Παρουσίαση του Λυκειάρχη Παναγ. Αρ. Γουρνέλου στην βιβλιοπαρουσίαση της 24.8.2025 στην 'Αντισσα που ακύρωσα.

 Στη βιβλιοπαρουσίαση του " ΨΑΡΟΣ  ΡΑΧΤΗΣ το μονοπάτι μιας ψυχής ..." που ήταν να γίνει στην γενέτειρά μου Αντισσα, στις 24.8.2025, και την οποία ακύρωσα λόγω του θανάτου και κηδείας την ημέρα αυτή του 36χρονου Άκη Δουρουδή , γιο  καλών φίλων  και συγχωριανών μου ένας εκ των τριών παρουσιαστών θα ήταν ο Λυκειάρχης Παναγιώτης Γουρνέλος γιος του φίλου μου Αριστείδη (δράττομαι της ευκαιρίας να τον ευχαριστήσω και εγγράφως). Το κείμενο της παρουσίασης του το οποιο είχε την καλοσύνη να μου το εγχειρίσει,  είναι το παρακάτω:

Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,

αισθάνομαι μεγάλη ευθύνη και συνάμα χαρά που βρίσκομαι ανάμεσά σας, εδώ στο χωριό μας, για την παρουσίαση του βιβλίου του Τάκη Ιορδάνη « ΨΑΡΟΣ ΡΑΧΤΗΣ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΜΙΑΣ ΨΥΧΗΣ …».

Τον Τάκη έχω την τιμή να τον γνωρίζω από τα παιδικά μου χρόνια, αφού ήταν αδελφικός φίλος με τον πατέρα μου. Έτσι, ανέπτυξα μαζί του μια ιδιαίτερη σχέση βασισμένη στην αμοιβαία αγάπη και εκτίμηση. Πάντα με γοήτευαν οι συζητήσεις μαζί του, γιατί είναι ένας άνθρωπος με ευρυμάθεια και γενικές γνώσεις που δεν περιορίζονται μόνο στον στενό ορίζοντα της επιστημονικής του εξειδίκευσης. Παράλληλα τον θαύμαζα γιατί άοκνα αγωνιζόταν και αγωνίζεται για τα κοινά της Λέσβου αλλά και της Άντισσας, της αγαπημένης του γενέτειρας. Πρωτοστάτησε και εξακολουθεί να πρωτοστατεί σε πολλούς αγώνες για την ηλεκτροδότηση των Λαψάρνων, πατρίδας των παππούδων του, για την έκδοση πριν από 47 χρόνια της εφημερίδας «Ηχώ της Άντισσας», που αποτέλεσε και αποτελεί ένα συνδετικό κρίκο των Αντισσαίων σε όλες τις γωνιές της Γης, τη δημιουργία της προτομής του σπουδαίου Αντισσαίου πολιτικού Γιάννη Φωτιάδη μόλις δέκα χρόνια μετά το θάνατό του, τη φιλοτέχνηση του αγάλματος του Τέρπανδρου, σπουδαίου Αντισσαίου ποιητή και μουσικού της αρχαίας Ελλάδας,  για την ηλεκτροενεργειακή κάλυψη της Λέσβου, το «σπάσιμο» του Δήμου Λέσβου, του «περίφημου» Δήμου «Τέρατος», τον οδικό άξονα Καλλονής- Σιγρίου, το λιμάνι του Σιγρίου και τόσα άλλα εμβληματικά έργα. Το ηθικής αλλά και μεγάλης εθνικής σημασίας θέμα της ανάδειξης από την ιστορική αφάνεια των 17 Αντισσαίων ηρώων, των υπέρ πατρίδος πεσόντων  μεταξύ 1923 – 1974, υπήρξε ένα από τα τελευταία έργα του. Αυτές οι τόσο σπουδαίες πρωτοβουλίες τελεσφόρησαν χάρι στις συνεχείς και ανιδιοτελείς ενέργειες του Τάκη.  Δεν τον πτόησαν ούτε η αγνωμοσύνη, ούτε ο χλευασμός κάποιων συμπατριωτών του αλλά συνέχισε ακούραστα να αγωνίζεται με την αρθρογραφία του , τις παρεμβάσεις του με τον φορέα «Πιττακός ο Μυτιληναίος» και τα διαδοχικά υπομνήματά του προς τις αρμόδιες υπηρεσίες των Υπουργείων με ένα και μοναδικό στόχο: να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για την αγαπημένη του Λέσβο σε όλους τους τομείς.

