Οι τέσσερις πληγές του Φαραώ για το περιβάλλον. Άρθρο μου στο ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ / Αιολίας λόγος

 

σελ. 16                  ΔHMOKPATHΣ                      Σαββατοκύριακο 1 Φεβρουαρίου 2025

Αιολίας λόγος

Οι τέσσερις πληγές του Φαραώ για το περιβάλλον.

Του Δρος Τάκη Χαραλ. Ιορδάνη (Ph.D.)

Η προ δεκαημέρου ρεβανσιστική επανείσοδος στον Λευκό Οίκο του Πλανητάρχη Τραμπ, έφερε μαζί του και τα “θέλω” του. Εκ των  πρώτων  εξαγγελιών του, τα περισσότερα αφορούν στις ίδιες τις ΗΠΑ και τους πολίτες τους. Δύο όμως  άκρως αλλοπρόσαλλα, αφορούν όλη την Υφήλιο. Η έξοδος των ΗΠΑ, από: α) τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και β) την Συνθήκη των Παρισίων για την προστασία του περιβάλλοντος. Για τον πρώτο, ήδη έχει δείξει κάποια σημεία υπαναχώρησης, αρκεί να μειωθεί το ποσό των 500 εκατομ. δολαρίων που κάθε χρόνο οι ΗΠΑ καταβάλλουν σ’αυτόν, όταν, όπως είπε, η Κίνα πολλαπλασίου πληθυσμού έναντι των ΗΠΑ, καταβάλει μόνο 35 εκατομμύρια. 

 Σ’αυτό όμως που πλησίστια πορεύεται, είναι  το δεύτερο.  Επαιρόμενος ότι η χώρα του διαθέτει μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου,  δήλωσε ότι θα κάνει οτιδήποτε χρειάζεται ώστε οι απαιτούμενες γεωτρήσεις να φέρουν αυτά στην επιφάνεια. Δηλ. κοινώς, τις πρόνοιες της Συνθήκης των Παρισίων για το περιβάλλον, τις γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Τούτο είναι τρομακτικό, όταν η χώρα του συμμετέχει στην επιβάρυνσή του παγκόσμιου περιβάλλοντος κατά ~13%. Για σύγκριση  αναφέρεται: η Κίνα συμμετέχει κατά ~32%, η Ινδία ~6%, η Ε.Ε. στο σύνολό της ~6% (η χώρα μας ~0,15%).  Η απόφαση αυτή του Πλανητάρχη, ευρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία προς την κλιματική κρίση που ο Πλανήτης περνά, με τις κατακλυσμιαίες βροχές, το λιώσιμο των πάγων στους Πόλους, τις καταιγίδες, τυφώνες, σίφωνες, τους καύσωνες  κ.άλ. Ακόμη κι αυτή η κύρια πρόνοια της Συνθήκης, του να μη υπερβεί η αύξηση της θερμοκρασία του πλανήτη κατά +1,5 ^oC έναντι αυτής της προβιομηχανικής εποχής, να είναι πια σχεδόν,  κενή περιεχομένου. Όμως  ο Πλανητάρχης που εκ δευτέρου ακυρώνει τη Συνθήκη αυτή (το είχε πρωτοκάνει στην προηγούμενη του θητεία) μετά την επανεργοποίηση της από τον απελθόντα Πλανητάρχη  Μπάϊντεν. Απειλεί δε, την Υφήλιο και κυρίως την Ε.Ε. ότι αν δεν προμηθεύεται  Φυσικό Αέριο, αυτό το  υγροποιημένο (LNG), από τις ΗΠΑ,  τότε θα επιβάλλει δασμούς στα προϊόντα της Ε.Ε. τα εισαγόμενα σ’αυτές. Κοινώς απειλεί με  οικονομικό πόλεμο.

