Περί γηροκομείου Αντίσσης: Γιατί αυτή η Αιδήμων σιωπή; Άρθρο μου στον ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ/Αιολιας λόγος

Αιολίας λόγος

Περί  γηροκομείου Αντίσσης

Γιατί  αυτή  η Αιδήμων σιωπή;

Του Δρος Τάκη Χαραλ. Ιορδάνη (Ph.D.)

Το περασμένο καλοκαίρι ο Δήμος Δυτικής Λέσβου με κατά πλειοψηφία απόφαση του Δ.Σ. του, εκχώρησε το 1.000 τ.μ. κτίριο του Γηροκομείου Αντίσσης, αντί 100 Ευρώ/έτος!  στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας προκριμένου τούτο να μετατραπεί σε ξενώνα φιλοξενίας και εκπαίδευσης φοιτητών πανεπιστημίων. Το θέμα έλαβε ευρεία δημοσιότητα. Υπήρξαν αντιδράσεις στην εκτός ορθού λόγου  αυτή εκχώρηση και μεταξύ άλλων που αντέδρασαν ήταν και ο γράφων το παρόν, που απευθύνθηκε στους συναρμόδιους Υπουργούς ερωτών αν  η αλλαγή χρήσεως του κτιρίου αυτού κατά τα προαναφερθέντα βρίσκεται εντός των θεσμικώς κειμένων διατάξεων.  Πάντως γεγονός είναι ότι ενώ έχει περάσει μισός χρόνος ήδη, η εκχώρηση στην πράξη, δεν έχει προχωρήσει. Αυτός ο χρόνος, για κάποιους στο χωριό μου, Άντισσα, δημιουργεί αισθήματα αδημονίας. Προβάλλεται  μάλιστα από επιτηδείους, ότι η εκχώρηση αυτή  κατά  τα προαναφερθέντα, θα συμβάλει στην ανάπτυξή της Άντισσας! Μια ανάπτυξη, με θυσία  60 αναξιοπαθούντες  γέροντες  που θα μπορούσαν να είναι τρόφιμοί του, εφ’όσον θα το ήθελαν οι ταγοί του τόπου. Τούτο φυσικά, θα ήταν αφύσικο, αν αυτοί οι ταγοί πίστευαν και υπηρετούσαν τον ανθρωποκεντρισμό. Τότε, θα έπρεπε να συμβαίνει το ανάποδο. Δηλαδή ο Δήμος παράλληλα με  τους  αναπτυξιακούς και άλλους στόχους του, θα έπρεπε να επιδιώκει την ικανοποίηση των  κοινωνικών στόχων του και κατά προτεραιότητα τη λειτουργία  του Γηροκομείου μας για να βρίσκουν εκεί απάγκιο στα τελευταία χρόνια της ζωής τους, απόμαχοι αναξιοπαθούντες γέροντες της χερσονήσου του Ορδύμνου.   