Επειδή όλα αυτά τα χρόνια μου έκανε πάντα την τιμή να μου αποστέλλει την αρθρογραφία του, τις επιστολές του και τα υπομνήματά του είχα διαπιστώσει τον χειμαρρώδη λόγο του, τη σαφή και τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία του, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ τον λογοτεχνικό «πλούτο» που μας έκρυβε.  Αυτόν, ευτυχώς, τον διαπίστωσε  ο «νονός» του, ο σπουδαίος ποιητής της Λέσβου, ο Δημήτρης Νικορέτζος, που με θέρμη τον προέτρεψε και τον παρότρυνε να προχωρήσει στην έκδοση αυτών των πεζογραφημάτων, παρακάμπτοντας τους ενδοιασμούς του συγγραφέα που από συστολή αντιδρούσε μονολογώντας « τι ζητάς εσύ, ένας πούρος μηχανικός στα πεδία του έντεχνου Λόγου; ». Ευτυχώς, ο ποιητής «ενίκησε» και έτσι επιβεβαιώθηκε ο Όσκαρ Ουάιλντ που υποστήριζε ότι «η καλύτερη δουλειά στη λογοτεχνία γίνεται από εκείνους που δε στηρίζονται σε αυτή για να βγάλουν το ψωμί τους» .

Όταν μάλιστα μου εμπιστεύτηκε τα χειρόγραφά του για να τα διαβάσω και να του εκφράσω τη φιλολογική μου άποψη, στο πρώτο του βιβλίο «Ανάμεσα στο Μύθο και στη Θύμηση», ένιωσα συγκίνηση και θαυμασμό για την απλότητα και την παραστατικότητα της γραφής του καθώς και για τον ξεκάθαρο τρόπο που σκιαγραφεί τους χαρακτήρες του.

Όπως στο  προαναφερθέν πρώτο του βιβλίο στον ίδιο δρόμο, κατά την ταπεινή μου γνώμη , βαδίζει και ο Τάκης Ιορδάνης και στην πρώτη του μυθιστορηματική απόπειρα με τον τίτλο «Ψαρός Ράχτης» και υπότιτλο «Το μονοπάτι μιας ψυχής…». Το ξετύλιγμα της αφήγησης θυμίζει κινηματογράφο, οι διάλογοι είναι «γοργοί» και επιτείνουν την ένταση και την αγωνία για την έκβαση της υπόθεσης,ενώ τα συναισθήματα εναλλάσσονται με ταχύτητα. Παράλληλα, περιγράφει ρεαλιστικά τη ζωή των κατοίκων της Άντισσας και ιδιαίτερα της Λαψαρνιώτικης υπαίθρου, τον αγώνα τους να επιβιώσουν κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες καθώς και την αδυναμία τους να σπουδάσουν τα παιδιά τους, μολονότι αρκετά από αυτά είχαν τις δυνατότητες και το επιθυμούσαν διακαώς.  Επιπλέον, ακολουθώντας τα χνάρια του λαογράφου της Λέσβου Αργύρη Εφταλιώτη, καταγράφει τα ήθη, τα έθιμα , τα πανηγύρια και γενικά τα πολιτιστικά στοιχεία της Δυτικής Λέσβου των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. Όμως, αντίστοιχα περιγράφει με ακρίβεια και τη ζωή των αστών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. 

Ωστόσο, κυρίως μας αφηγείται με ιδιαίτερη λεπτότητα και ενσυναίσθηση τον πολύ δυνατό έρωτα της πανέμορφης αλλά ταπεινής καταγωγής Μυρσίνης και του ευσταλούς και πλούσιου Λέανδρου , έναν έρωτα που γεννήθηκε ένα καλοκαιρινό απομεσήμερο σε μια βρύση των Λαψάρνων, φούντωσε με ένα φιλί κι ένα μπουκέτο αγριολούλουδα, ολοκληρώθηκε σε μια εγκαταλελειμμένη καρβουναποθήκη, κυνηγήθηκε άγρια από τον πατέρα του Λέανδρου και χάθηκε άδικα στα φουρτουνιασμένα νερά του Ψαρού Ράχτη.

 Διαβάζοντας τα πεζογραφήματα στο πρώτο του βιβλίο και το μυθιστόρημα αυτό του Τάκη στα οποία αποτύπωσε βιωματικές εμπειρίες, ακούσματα, αναμνήσεις από τα παιδικά, τα εφηβικά και τα φοιτητικά του χρόνια, μου ήρθε στο μυαλό η τόσο εύστοχη ρήση του Ρώσου νομπελίστα Μπορίς Παστερνάκ: «Η Λογοτεχνία είναι η τέχνη του να ανακαλύπτεις κάτι εξαιρετικό για τους απλούς ανθρώπους και να λες με απλά λόγια κάτι το εξαιρετικό» . Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αξιότιμοι κυρίες και κύριοι, αυτό το κατάφερε ο Τάκης σε αυτές τις γραφές του (στην υπέροχη συλλογή πεζογραφημάτων και στο σεναριακής  μορφής  μυθιστόρημά του) και εύχομαι να μας χαρίσει κι άλλες τέτοιες λογοτεχνικές στιγμές αισθητικής απόλαυσης.

Σας ευχαριστώ θερμά για την προσοχή σας.

Παναγιώτης Γουρνέλος.                                  Αύγουστος 2025