 Βέβαια χωρίς κανείς να είναι Νοστράδαμος ή Όργουελ, μπορεί να δει ότι αυτό που κάνει ο Πλανητάρχης,  είναι αυτό που πολύ απλά ο λαός λέει «γροθιά κόντρα στο μαχαίρι»,  αφού η Φύση είναι αμείλικτη και δεν συγχωρεί τον όποιο βιασμό της. Ο βιασμός της με ιδιαίτερη έμφαση πιστοποιήθηκε στο14^ο  Παγκόσμιο Συνέδριο της WEC στο Μόντρεαλ του Καναδά το 1989. Τότε επισημάνθηκαν πια και με τη βούλα, τα τέσσερα  φαινόμενα καταστροφής του Περιβάλλοντος. Τα: i)Η όξινη βροχή, ii)η τρύπα του όζοντος, iii)το φαινόμενο του θερμοκηπίου και iv)η πυρηνική ενέργεια. “Βάφτισαν“ αυτά, «οι τέσσερις πληγές του Φαραώ  για το περιβάλλον».

Ας δούμε  σήμερα ύστερα από τριανταπέντε ολόκληρα χρόνια, το πώς η ανθρωπότητα αντιμετώπισε,  ένα έκαστο εξ αυτών, προκειμένου να υπάρξει  μία κάποια ανακούφιση του παγκόσμιου Περιβάλλοντος.

i)   Η όξινη βροχή. Τούτη είναι το αποτέλεσμα της μετατροπής, στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας όπου επικρατούν οι κατάλληλες συνθήκες, των αερίων CO₂, SO₂ σε ανθρακικό και θειικό οξύ αντίστοιχα. Τούτα κατιονίζονται με τη  βροχή την ονομαζόμενη “όξινη βροχή” κατακαίοντας του ιστούς, κυρίως των φυτών. Έτσι οι κορυφές των δένδρων με την πάροδο του χρόνου καιόμενες ολίγο κατ’ ολίγο, τελικά ξηραίνονται. Τούτο το παρατήρησα τότε, όταν πήγαινα με το τρένο απ’το Μόντρεαλ στο Τορόντο βλέποντας ένα «ωκεανό» δένδρων να έχουν ξερή την κορυφή τους, και κυριολεκτικά εντυπωσιάστηκα. Τα προαναφερθέντα αέρια, όχι μόνο δεν μειώθηκαν σε όγκο, τουναντίον αυξήθηκαν και μάλιστα τρομακτικά, λαμβάνοντας υπ’όψη την ενταντικοποίηση της καύσεως των ανθράκων και υδρογονανθράκων ανά την υφήλιο, κατά την οποία αυτά παράγονται. Άρα οι δυσμενείς συνέπειες εκ της όξινης βροχής είναι παρούσες.        

ii)   Η τρύπα του όζοντος. Στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας υπάρχει ένα παχύ στρώμα όζοντος (Ο₃) σαν μια τεράστια ομπρέλα γύρω από τη Γη, που έχει την ιδιότητα της απορρόφησης των υπεριωδών ακτίνων του Ηλίου. Τούτο είναι άκρως ευεργετικό, αφού προστατεύει τον άνθρωπο από, εγκαύματα, καρκίνο του δέρματος, καταρράκτη. Την δεκαετία του ’80 διαπιστώνεται ότι το πάχος του όζοντος του  πάνω από την Ανταρκτική μειώνεται. Τούτο το φαινόμενο ονομάστηκε «τρύπα του όζοντος». Αυτό, εκτός από τον άνθρωπο, απειλεί τα ζώα, τα φυτά και γενικά το περιβάλλον. Διαπιστώθηκε πως για την τρύπα του όζοντος  ευθύνονται οι φθοροχλωράνθρακες οι γνωστοί με την ονομασία «φρεόν».  Φρεόν είναι  ένα υγρό που μέσω της συμπίεσης  γίνεται αέριο και αντίστροφα, και χρησιμοποιείται στα κλιματιστικά, στα ψυγεία και γενικά σε διάφορες άλλες σχετικές εφαρμογές. Κατά προαναφερθέν συνέδριο ορίστηκαν οι σχετικές νόρμες προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί και ει δυνατόν να εξαλειφθεί το φαινόμενο τούτο. Ευτυχώς που σ’αυτό, συλλογικά η ανθρωπότητα ακολούθησε πειθήνια το πρακτέο, ελαχιστοποιόντας τη χρήση του φρεόν και σήμερα πράγματι η «τρύπα του όζοντος», δεν αποτελεί πια ζέον πρόβλημα. Κατά τα μελετώμενα μοντέλα, φαίνεται  πως μέχρι το 2050 το στρώμα του όζοντος στην στρατόσφαιρα θα έχει αποκατασταθεί πλήρως.

