιρετικά φυσικά φαινόμενα» και β) «είναι ιδιάζον παράδειγμα μειζόνων φάσεων της ιστορίας της Γης».

Ποίο εξ αυτών των έξι,  θα προωθήσει το Υπουργείο κατά προτεραιότητα, -αφού όλα τους προετάθησαν το 2014-, νομίζω  ότι είναι θέμα επίσπευσης του φακέλου του ενός εκ των έξι. Ο ανταγωνισμός, αν όχι διαγκωνισμός, θα είναι τεράστιος. Θεωρώ λοιπόν, ότι για μας τους Λέσβιους  έχοντας ένα «ιδιάζουσας παγκόσμιας αξίας» μνημείο ως έχει ήδη αποδειχθεί με την ανακήρυξή του σε Γεωπάρκο διεθνούς  προβολής, θα πρέπει να υπάρξει συστράτευση. Συστράτευση  προς προετοιμασία του απαιτουμένου φακέλου και προώθησης  αυτού, βέβαια σε συνεργασία με τους αρμοδίους του Υπουργείου, ώστε το Απολιθωμένο Δάσος Λέσβου να αποτελέσει το 19^ο Προστατευόμενο απ’την UNESCO, MNHMEIO ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ της χώρας μας. Η εξ αυτού ωφέλεια, αυτονόητα μεγάλη.