Έβλεπα για χρόνια, το στην άκρη του χωριού μου ωραίο αυτό κτίριο, που με επένδυση της τάξεως των 2.500.000 Ευρώ η Πολιτεία είχε κάνει για τους γέροντες μας, να παλιώνει μετατρεπόμενο καθημερινά σε ερείπια,  αφού ουδέποτε λειτούργησε κατά τους σκοπούς της ιδρύσεως του. Το 2015, όταν κάποιοι συγχωριανοί μου, με εγκάλεσαν τρόπο τινά, γιατί κι εγώ μένω αδρανής (είχε βλέπεις προηγηθεί το άρθρο μου στο ΕΜΠΡΟΣ «Ερειπιώνας εκ δευτέρου»)  μη κάνοντας αυτό που πρέπει, στο να λειτουργήσει το Γηροκομείο μας, σκέφθηκα και ακολούθησα τον προσφιλή μου και πάντα αποδοτικό τρόπο της δημιουργίας επιτροπής αγώνα, μέλη της οποίας γινόντουσαν όσοι υπέγραφαν τη σχετική διακήρυξή που συνέταξα. Πράγματι, με πρωτοστάτες τους, Παναγιώτα Κρινέλου, Γρηγόρη Τζιμή, Μαρία Κατέχου, Μπάμπη Γιατρέλλη(Αυστραλία) την διακήρυξή μας αυτή υπέγραψαν πάνω από 600  Αντισσαίοι (απ’ το χωριό, Μυτιλήνη, Αθήνα ακόμη και από την μακρινή Αυστραλία) αλλά και άλλοι απ’τα χωριά της περιοχής. Με την πρόοδο της συλλογής των υπογραφών και τις πρέπουσες συνοδευτικές επιστολές μου, κατέθετα αυτές στο γραφείο του αρμόδιου Υπουργού. Ο εν λόγω αγώνας, κράτησε ως το 2019. Τότε το Υπουργείο τελικά, σε προς εμένα έγγραφό του, ανέφερε:   <<…Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε απόφαση για λειτουργία του εν λόγω κτιρίου ως γηροκομείου είτε από τον Δήμο Λέσβου είτε με τυχόν παραχώρηση της χρήσεώς του (ως γηροκομείο) σε άλλο φορέα αποτελεί αρμοδιότητα του οικείου δημοτικού συμβουλίου>>. Ο τότε Δήμος Λέσβου παρ’ όλο ότι είχε απαντήσει σε σχετικό έγγραφο του Υπουργείου «…ότι διερευνά τη δυνατότητα να λειτουργήσει το Γηροκομείο προς όφελος των ηλικιωμένων δημοτών του» τελικά, στην πράξη, ουδέν έπραξε.

Το 2019, ο Δήμαρχος του νεότευκτου Δήμου Δυτικής Λέσβου, που είχε στην προεκλογική του πλατφόρμα την λειτουργία του Γηροκομείου έστειλε στα συναρμόδια Υπουργεία ερώτηση για το τι πρέπει να γίνει ώστε τούτο να λειτουργήσει ως Παράρτημα του «Ζαχάρειου Ιδρύματος» Αγίας Παρασκευής. Το Υπουργείο Οικονομικών απάντησε και έδωσε  με σαφήνεια τα βήματα που θα έπρεπε να ακολουθηθούν ώστε τελικά τούτο να λειτουργήσει ως Γηροκομείο. Με πολύ αργά βήματα και αφού η Κοινότητα Αντίσσης έκανε την απαιτούμενη παραχώρηση του κτιρίου για τον επιδιωκόμενο στόχο  με την πάροδο τριών ολόκληρων χρόνων! ο Δήμος Δυτικής Λέσβου έστειλε στη  "ΖΑΧΑΡΕΙΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΜΟΝΑΔΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ”  την ομόφωνη  απόφαση του, υπ'αριθ. 112/2022 στο «Να ερωτηθεί το Δημοτικό Ίδρυμα με την επωνυμία “Ζαχάρειος …” αν αποδέχεται την  παραχώρηση του κτιρίου που βρίσκεται στην Κοινότητα Αντίσσης…». Το «Ζαχάρειο» απάντησε άμεσα με την υπ' αριθ. 9/22 απόφασή του, με την οποία αποδέχθηκε την παραχώρηση, υπό τον όρο της οικονομικής κάλυψης της λειτουργίας του. Η απόφαση αυτή επί ένα σχεδόν χρόνο αποκρύφτηκε και ως τις εκλογές του Φθινοπώρου 2023 οι της παράταξης του Δημάρχου ανέφεραν στους ψηφοφόρους της Αντίσσης και των γύρω χωριών, απλά, ότι περιμένουν σχετική οικονομοτεχνική μελέτη. Τελικά μετά την επανεκλογή της ίδιας Δημαρχιακής αρχής και χωρίς προηγουμένως να υπάρξει κάποια διαβούλευση με τους κατοίκους της Άντισσας και των γύρω χωριών, τον Μάρτη 2024 προχώρησαν στην υπογραφή συμβάσεως με το Μουσείο Απολιθωμένου Δάσους Σιγρίου και τον Ιούνιο 2024 με κατά πλειοψηφία απόφαση του Δ.Σ. του Δήμου το κτίριο των 1.000 τ.μ. του Γηροκομείου μας, μισθώθηκε στο Μουσείο.   

