13 Φεβρουαρίου 2012. Όταν κόπασε η θύελλα.

                     13 Φεβρουαρίου 2012.  Όταν κόπασε η θύελλα.    

Η επαύριο της 12^ης Φεβρουαρίου 2012. Ημέρα παράξενη. Ημέρα αποφορτισμένη ….…… αλλά και ημέρα αποφόρτισης.

Δυναμικό που μαζευόταν για μήνες τώρα. Δυναμικό υψηλό που δημιουργήθηκε απ’ την αγωνία της κοινωνίας, τη  βάσανο της σκέψης για το αύριο ενός ολόκληρου έθνους, το άγχος της χρεοκοπίας. Τα όρια ενός ολόκληρου Λαού, του Ελληνικού, δοκιμάστηκαν. Και χθες 12 Φεβρουαρίου 2012, ως ανεξέλεγκτος κεραυνός ξέσπασε. Ξέσπασμα κοινωνικής εκκένωσης. Κοινωνικός κεραυνός. Μια κοινωνική εκκένωση που κατέστρεψε το κέντρο της πόλης. Μια εκκένωση που πυρπόλησε νεοκλασικά, που άδειασε μαγαζιά, που ισοπέδωσε τα πάντα στο πέρασμα της, που κατέστρεψε περιουσίες. Αποκαϊδια και καπνοί. Παράλληλα εκκένωσης και μάλιστα πολύ βίαιης στο Κοινοβούλιο. Επί χρόνια, επί δεκαετίες δομές κομμάτων κατέρρευσαν σε μια νύχτα ως πύργοι από τραπουλόχαρτα. Βουλευτές παραιτήθηκαν. Καινούργιοι ήρθαν. Άλλοι πάλι άλλαξαν ¨στρατόπεδο¨. Οι υπέρμαχοι, έγιναν πολέμιοι. Και πολέμιοι υπερασπιστές. Τελικά,  εικοσιδύο (22) οι διαγραμμένοι Βουλευτές απ’ το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εικοσιένας (21) απ’ τη Ν.Δ. Δύο (2) απ’ το ΛΑ.Ο.Σ. Το ¨κόμμα¨ των διαγραμμένων αποτελεί την τρίτη Κοινοβουλευτική δύναμη. Νέα εποχή. Η 12^η Φεβρουαρίου 2012 ορίζει αμετάκλητα το τέλος της Μεταπολίτευσης. Κάτι το τελείως νέο γεννιέται. Όλα όσα γίνανε χθες ήταν οι οδύνες του καινούργιου.

Κι’ η κοινωνία; Ο Λαός; Στο δίλλημα «βεβαιότητα της καταστροφής» ή «αβεβαιότητα της ελπίδας»,  οι 199 ψήφοι του ΝΑΙ στη Βουλή των Ελλήνων, τον ανακούφισαν .     

Απ’ τον ξαφνικό θάνατο του σήμερα, προβάλλει η αχνή ελπίδα της μη καταστροφής του αύριο.

Τουλάχιστο θα εξακολουθεί να έχει Παιδεία, Υγεία, Περίθαλψη. Όχι όπως την είχε για χρόνια συνηθίσει. Αλλά τουλάχιστον θα υπάρχουν. Θα υπάρχουν Ένοπλες Δυνάμεις, Σώματα Ασφαλείας. Θα υπάρχει Κράτος.

Θα υπάρχουν ακόμη μισθοί, θα υπάρχουν μεροκάματα. Το κυριότερο για τους απόμαχους της ζωής, θα υπάρχουν συντάξεις.

Θα μπορεί τέλος, να ελπίζει ακόμη η Ελληνική Κοινωνία. Ελπίδα. Μέγα Κεφάλαιο!!.

Η αποφόρτιση του απλού κόσμου, σήμερα ευτυχώς ολοκληρώνεται. Σήμερα που μπορεί πιά να σκεφθεί. Κρύα και Ψύχραιμα.

Και η εθνική υπερηφάνεια;;  Άραγε με το σενάριο της καταστροφής στην περίπτωση που οι ψήφοι ήταν λιγότεροι των 150, η εθνική υπερηφάνεια θα ήταν πλησίστια αναπεπταμένη;                               

Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης ( Ph.D.)