« Επειδή η αξιοπρέπεια μου δεν μου το επιτρέπει …..»

« Επειδή η αξιοπρέπεια μου δεν μου το επιτρέπει …..» 

« Επειδή η αξιοπρέπεια μου δεν μου το επιτρέπει να ζήσω αν αναγκαστώ να αρχίσω να επαιτώ, σκέφτομαι ακόμα και να βάλλω τέλος στη ζωή μου.». Αυτά τα συνταρακτικά είπε από τηλεοράσεως νεαρός απόφοιτος της Νομικής, ο Διονύσης ….. , ατυχώς ΑΜΕΑ, αφού ο δυστυχής είναι τυφλός. Όταν δε οι αυτοκτονίες στη χώρα μας τον τελευταίο χρόνο έχουν ξεπεράσει τα 1700 τραγικά θύματα συμπατριωτών μας με χαρακτηριστικές περιπτώσεις του συνταξιούχου Φαρμακοποιού στο Σύνταγμα, το δασκάλου στην Θράκη ή τέλος του λέκτορα του Πανεπιστημίου, τέτοιου είδους εκφορές λόγου όπως αυτή του Διονύση πρέπει να τις λαμβάνουμε σοβαρά υπ’ όψη. Μια τέτοια δε απελπισμένη φωνή ήταν απότοκος αμοραλιστικής στάσης του κράτους μας, αφού η Ελληνική … Υπατεία Ράϊχενμπαχ δεν του κατέβαλε το προνοιακό επίδομα το εκ της τυφλότητας του ( όχι κάτι το εντυπωσιακό, αλλά κάποιες μερικές εκατοντάδες Ευρώ) από το Μάρτιο ως σήμερα. Ενώ λοιπόν ανέμενε να λάβει τα σ’ αυτόν οφειλόμενα αυτές τις μέρες, τον πληροφόρησαν από το αντίστοιχο Υπουργείο, ότι η πληρωμή του θα γίνει μετά τις 15 Ιουνίου. Ο δύσμοιρος Διονύσης τόνισε ότι η κατάσταση αυτή τον κάνει να αντιμετωπίζει τραγικό πρόβλημα ακόμη και αυτής της επιβίωσής του. Εξ ου και η δήλωσή του, στην αρχή του παρόντος. Ασφαλώς την κραυγή απελπισίας που βγάζει ο λόγος αυτός του ατυχούς αυτού συνέλληνα, ακούγεται δυστυχώς πιά σ’ όλα τα γεωγραφικά πλάτη και μήκη της επικράτειάς. Μέσα στην εποχή των Μνημονίων, της Τρόϊκας, του ΔΝΤ που το κοινωνικό κράτος αποσυντίθεται προοδευτικά, μέρα με την μέρα, αυτή η εικόνα δεν είναι η εξαίρεση αλλά δυστυχώς ο κανόνας.

Έτσι μέσα στη γενική διοικητική αποδιοργάνωση του κράτους μας, με τις κάθε λογής «λοβιτούρες», «λαμογιές» και απατεωνιές και προκειμένου να ξεκαθαριστεί το ποιοι δικαιούνται και ποιοι όχι τα προνοιακά επιδόματά τους και τέλος να αποκλειστούν οι «μαϊμού» ανάπηροι, πλείστοι όσοι πραγματικοί ανάπηροι έχουν να αντιμετωπίσουν καταστάσεις όπως αυτή του Διονύση. Χαρακτηριστική περίπτωση ακόμη και διακινδύνευσης της ίδιας τους της ζωής, αφού δεν τους καταβάλλεται το διατροφικό επίδομα, αντιμετωπίζουν οι νεφροπαθείς και μεταμοσχευμένοι.

Και αν μεν υπάρχουν αυτές οι περιπτώσεις που το κράτος μας δείχνει περίτρανα τα σημάδια της κοινωνικής αναλγησίας του, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν συνάνθρωποί μας που υποφέρουν ακόμη περισσότερο.

Πραγματικοί δικαιούχοι τέτοιων επιδομάτων ( παραπληγικοί, τυφλοί, κωφάλαλοι, κ.λ.π.) έχουν να λάβουν τα επιδόματά τους για περίοδο έξι και πλέον μηνών. Είναι αυτοί οι ατυχείς που βρέθηκαν στο μεταίχμιο της καταστάσεως να πρέπει να περάσουν από υγειονομική επιτορπή. Και επειδή όλα αυτά από αποκεντρωμένες διαδικασίες σε επίπεδο νομού, μετετράπησαν με σχετικό νόμο του περασμένου Φθινοπώρου σε απόλυτο συγκεντρωτικές, αφού η αξιολόγηση και έλεγχος των παραστατικών και των αιτήσεων των ταλαίπωρων αυτών συμπατριωτών μας πρέπει να γίνονται στην Αθήνα. Το ίδιο και οι υγειονομικές επιτροπές που θα τους εξετάσουν θα πρέπει να δρομολογούνται από την αντίστοιχη υπηρεσία στην Αθήνα.  

Επειδή δε αυτά που γράφω τα έχω βιώσει σε προσωπικό επίπεδο (προσπαθώντας να ξεκαθαρίσω την περίπτωση του αναξιοπαθούντος αγαπημένου μου αδελφού) θα ήθελα να πω ότι γράφω αυτά μετά λόγου γνώσης. Δυστυχώς αυτά τα γεγονότα, σε συνδυασμό προς τη γενικότερη κοινωνικο-οικονομική κατάστασή της χώρας μας σήμερα, μόνο συναισθήματα λύπης, απελπισίας και δυστυχίας συγκεντρώνουν στους Έλληνες. Εξ ου και τα αποτελέσματα της κάλπης προχθές. 

Πάντως ένα Κράτος που προοδευτικά και βίαια μετατρέπει την κοινωνία του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να επανέρχεται ο κοινωνικός … καιάδας, μόνο ανθρώπινο δεν μπορεί να είναι. Ένα Κράτος που τάχα ανήκει στη Ευρώπη. Στην Δύση.

Γιατί άραγε εμείς οι Έλληνες καταντήσαμε το Κράτος μας θιασώτη ή και ατυχώς εφαρμοστή των αρχών … του Καιάδα;  

Και τελειώνοντας, θα αναρωτηθώ κάνοντας τη σκέψη μου φωναχτά. Άραγε, ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΕΛΠΙΔΑ για τη χώρα μας και τους ανθρώπους της.  

12.05.2012                     Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης (Ph.D.)