 Βλέποντας αυτή την άκρως προβληματική εκχώρηση,  αντέδρασα, στέλνοντας στους συναρμόδιους Υπουργούς (Εργασίας-Προνοίας, Οικονομικών, Εσωτερικών) έγγραφο μου στις 29/6/2024, με το οποίο ερωτούσα: «Επιτρέπεται η αλλαγή  χρήσης του κτιρίου του ιδρύματος «ΜΟΝΑΔΑ  ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ» στην Άντισσα Λέσβου, σε «ΞΕΝΩΝΑ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ»;  Τούτο μάλιστα,  με απλή απόφαση του Δ.Σ. του Δήμου.

Στις 18.10.2024, στη βάση του εγγράφου μου αυτού, το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής & Οικογένειας έστειλε έγγραφό του στον Δήμο Δυτ.Λέσβου (με κοινοποίηση σε μένα) όπου επί λέξει αναφέρει «Με το σχετικό (α)έγγραφό μας (του 2015) προς το Δήμο Λέσβου, στον οποίο υπαγόταν τότε η Κοινότητα Άντισσας, είχαμε ζητήσει πληροφορίες σχετικά με την χρηματοδότηση και την λειτουργία του γηροκομείου στην εν λόγω κοινότητα, η αποπεράτωση του οποίου έγινε με πόρους του Προγράμματος Δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ)».  Συνεχίζει γράφοντας ότι το 2016 ο Δήμος Λέσβου τους «επεσήμαινε ότι διερευνούσε κάθε δυνατότητα λειτουργίας του γηροκομείου προς  όφελος των ηλικιωμένων δημοτών του». Τέλος στην ακροτελεύτια παράγραφο του αναφέρεται στην προαναφερομένη δική μου παρέμβαση, την δια του εγγράφου μου της 29/6/2024 και καταλήγει «…παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για την εξέλιξη της υπόθεσης». Ήδη έχει παρέλθει δίμηνο χωρίς ο Δήμος μας να απαντήσει. Έτσι το Υπουργείο επανήλθε με υπομνηστικό έγγραφό του στις αρχές τις εβδομάδας.

Πιστεύω ότι αυτή τη φορά ο Δήμος θα ανταποκριθεί και μεταξύ των άλλων παραστατικών  θα στείλει  συνημμένα και τα προαναφερθέντα, ήτοι: την απόφαση του ΔΗΜΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΛΕΣΒΟΥ υπ'αριθ. 112/2022 προς το «Ζαχάρειο» και  την απόφαση του Δ.Σ. αυτού, υπ' αριθ. 9/22.  Τα δύο αυτά βασικής σημασίας έγγραφα  που δεν είχαν σταλεί  στην Α.Δ.Αιγαίου η οποία εξέτασε την υπόθεση και ως παραστατικά έλειπαν  απ’τον σχετικό φάκελο. Ακόμη να στείλει και το έγγραφο του προς την  Α.Δ.Αιγαίου,  η οποία   ζήτησε  από το Δήμο  γράφοντας «παρακαλούμε  εκ νέου για τις απόψεις σας επί του θέματος».

Άραγε η αιδήμων αυτή σιωπή του Δήμου μας, οφείλεται στη διαπίστωση τους ότι η γενομένη εκχώρηση δεν επιτρέπεται κατά τα θεσμικώς ισχύοντα; Δηλαδή, ότι οι 60 γέροντες  μπορεί να έχουν την ελπίδα πως το «σπίτι» τους εξακολουθεί να είναι δικό τους; Οψόμεθα.