iii)  Tο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Τα προϊόντα καύσεως των ανθράκων  και υδρογονανθράκων CO₂, SO₂ , ΝΟ_x κ.λπ. διαχεόμενα στην ατμόσφαιρα και φθάνοντα  στα ανώτερα στρώματα αυτής, δημιουργούν μία στρώση που λειτουργεί όπως το πλαστικό στα θερμοκήπια. Έτσι, παγιδεύει την ηλιακή ακτινοβολία, χωρίς αυτή να μπορεί να ανακλαστεί  πίσω στο διάστημα.  Αποτέλεσμα τραγικό, η υπερθέρμανση του Πλανήτη με όλα τα φοβερά αποτελέσματα  της κλιματικής κρίσης που περνούμε σήμερα, αυτά, που ήδη αναφέρθηκαν ανωτέρω, στο εισαγωγικό τμήμα.       

 iv)  H πυρηνική ενέργεια. Μιλούμε εδώ βέβαια γι’αυτήν των ειρηνικών εφαρμογών της, ειδικότερα  την ηλεκτροπαραγωγή κι όχι αυτή των πολεμικών σκοπών. Αν και έχει πολλά πλεονεκτήματα (αδιάλειπτη παραγωγή ενέργειας, φθηνή έναντι άλλων κ.άλ.) έχει ένα μέγιστο πρόβλημα. Το σχετικό με την ασφάλεια. Τα αποτελέσματα μιας αστοχίας σε μονάδα πυρηνικού  σταθμού είναι καταστροφικά. Διευθύνων Σύμβουλος της EDF (Γαλλική ΔΕΗ), έλεγε σε ομιλία του προ χρόνια: «Δοξάζω τον Θεό κάθε μέρα που ξυπνώ το πρωί από μόνος μου και δεν έχω ξυπνήσει βίαια λόγω ενός δυστυχήματος σε πυρηνικό εργοστάσιο». Τούτο, δεδομένου ότι η Γαλλία κατά ~70% καλύπτει τις ηλεκτρενεργειακές της   ανάγκες,  με     πυρηνικούς     σταθμούς. Η ανθρωπότητα βίωσε το μέγεθος της καταστροφής εκ πυρηνικού ατυχήματος  στο Τσερνομπίλ της τότε Σοβιετικής Ενώσεως, το 1984.  Ακόμη, πρόσφατα, το 2011, αυτού της Φουκοσίμα στην Ιαπωνία.  

Η περιληπτική αυτή περιγραφή των τεσσάρων πληγών του Φαραώ για το περιβάλλον, σηματοδοτεί το ότι ο Πλανήτης μας στην κυριολεξία,  βρίσκεται «επί ξυρού ακμής». Η όποια επιδείνωση των καταστροφικών αυτών για το περιβάλλον παραγόντων κατά αναντίστρεπτο τρόπο, θα οδηγήσει την ανθρωπότητα και τα άλλα έμβια  όντα στον όλεθρο. Μήπως  το «μωραίνει Κύριος ων βούλεται απωλέσαι» είναι αυτό που θα έχει ως συνέπεια η ασέβεια, η ύβρις αυτή του Πλανητάρχη Τραμπ προς την Φύση με την απόσυρση των ΗΠΑ απ’την Συνθήκη των Παρισίων; Αυτών λεχθέντων, Θεός να βάλλει το χέρι του.